Η 19χρονη Ελενα από την Ρουμανία αναζητούσε μια καλυτερη ζωή στην Ευρώπη. Γνώρισε τον Μπράιαν, έναν Bρετανό μέσω διαδικτύου. Πίστευε πως ήταν το «αγόρι της». Την κάλεσε να έρθει στη Βρετανία. Την κλείδωσε σε ένα διαμέρισμα στα Γουέστ Μίντλαντς και την ανάγκαζε πουλάει το κορμί της για σεξ με είκοσι άντρες κάθε μέρα. Την βασάνιζαν, την έκαιγαν με τσιγάρα, την χτυπούσαν ανελέητα. Οταν την βρήκε η Αστυνόμια ήταν μισοπεθαμένη. Την είχαν πετάξει στον δρόμο με αιμορραγία.
Οι γιατροί στο νοσοκομείο της έδιναν 48 ώρες ζωής. Η ιστορία της είναι η ιστορία των «Κοριτσιών-σκλάβων του σεξ της διπλανής πόρτας», ενός δίωρου ντοκιμαντέρ του BBC για τα χιλιάδες κορίτσια από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που βρίσκονται παγιδευμένες σε διαμερίσματα σε όλην την Ευρώπη και αποτελούν θύματα του σεξ τράφικινγκ.
«Ηξεραν τα πάντα για μένα. Με κατασκόπευαν κάθε στιγμή. Γνώριζαν τι ώρα πήγα για ύπνο, τι ώρα ξύπνησα, πόσα χρήματα μου έδωσαν. Ποιος με χτύπησε. Κέρδιζα 1.000 λιρες την ημέρα. Μερικές φορές και περισσότερα. Ολα τα χρήματα τα έπαιρνε αυτός».
Στην Βρετανία το πληρωμένο σεξ είναι νόμιμο για τις ηλικίες πάνω από 18 ετών. Αυτό σημαίνει πως η Αστυνομία μπορεί να βασιστεί μόνον στις καταθέσεις από τις κοπέλες για βία και εξαναγκασμό για να πετύχει καταδίκη. Στο διάστημα μεταξύ Απριλίου 2018 και Δεκεμβρίου 2020 καταγράφηκαν 6.000 καταγγελίες από θύματα σεξ τραφικινγκ. Λίγοτερες όμως από 100 ήταν οι καταδίκες.
O «φίλος» της Έλενα την εγκατέλειψε στον δρόμο να αιμορραγεί όταν την βρήκε χτυπημένη. Για αυτόν ήταν μια πηγή εσόδου που πλέον δεν θα ήταν επικερδής. «Αιμορραγούσα εσωτερικά. Δεν μπορούσα να περπατήσω ή να συρθώ. Με χτυπούσαν με κλωτσιές παντού».
Ο Σάιμον Λορντ που εργάζεται εθελοντικά σε ένα καταφύγιο για κακοποιημένες γιυναίκες δήλωσε «πως δεν είχε ξαναδεί γυναίκα τόσο χτυπημένη, σε αυτήν την άθλια κατάσταση. Ενας από τους εθελοντές γιατρούς μας προειδοποίησε πως είχε μόνο 48 ώρες ζωής. Ευτυχώς διαψεύστηκε».
Σήμερα η Έλενα εργάζεται μαζί με την βρετανική αστυνομία στον πόλεμο κατά των δουλεμπόρων.
Η Ιάνα Ματέι που εργάζεται ως υπεύθυνη καταφυγίου για κακοποιημένα παιδιά στη Ρουμανία εξηγεί στο BBC πως το κλασικό κόλπο των δουλέμπορων έχει τον κωδικό «ο αγαπητικός». Χρησιμοποιούν νέους αλλά και μεγαλύτερους ως δόλωμα. Τους στέλνουν στα σχολεία να προσεγγίσουν ανήλικα κορίτσια.
Στη Βρετανία κρατούνται κορίτσια σκλάβες του σεξ σχεδόν σε κάθε πόλη. Η Ελενα κέρδιζε εκατοντάδες λίρες την ημέρα διαφημίζοντας τον εαυτό της online, αλλά όλα τα χρήματα πήγαιναν στον .... της»
«Φιλοξενούμε στο καταφύγιο μια 13χρονη, την Ντανιέλα που ήταν και είναι τρελά ερωτευμένη με έναν 52χρονο «αγαπητικό». Εχει προσπαθήσει τουλάχιστον τρεις φορές να το σκάσει από το καταφύγιο για να πάει κοντά του. Δεν ακούει τίποτα και κανέναν. Τους κάνουν πλύση εγκεφάλου». Χρησιμοποιούν ένα κενό που υπάρχει στη ρουμανική νομοθεσία και επιτρέπει ακόμα και σε ανήλικα - αν είναι με την θέληση τους- να φύγουν από την οικογενειά τους με κάποιον ξένο. «Και η οικογένεια δεν μπορεί να κάνει τίποτα αν είναι με την θέληση του κοριτσιού».
Επιπρόσθετα η ρουμανική αστυνομία είναι πολύ φοβισμένη να μπλέξει και να αναζητήσει κάποιο κορίτσι που έχει εξαφανιστεί. Οι δουλέμποροι είναι πολλοί και ισχυροί.
Σύμφωνα με την Κοσμίν Αντρέικα, επικεφαλής της Ένωσης Ρουμάνων Αστυνομικών στην Europol «κάθε χρόνο έχουμε όλο και περισσότερα κορίτσια θύματα των δουλέμπορων. Το σύστημα είναι σε πλήρη άνθιση. Εχουμε πάνω 100 υποθέσεις εξαφάνισης σε κάθε επαρχία και μόλις 4 με 5 αστυνομικούς για να τις αναζητήσουν. Είναι αδύνατον να υπάρξει το οποιοδήποτε αποτέλεσμα»
Το 2019 η Αλεξάντρα Μεκεσάνου, που είχε απαχθεί από δουλέμπορους στη Ρουμανία επικοινώνησε τρεις φορές με την τοπική Αστυνομία για να ζητήσει βοήθεια. Ενας αστυνομικός της απάντησε: «Δεν μπορώ να συνεχίσω να σου μιλάω, έχουμε και άλλες υποθέσεις».
Την εντόπισαν 16 ώρες έπειτα από τις κλήσεις της. Η αστυνομία πήγε στο σημείο στο οποίο βρίσκοταν φυλακισμένη και περίμενε 10 ολόκληρες ώρες πριν μπει μέσα στο σπίτι και ψάξει. Εν τω μεταξύ ο δουλέμπορος είχε προλάβει να την σκοτώσει και να κάψει το πτώμα! Μετά από αυτό το επεισόδιο σταμάτησαν να χτυπάνε τα τηλέφωνα στη Ρουμανική Αστυνομία. Τα θύματα ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να περιμένουν πολλά.
«Τα κορίτσια από την Ρουμανία δεν μας εμπιστεύονται. Δεν εμπιστεύονται την Αστυνομία. Εχουν πολύ άσχημη εμπειρία από την αστυνομία της χώρας τους και προτιμούν να υποστούν όλα τα μαρτύρια παρά να να έρθουν σε εμάς» δηλώνει η Ντε Γουάρντ, μέλος της Αστυνομικής δυναμης των Γουέστ Mίντλαντς.
