Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, η κουλτούρα γύρω από τους συγκεκριμένους χώρους έχει αρχίσει να αλλάζει παγκοσμίως, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μερικά νέα και διαφορετικά μουσεία που δύσκολα θα πίστευε κανείς ότι υπάρχουν πριν από μερικές δεκαετίες. Τα εκθέματά τους, από αντικείμενα αποτυχημένων σχέσεων μέχρι τούφες μαλλιών και noodles. Ενδεικτικά σας παρουσιάζουμε μερικά:
Μουσείο του Σεξ
Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Το 2002 άνοιξε στις ΗΠΑ ένα μουσείο πολύ διαφορετικό απ' όλα τα άλλα. Η θεματική του, το σεξ και η παρουσίαση της ιστορίας και της εξέλιξή τους αλλά και η σημασία της ανθρώπινης σεξουαλικότητας από πολιτιστικής πλευράς.
Το New York magazine περιέγραψε την επίσκεψη στο μουσείο ως «το σεξουαλικό όνειρο του Γουίλι Γουόνκα». Αν και το μουσείο παρουσιάζει κατά καιρούς περιοδικές εκθέσεις, τώρα πια διαθέτει μόνιμη συλλογή με 15.000 έργα τέχνης, φωτογραφίες, κοστούμια, ακόμα και αναμνηστικά, όλα τους πηγή διαλόγου για τη σεξουαλικότητα στο πέρασμα των χρόνων. Ξεχωρίζει το «Κάστρο των στηθών».
Μουσείο Αποτυχίας
Χέλσινμποργκ, Σουηδία
To επιτραπέζιο Trump: The Game βγήκε στην αγορά το 1989. Πούλησε 800.000 κομμάτια και σταμάτησε το 2004.
Το Μουσείο Αποτυχίας στη Σουηδία θα μπορούσε να γίνει ένα ξεχωριστό θέμα από μόνο του. Όλα ξεκίνησαν όταν ο ψυχολόγος Σάμιουελ Γουέστ άρχισε να μαζεύει μανιωδώς προϊόντα που απέτυχαν παταγωδώς όταν βγήκαν στην αγορά.
Μέχρι στιγμής, στο μουσείο υπάρχουν περισσότερα από 60 εκθέματα, τα οποία ποικίλλουν. Από την απομίμηση του γνωστού επιτραπέζιου Monopoly του Ντόναλντ Τραμπ, που πούλησε ελάχιστα κομμάτια, μέχρι τα κατεψυγμένα λαζάνια που κάποτε λάνσαρε η Colgate.
Ιδιαίτερη θέση κατέχουν τα αναψυκτικά, όπως το κρυσταλλικό νερό που κυκλοφόρησε για έναν χρόνο από την Pepsi, αλλά αποσύρθηκε κακήν κακώς, και η Coca-Cola με καφέ, η οποία λανσαρίστηκε το 2006, την απέσυραν όμως δύο χρόνια μετά.
Μεταξύ των τεχνολογικών «επιτευγμάτων»-εκθεμάτων του μουσείου είναι και το Twitter Peek, το κινητό που δημιούργησε η διάσημη διαδικτυακή πλατφόρμα, όπου μόνο τα tweets κόστιζαν 200 ευρώ στον χρήστη του.
Μουσείο Τουαλέτας
Νέο Δελχί, Ινδία
Ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου μουσείου είναι πως, πέραν της αναδρομής στην Ιστορία, οι επισκέπτες του έχουν τη δυνατότητα ακόμα και να διαβάσουν ποιήματα σχετικά με τις τουαλέτες.
Αν ποτέ σας φέρει ο δρόμος στην Ινδία και δεν θέλετε να περάσετε ξανά από το Ταζ Μαχάλ, μπορείτε να επισκεφτείτε το πλήρως εξοπλισμό Μουσείο Τουαλέτας του Νέου Δελχί.
Μπορεί να έχουν δημιουργηθεί κι άλλα παρόμοια λίγο πιο μακριά, όπως αυτό της Ιαπωνίας, στην Ινδία όμως ζωντανεύει όλη η ιστορία του συγκεκριμένου είδους υγιεινής. Στις αίθουσές του, πέρα από τις σύγχρονες τουαλέτες, παρουσιάζεται η προϊστορία τους, ακόμα και οι πρώτες που δημιουργήθηκαν το 2500 π.Χ.
