Σύμφωνα με μια νέα έκθεση, οι ελευθερίες των Xριστιανών στην Ευρώπη παραβιάζονται συχνότερα στη Γαλλία , τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και τη Σουηδία. Υπάρχει μια τάση έντονα αυξανόμενης μισαλλοδοξίας και διακρίσεων κατά των Χριστιανών.
Αναλυτικότερα, μόλις πρόσφατα , κυκλοφόρησε μια έκθεση που δείχνει ότι το ποσοστό μισαλλοδοξίας και διακρίσεων κατά των Χριστιανών έχει αυξηθεί κατά 70% μέσα σε ένα χρόνο. Αυτή η νέα έκθεση εξετάζει πιο προσεκτικά την κατάσταση στις πέντε χώρες όπου αναφέρθηκαν τα περισσότερα περιστατικά, αλλά επίσης χρησιμοποίησε πληροφορίες από συνεντεύξεις και έρευνες. Και στις πέντε χώρες που αναφέρθηκαν, αναφέρθηκαν προβλήματα όσον αφορά την προστασία του δικαιώματος στην ελεύθερη έκφραση.
Οι συντάκτες της έκθεσης παρατηρούν επί του παρόντος ότι κάθε είδους ελευθερίες συζητούνται συνεχώς και μερικές φορές ακόμη και περιορίζονται. Αυτά περιλαμβάνουν την ελευθερία της έκφρασης, την αντίρρηση συνείδησης, το δικαίωμα των γονέων να μεγαλώνουν τα παιδιά τους όπως τους βολεύει και άλλα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι ερευνητές σημειώνουν μια αυξανόμενη μισαλλοδοξία και διακρίσεις κατά των Χριστιανών στην Ευρώπη από δύο πλευρές. κοσμική μισαλλοδοξία και ισλαμική καταπίεση.
Κοσμική μισαλλοδοξία
Όσον αφορά την κοσμική μισαλλοδοξία κατά των Χριστιανών, οι συντάκτες της έκθεσης καταγράφουν, για παράδειγμα, τα κυβερνητικά μέτρα ή τη νομοθεσία και τον πολιτικό λόγο στον οποίο τα δικαιώματα των Χριστιανών υφίστανται πίεση. Οι χριστιανοί σε αυτές τις πέντε χώρες βιώνουν όλο και περισσότερη μισαλλοδοξία και διακρίσεις, για παράδειγμα, στην αγορά εργασίας και στον χώρο εργασίας, αλλά και στην εκπαίδευση, την πολιτική και την εκκλησιαστική ζωή.
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η χώρα με τις περισσότερες διώξεις για φερόμενη ρητορική μίσους. Οι άλλες τέσσερις χώρες αναφέρουν μόνο μερικές τέτοιες δημόσιες υποθέσεις, αλλά τα αποτελέσματα των συνεντεύξεων δείχνουν ότι οι Χριστιανοί κάτοικοι σε αυτές τις χώρες συχνά ασκούν αυτολογοκρισία για να αποφύγουν τέτοια προβλήματα.
Αυτολογοκρισία
Οι Χριστιανοί φοιτητές, για παράδειγμα, βιώνουν ότι στα πανεπιστήμια αυτής της πρώτης πεντάδας χωρών δεν μπορούν πλέον να μιλήσουν ελεύθερα για ορισμένα θέματα χωρίς να κριθούν ή ότι αυτό έχει αρνητικές συνέπειες. Τελικά, αυτό οδηγεί συχνά σε αυτολογοκρισία. Μια άλλη συνέπεια εντός του εκπαιδευτικού συστήματος είναι η τοποθέτηση στην ημερήσια διάταξη ορισμένων θεμάτων όπως η σεξουαλικότητα και οι σχέσεις που περιορίζουν τα δικαιώματα των Χριστιανών γονέων. Το δικαίωμα χρήσης της επιλογής αντίρρησης συνείδησης για ορισμένα θέματα που σχετίζονται με την εργασία έχει ήδη αφαιρεθεί στη Σουηδία. Η Γαλλία και η Ισπανία εξετάζουν επίσης την κατάργηση αυτής της επιλογής, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποκλεισμό των Χριστιανών από ορισμένες θέσεις.
Ισλαμική καταπίεση
Στην ίδια έκθεση οι ερευνητές ορίζουν την ισλαμική καταπίεση ως μια ριζοσπαστική και πολιτική δυναμική εντός της ισλαμικής κοινότητας που βλέπει άλλους πολιτισμούς και θρησκείες ως απειλή για τον δικό τους πολιτισμό. Ως εκ τούτου, συμπεραίνουν οι ερευνητές, θα πολεμήσουν κάθε άλλη κουλτούρα, ιδεολογία, πολιτικό κίνημα ή θρησκεία που δεν συμμορφώνεται με αυτό που αποκαλούν τη μόνη «αληθινή» ισλαμική διδασκαλία. Και, όταν έχουν την ευκαιρία, θα την καταστείλουν. Αντηχεί την προειδοποίηση του Αμερικανού εμπειρογνώμονα για το Ισλάμ, Raymond Ibrahim, ο οποίος είπε στη γερμανική Bundestag πέρυσι ότι η Ευρώπη θα δει μια αναζωπύρωση της ισλαμικής επιθετικότητας.
