Ένα βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Βόρεια Κορέα (HRNK) και δείχνει μία γυναίκα με κρυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου της να καταγγέλλει τα βασανιστήρια που υπόκεινται οι γυναίκες στρατιώτες στον στρατό του Κιμ Γιονγκ Ουν, φέρνει ξανά στο προσκήνιο τα όσα φρικτά φέρεται να συμβαίνουν εντός του στρατεύματος.
Η οδυνηρή μαρτυρία της Βορειοκορεάτισσας που δραπέτευσε αποκαλύπτει το μαρτύριο που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον στρατό της Βόρειας Κορέας. Η πρώην στρατιώτης, η οποία ανέφερε το όνομά «Τζένιφερ Κιμ», είπε ότι οι μαχήτριες αντιμετώπισαν σεξουαλική κακοποίηση, εκτρώσεις χωρίς αναισθησία και έλλειψη φαγητού στα όρια της πείνας.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε ότι η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Βόρεια Κορέα είναι μία ΜΚΟ που εδρεύει στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ και αποτελείται από ανθρώπους που ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα μέλη της HRNK είναι άγνωστο αν αποτελούνται και από Βορειοκορεάτες ή μόνο από Αμερικανούς. Τα αποτελέσματα των ερευνών τους εξετάζονται λοιπόν όσον αφορά τον βαθμό της εγκυρότητάς τους και της μη προκατάληψης. Σε κάθε περίπτωση πάντως μία μαρτυρία ενός ανθρώπου σε βίντεο, για ένα θέμα που έχει απασχολήσει εδώ και χρόνια τα ΜΜΕ παγκοσμίως, έχει μια αξία και για αυτό αναμεταδίδεται.
Η γυναίκα στο βίντεο ισχυρίστηκε ότι εκείνη και άλλα μέλη του στρατού αναγκάστηκαν αρκετές φορές να χρησιμοποιήσουν αντί σερβιετών υγρά επιθέματα ποδιών ενώ υπέστησαν σκληρές και ασυνήθιστες συλλογικές τιμωρίες.
Μια τιμωρία περιελάμβανε το βύθισμα των χεριών σε παγωμένο νερό, και στη συνέχεια με τα χέρια τους κοκαλωμένα να κρεμαστούν από μια σιδερένια ράβδο. Αποτέλεσμα το δέρμα να κολλάει στη ράβδο και μετά όταν προσπαθούσαν να απελευθερωθούν να σκίζουν τη σάρκα τους.
Η Κιμ εκτίμησε ότι το 70% των γυναικών στον στρατό της Βόρειας Κορέας είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής επίθεσης ή σεξουαλικής παρενόχλησης – συμπεριλαμβανομένης της ίδιας.
Η Τζένιφερ Κιμ είπε ότι γνώριζε ενστικτωδώς τι επρόκειτο να συμβεί όταν ένας πολιτικός σύμβουλος την διέταξε να πάει στο γραφείο του σε ηλικία 23 ετών. «Αν αρνηθώ το αίτημά του, δεν μπορώ να γίνω μέλος του Εργατικού Κόμματος της Κορέας», είπε. «Αν επιστρέψω στην κοινωνία χωρίς να μπορέσω να γίνω μέλος του κόμματος, με εκλαμβάνουν ως προβληματικό παιδί και θα είμαι στιγματισμένη για όλη μου τη ζωή.
Και συνέχισε: «Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορούσα να βρω καλή δουλειά και θα ήταν πρόβλημα όταν θα προσπαθούσα να παντρευτώ. Στο τέλος, δέχτηκα σεξουαλική επίθεση από αυτόν».
Επιβιώνοντας με όχι περισσότερες από τρεις με τέσσερις κουταλιές καλαμπόκι την ημέρα, η Κιμ ήταν τόσο υποσιτισμένη που η περίοδός της ερχόταν μόνο μία φορά κάθε τέσσερις έως έξι μήνες.
Αλλά αυτό δεν απέτρεψε μια εγκυμοσύνη. «Μετά από λίγο, ένιωσα μια περίεργη αλλαγή στο σώμα μου», είπε. «Είπα λοιπόν στον πολιτικό σύμβουλο για τη φυσική μου κατάσταση. Λίγες μέρες μετά, μου είπε «πήγαινε στο στρατιωτικό ιατρείο στις 10 το βράδυ απόψε”». Πήγα στο στρατιωτικό ιατρείο όπως μου είπε… με περίμενε ήδη ένας στρατιωτικός χειρουργός. Μου έκανε έκτρωση χωρίς αναισθησία».
«Με στοιχειώνει ακόμα σήμερα», συνέχισε, μετά από μια παύση. «Εξαιτίας αυτής της εμπειρίας, όχι μόνο δυσκολεύομαι ακόμα ψυχικά, αλλά δεν μπορώ επίσης να κάνω παιδιά.
Η πρώην στρατιώτης διηγήθηκε επίσης πώς, στα πολλά χρόνια της στρατιωτικής της θητείας, χρησιμοποίησε μόνο τέσσερις σερβιέτες. Αντίθετα, σε αυτήν και τις συντρόφους της δόθηκε γάζα, που συνήθως χρησιμοποιείται για να δεθούν πληγές, η οποία έπρεπε να πλυθεί και να επαναχρησιμοποιηθεί.
Οι τιμωρίες ήταν γκροτέσκες και θα επιβάλλονταν σε ολόκληρη την ομάδα, ακόμα κι αν θεωρούνταν ότι μόνο ένα άτομο έκανε λάθος. Η Τζένιφερ, η οποία τώρα ζει στις ΗΠΑ, είπε ότι εξακολουθεί να τη στοίχειωνε η αγωνία του να ξεφλουδίζει τη σάρκα από τα χέρια της καθώς άφηνε τη σιδερένια ράβδο.
«Μπορώ ακόμα να νιώσω τον πόνο από το να το σκέφτομαι», είπε.
Και η λιμοκτονία δεν ήταν ποτέ μακριά. «Μετρούσα κάθε κόκκο καλαμποκιού ενώ έτρωγα, για να το κάνω να κρατήσει περισσότερο», είπε. Σε μια περίπτωση, η Τζένιφερ και μία σύντροφός της -και οι δύο πολύ πεινασμένες για να κοιμηθούν για ύπνο- έκλεψαν από ένα χωράφι με καλαμπόκι, ξεγελώντας τους φρουρούς κρατώντας πολλά στάχυα με καλαμπόκια στο σκοτάδι σαν να ήταν τουφέκι.
Η ίδια θυμήθηκε: «Στην επιστροφή, καθίσαμε στο δρόμο και φάγαμε ωμό καλαμπόκι.
«Υπάρχουν πολλά νόστιμα φαγητά γύρω μου τώρα, αλλά τίποτα δεν είναι μπορεί να συγκριθεί με εκείνη την αίσθηση που μου άφησε το όσο το ωμό καλαμπόκι τότε».
Προσπαθώντας να περιγράψει τον πόνο, τα λόγια της Τζένιφερ αποτυγχάνουν.