Τα εκθέματα χωρίζονται σε 3 κατηγορίες: στις αρχαϊκές μορφές τουαλέτας, οι οποίες ουσιαστικά αποτελούνταν από ολόκληρα δωμάτια με συστήματα αποχέτευσης και πέτρινους διαδρόμους, σ' αυτές του Μεσαίωνα, τις βασιλικές τουαλέτες, οι οποίες ξεχώριζαν για τα σχέδια και την καλαισθησία τους, και σε εκείνες του σύγχρονου κόσμου.
Ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου μουσείου είναι πως, πέραν της αναδρομής στην Ιστορία, οι επισκέπτες του έχουν τη δυνατότητα ακόμα και να διαβάσουν σχετικά ποιήματα.
Διεθνές Μουσείο Κατασκοπείας
Ουάσινγκτον, ΗΠΑ
Σε έναν χώρο 1.900 τετραγωνικών μέτρων στην Ουάσινγκτον υπάρχουν περισσότερα από 750 εκθέματα που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με κατασκόπους και κατασκοπευτικές μεθόδους ήδη από την εποχή του Μωυσή και της Αρχαίας Ελλάδας. Φωτό: Getty Images/Ideal Image
Μπορεί το παιδικό όνειρο πολλών να γίνουν James Bond να μην ευοδώθηκε, ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά για να «μυηθούν», έστω, στην τέχνη της κατασκοπείας.
Σε έναν χώρο 1.900 τετραγωνικών μέτρων στην Ουάσινγκτον υπάρχουν περισσότερα από 750 εκθέματα που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με κατασκόπους και κατασκοπευτικές μεθόδους ήδη από την εποχή του Μωυσή και της Αρχαίας Ελλάδας.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται, βεβαίως, στους δύο παγκόσμιους πολέμους και στον Ψυχρό Πόλεμο. Ανάμεσα στα εκθέματα ξεχωρίζουν και οι «βιτρίνες» διάσημων κατασκόπων. Ένας από αυτούς είναι και ο Μόε Μπεργκ, για τον οποίο γνωρίζαμε, μέχρι να πεθάνει, πως ήταν μόνο ένας πολύ καλός παίκτης του μπέιζμπολ και όχι ένας Αμερικανός πράκτορας.
Η ζωή του, μάλιστα, έγινε και ταινία με τον τίτλο «Υπεράνω πάσης υποψίας». Το εν λόγω μουσείο, βέβαια, ακροβατεί μεταξύ πραγματικότητας και κινηματογράφου, καθώς μεγάλο μέρος των εκθεμάτων του είναι αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν σε ταινίες κατασκόπων. Αυτά, ωστόσο, είναι αληθινά, π.χ. το παπούτσι-τηλέφωνο του Μάξγουελ Σμαρτ από τη σειρά κατασκοπείας «Get Smart».
Μουσείο Αποτυχημένων Σχέσεων
Ζάγκρεμπ, Κροατία
Κάτω από εκθέματα υπάρχει πάντα επιγραφή σχετικά με τη χρήση τους και τον λόγο που επήλθε ο εκάστοτε χωρισμός.
Σίγουρα σε όλους μας έχει τύχει, έστω μία φορά, μια αποτυχημένη σχέση. Φανταστείτε όλα τα τεκμήρια αυτής της σχέσης (φωτογραφίες και λοιπά αντικείμενα) κάποια στιγμή να παρουσιάζονταν σε ένα μουσείο που θα 'χε δημιουργηθεί μόνο γι' αυτόν τον σκοπό!
Αυτή την ιδέα φαίνεται πως είχαν το 2003 ο γλύπτης Ντράζεν Γκρούμπισιτς και η παραγωγός ταινιών Ολίνκα Βίστιτσα όταν χώρισαν και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο στην πόλη όπου διέμεναν, το Ζάγκρεμπ, για να εκθέσουν όλα τα αντικείμενα της τετραετούς αποτυχημένης σχέσης τους.
Η συλλογή άρχισε να δημιουργείται όταν το πρώην ζευγάρι ζήτησε από φίλους να τους δωρίσουν αντικείμενα που είχαν κρατήσει κι εκείνοι από χωρισμούς τους. Το 2006 η συλλογή δημοσιοποιήθηκε για πρώτη φορά και έκτοτε ξεκίνησε μια περιοδεία σε όλο τον κόσμο, από τη Σιγκαπούρη μέχρι τη Νότια Αφρική.