Η ισλαμική καταπίεση θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για τους Χριστιανούς στην Ευρώπη. Οι ερευνητές αναφέρουν μερικά «hotspots», ευρωπαϊκές πόλεις και προάστια στα οποία οι δικοί τους ηθικοί και νομικοί κώδικες επιβάλλονται βίαια σε άλλους. Αυτά είναι συχνά αντίθετα με τις δημοκρατικές αρχές και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για παράδειγμα, εξαναγκασμός και απειλές χρησιμοποιούνται εναντίον μουσουλμάνων που ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η απειλή για βόμβα πέρυσι σε μια εκκλησία στο Άμστερνταμ όπου οι μουσουλμάνοι προσήλυτοι ήθελαν να βαφτιστούν.
Άλλες μορφές απειλής περιλαμβάνουν την υποκίνηση βίας και τις διακρίσεις κατά του δυτικού κοσμικού κράτους, τους μουσουλμάνους που προσηλυτίστηκαν στον Χριστιανισμό, τις εκκλησίες, τις χριστιανικές ομάδες και άτομα. Επιπλέον, λόγω μιας δημογραφικής αλλαγής σε ορισμένες περιοχές, οι Χριστιανοί γίνονται μια μειονοτική ομάδα που μπορεί στη συνέχεια να περιθωριοποιηθεί και να απαγορευτεί από την περιοχή.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης
Σύμφωνα με την έκθεση, τα μέσα ενημέρωσης διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αγνόηση ή την άρνηση αντιχριστιανικών περιστατικών. Για παράδειγμα, ο αυστριακός δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με την έκθεση για αύξηση 70 % των αντιχριστιανικών περιστατικών στην Ευρώπη στην ιστοσελίδα του, αλλά το ORF το κατέβασε μέσα σε μισή ώρα χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης υποβάθμισαν την έκθεσή τους λέγοντας ότι «οι Χριστιανοί δεν βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο σε σύγκριση με άλλες ομάδες». Αυτός, λένε οι συντάκτες της έκθεσης, είναι ακριβώς ο λόγος που οι ίδιοι άρχισαν να καταγράφουν αντιχριστιανικά αισθήματα πριν από δέκα χρόνια, επειδή καμία άλλη οργάνωση δεν το κάνει.
«Ο βανδαλισμός μπορεί να θεωρηθεί ως ένα αρκετά αβλαβές φαινόμενο , αλλά είναι ένδειξη μιας επικίνδυνης εξέλιξης που στρέφεται εναντίον μιας συγκεκριμένης ομάδας » , λένε οι ερευνητές. Επιπλέον, δεν είναι τυχαίο που ο βανδαλισμός καταγράφεται ως ρητορική μίσους από τον ΟΑΣΕ. «Τα μικροεπεισόδια μπορεί τελικά να οδηγήσουν σε βίαιες ενέργειες, ακόμη και σε φόνο».
Οι ερευνητές σημειώνουν περαιτέρω ότι τα μέσα ενημέρωσης έμμεσα και άμεσα μερικές φορές περιθωριοποιούν τους Χριστιανούς ή αποκλείουν τις χριστιανικές απόψεις από τις απεικονίσεις τους. Μερικές φορές συμβαίνει επίσης να βλάπτονται τα χριστιανικά θρησκευτικά αισθήματα. Κατηγορούν περαιτέρω τα ΜΜΕ για προκατάληψη και αδιαφορία για τη θρησκεία και ειδικότερα τον Χριστιανισμό.
Δημοσιογράφοι θα χρησιμοποιούσαν ανακριβή γλώσσα σχετικά με τη θρησκεία και επιπλέον θα μείωναν τη θρησκεία μόνο σε επιφανειακές δογματικές απεικονίσεις. Αυτή η μορφή δημοσιογραφίας μπορεί να προκαλέσει διαμάχες, οι οποίες με τη σειρά τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια πολύ μονόπλευρη εικόνα, σε αυτήν την περίπτωση, των Χριστιανών.
Συστάσεις από την έκθεση
Οι συντάκτες της έκθεσης γράφουν ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα. Συμβουλεύουν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να απόσχουν ή να τροποποιήσουν κανονισμούς που εισάγουν άμεσα διακρίσεις σε βάρος των Χριστιανών. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να υποστηρίξουν τη διασφάλιση του δικαιώματος στην ελευθερία της θρησκείας, την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης. Οι υπάλληλοι των δημοσίων υπηρεσιών και των μέσων ενημέρωσης πρέπει να αποκτήσουν θρησκευτική παιδεία και να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τους Χριστιανούς και τις ζωές τους. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσουν τη χριστιανική δίωξη σε άλλους και να αναγνωρίσουν το ειδικό καθεστώς των χριστιανών προσφύγων και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων.