Τα εκθέματα φαίνεται πως τράβηξαν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των επισκεπτών του, οι οποίοι μάλιστα άρχισαν να στέλνουν κι εκείνοι ενθύμια. Το 2011 το μουσείο έλαβε το βραβείο Κένεθ Χάντσον από το Ευρωπαϊκό Μουσειακό Φόρουμ, ενώ σήμερα αποτελεί ένα από τα αξιοθέατα του Ζάγκρεμπ. Κάτω από τα εκθέματα υπάρχει πάντα επιγραφή σχετικά με τη χρήση και τον λόγο που επήλθε ο χωρισμός.
Μουσείο Κακών Τεχνών
Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
Anonymous, Blue Tango, 2014. Courtesy of the Museum Of Bad Art.
Λούβρο, MET, Tate Modern. Μουσεία καλαίσθητα, αφιερωμένα στην ομορφιά της φύσης, του ανθρώπου και του κόσμου εν γένει. Ωραία όλα αυτά, τι θα γίνει όμως με την κακή τέχνη;
Για τους απανταχού λάτρεις αυτής της διαφορετικής ματιάς πάνω στην ομορφιά του κόσμου έχει δημιουργηθεί στη Μασαχουσέτη ένα μουσείο στο οποίο εκτίθενται έργα κακών τεχνών.
Το ΜΟΒΑ ιδρύθηκε το 1994 από τον Σκοτ Γουίλσον, όταν ανακάλυψε τον πίνακα «Η Lucy στον αγρό, με τα λουλούδια» σε έναν κάδο σκουπιδιών και αρχικά ενδιαφέρθηκε μόνο για την κορνίζα. Στη συνέχεια, όμως, άλλαξε γνώμη και ζήτησε από φίλους και γνωστούς του να του βρουν κι άλλους πίνακες αυτού του είδους, αρχίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη συλλογή του μουσείου με τα πιο κακότεχνα εκθέματα.
Σήμερα, η έκθεση μετρά εκατοντάδες έργα. Για να συμπεριληφθεί στη συλλογή του MOBA ένα έργο πρέπει να είναι πρωτότυπο, να έχει σημαντικές ατέλειες, χωρίς όμως να είναι βαρετό ή υπερβολικά κιτς. Αυτός είναι και ο σκοπός άλλωστε, οι καλλιτέχνες να δημιουργούν από την αρχή ένα έργο με σοβαρή πρόθεση και όχι με διάθεση να κοροϊδέψουν.
Το σλόγκαν του μουσείου; «Τέχνη πολύ κακή για να την αγνοήσεις». Τα εκθέματά του το επιβεβαιώνουν.
Μουσείο της Γάτας
Άμστερνταμ, Ολλανδία
Το μουσείο διαθέτει έργα τέχνης (πίνακες ζωγραφικής, αφίσες, αγάλματα, γλυπτά, εικόνες) με γάτες, ακόμα και του Πικάσο.
Η γάτα ήδη από τα αρχαία χρόνια θεωρούνταν ιερό ζώο. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των αρχαίων Αιγυπτίων, οι οποίοι, όταν πέθαινε η γάτα της οικογένειάς τους, ξύριζαν τα φρύδια τους σε ένδειξη πένθους.
Σε ένα μικρό νεοκλασικό σπίτι στο Άμστερνταμ οι επισκέπτες, λάτρεις ή μη του διάσημου κατοικιδίου, μπορούν να μάθουν την ιστορία του, ακόμα και για τις δοξασίες που υπήρχαν γι' αυτό ήδη από τα αρχαία χρόνια.
Το μουσείο διαθέτει έργα τέχνης (πίνακες ζωγραφικής, αφίσες, αγάλματα, γλυπτά, εικόνες) με γάτες, ακόμα και του Πικάσο, ενώ υπάρχουν κομμάτια μέχρι και από το διάσημο μιούζικαλ «Cats». Αν είστε τυχεροί, μάλιστα, μπορεί, όσο περιηγείστε στον χώρο, να πετύχετε μερικές από αυτές που ζουν μόνιμα εκεί.
Υποβρύχιο Μουσείο
Κανάριες Νήσοι, Ισπανία
Οι φιγούρες που υπάρχουν είναι ποικίλων μεγεθών και απεικονίζουν άτομα διαφόρων ηλικιών, από ηλικιωμένους μέχρι παιδιά.
Κι αν η πλειονότητα των μουσείων, παράξενων ή μη, βρίσκονται στη στεριά, αυτό δεν έχει εμποδίσει μερικούς να κατασκευάσουν κάποια κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Ένα από τα πιο διάσημα υποβρύχια μουσεία, ο «Ανθρώπινος Γύρος», όπως ονομάζεται, βρίσκεται στα Κανάρια Νησιά, ανοιχτά της ακτής Bahia de Las Coloradas, στη νήσο Λανθαρότε.
Οι φωτογραφίες από τον βυθό είναι εντυπωσιακές, καθώς, ανάμεσα στα κρυστάλλινα νερά και στα ψάρια, έχουν τοποθετηθεί περισσότερες από 300 μαρμάρινες ανθρώπινες φιγούρες σε πραγματικό μέγεθος, οι οποίες μοιάζουν με αληθινές.
Το μουσείο φέρει την υπογραφή του Βρετανού γλύπτη Jason DeCaires Taylor, ο οποίος χρειάστηκε τρία χρόνια για να ολοκληρώσει το έργο αυτό. Ο ίδιος έχει δημιουργήσει κι άλλα παρόμοια μουσεία στο παρελθόν. Οι φιγούρες που υπάρχουν είναι ποικίλων μεγεθών και απεικονίζουν άτομα διαφόρων ηλικιών, από ηλικιωμένους μέχρι παιδιά.
Τα γλυπτά είναι κατασκευασμένα από υλικά με ουδέτερο pH και είναι σχεδιασμένα να αντέξουν στο πέρασμα αιώνων, ενώ επιθυμία του DeCaires Taylor ήταν, επίσης, να λειτουργήσει το μουσείο ως τεχνητός ύφαλος που θα επιτρέψει στη θαλάσσια πανίδα και χλωρίδα να ευδοκιμήσει.
Μουσείο Noodles
Οσάκα, Ιαπωνία
Σ' αυτό το μουσείο οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν την εξέλιξη του συγκεκριμένου φαγητού. Φωτό: Getty Images/Ideal Image
Κι αν εσείς ακόμα πετάτε τα μακαρόνια στον τοίχο για να δείτε αν είναι έτοιμα, στην Ιαπωνία έχει δημιουργηθεί ένα μουσείο μόνο για noodles.
Ο χώρος είναι αφιερωμένος στον Momofuku Ando, ο οποίος θεωρείται ο πατέρας των noodles. Ήταν Αύγουστος του 1958 όταν ο Ιάπωνας, ύστερα από έρευνα ενός χρόνου, δημιούργησε στο κατώφλι του σπιτιού του στην πόλη Ikeda τα πρώτα στιγμιαία noodles στον κόσμο, τα Ramen Chicken.
Τα noodles, ωστόσο, άρχισαν σιγά-σιγά να αποκτούν φήμη και θαυμαστές σε όλο τον κόσμο, φθάνοντας σήμερα να γίνουν ένα από τα πιο διάσημα «γρήγορα» φαγητά του κόσμου.
Σ' αυτό το μουσείο, λοιπόν, οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν την εξέλιξη του συγκεκριμένου φαγητού αλλά και την ιστορία του εφευρέτη του, ακόμη και το πρώτο του ταξίδι στις ΗΠΑ προκειμένου να πείσει τα σούπερ μάρκετ να βάλουν στα ράφια τους αυτό το ξένο μέχρι τότε για εκείνους τρόφιμο.
Μουσείο Μαλλιών
Άβανος, Τουρκία
Σήμερα υπολογίζεται πως στους τοίχους του υπάρχουν περίπου 16.000 τούφες μαλλιών.
Μια φίλη του Gallip, φεύγοντας από την Καππαδοκία, αποφάσισε να του αφήσει μία τούφα από τα μαλλιά της για να τη θυμάται. Tότε του μπήκε η ιδέα να δημιουργήσει ένα μουσείο διαφορετικό απ' όλα τα άλλα, ένα μουσεία μόνο για μαλλιά και τρίχες.
Σήμερα υπολογίζεται πως στους τοίχους του υπάρχουν περίπου 16.000 τούφες μαλλιών. Η συλλογή είναι τόσο μεγάλη επειδή κάθε γυναίκα που το επισκέπτεται μπορεί να κόψει μερικές τούφες από τα μαλλιά της και να τις δωρίσει στο μουσείο, αφήνοντας παράλληλα ένα χαρτάκι με τα στοιχεία της.
