Την στιγμή που η Ελλάδα έχει μετατρέψει ένα ενεργειακό θέμα όπως αυτό των κοιτασμάτων για υδρογονάνθρακες σε αμιγώς γεωπολιτικό, η Γαλλία στρέφει το βλέμμα τς σε έναν άλλου είδους ...θησαυρό.
Επιμένοντας στον στόχο της καλύτερης γνώσης του ωκεανού, ο Εμανουέλ Μακρόν είπε ότι μίλησε για «εξερεύνηση». Αλλά η Γαλλία δεν κρύβει το ενδιαφέρον της για κοβάλτιο, νικέλιο, ψευδάργυρο, χαλκό ή ακόμη και χρυσό και ασήμι.
Φαίνεται ότι έχουν έρθει οι καιροί για νέα «μεγάλη Οδύσσεια εξερεύνησης και περιπέτειας που είναι ταυτόχρονα ανθρώπινη, πνευματική και ερευνητική», λανσάρισε το...μότο ο Εμανουέλ Μακρόν, στις 12 Οκτωβρίου, παρουσιάζοντας το σχέδιο Γαλλία 2030 .
Στο στόχαστρο του: το διάστημα και ο ωκεανός, πιο συγκεκριμένα ο βαθύς βυθός. Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας επιβεβαίωσε έτσι επίσημα τη θέση της Γαλλίας στους σημαντικότερους ελιγμούς που διεξάγονται γύρω από αυτά τα ζητήματα. Ποιος, στην πραγματικότητα, “μπορεί να δεχτεί ότι με κάποιο τρόπο αφήνουμε ένα τόσο σημαντικό μέρος του πλανήτη στο πλήρες άγνωστο;” αναρωτήθηκε...
Για όλους τους υπερασπιστές του περιβάλλοντος που ξεσηκώθηκαν γρήγορα για να υπερασπιστούν τον πλανήτη και τον ωκεανό - που καταλαμβάνει περισσότερα από τα δύο τρίτα του - ο αρχηγός του γαλλικός κράτους ήταν προσεκτικός για να διευκρινίσει ότι μιλούσε για «εξερεύνηση» και όχι «εκμετάλλευση». Ωστόσο, τόνισε ότι δεν σκοπεύει να στερήσει τον εαυτό του από έναν «εξαιρετικό μοχλό για την κατανόηση ζωντανών πραγμάτων» , ο οποίος θα επιτρέψει «ίσως [ πρόσβαση ] σε ορισμένα σπάνια μέταλλα».
Έτσι, το Παρίσι, όπως και άλλες πρωτεύουσες, δεν κρύβει την όρεξή του για τους ορυκτούς πόρους που βρίσκονται στον πυθμένα του ωκεανού: κοβάλτιο, μαγγάνιο, νικέλιο, ψευδάργυρος, χαλκός, σίδηρος, μόλυβδος, χρυσός, ασήμι, πλατίνα. Περιλαμβάνονται στα οζίδια και τα υδρομεταλλικά σουλφίδια που σχηματίστηκαν αργά στον πυθμένα του νερού. Ορισμένα περιέχουν επίσης σπάνια μέταλλα: μολυβδαίνιο, λίθιο, τιτάνιο και νιόβιο. Οι κρούστες πλούσιες σε κοβάλτιο που μπορεί να περιέχουν σπάνιες γαίες βρίσκονται επίσης στη βαθιά θάλασσα.
Ορισμένοι βιομήχανοι και κυβερνήσεις είναι ανυπόμονοι να πάνε και να τρυπήσουν σε αυτά τα κοιτάσματα που βρίσκονται μεταξύ 200 μέτρων και 5.000 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του νερού, και υποστηρίζουν ότι αυτά τα μέταλλα παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την κάλυψη των αναγκών της απορρόφησης του άνθρακα στην οικονομία και της ανάπτυξης νέων ενεργειών, που απαιτούν αυτά τα υλικά. Τονίζουν την ανακούφιση των πληθυσμών που υποφέρουν από νάρκες και τη μελλοντική εξάντληση αυτών των πόρων. Μια πιθανή εξέλιξη της ανακύκλωσης μετάλλων που υπάρχουν στα καθημερινά τεχνολογικά μας αντικείμενα παρουσιάζεται ως ανεπαρκής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στους ισχυρούς! Ο νέος άξονας στην Μέση Ανατολή μεταξύ ΗΠΑ, Ινδίας, Ισραήλ και ΗΑΕ θα υποδεχθεί Ελλάδα-Κύπρο
Αναπόφευκτη περιβαλλοντική ζημιά
Εάν δεν γνωρίζουμε την έκτασή της, η σχετική περιβαλλοντική ζημιά φαίνεται αναπόφευκτη. Όλοι οι φυσιοδίφες και οι ωκεανογράφοι υπολογίζουν τουλάχιστον στην καταστροφή ζωντανών οργανισμών για τους οποίους δεν γνωρίζουμε τίποτα σήμερα, καθώς και των οικοτόπων τους. Αναρωτιούνται για την επίδραση των τεράστιων ιζηματογενών λοφίων λόγω βιομηχανικών δραστηριοτήτων που κινδυνεύουν να πνίξουν σφουγγάρια και κοράλλια και να μολύνουν τις τροφικές αλυσίδες. Ο θόρυβος, η φωτορύπανση και οι πιθανές υδραυλικές διαρροές από μηχανικές συσκευές ανύψωσης μεταλλεύματος θα επηρεάσουν επίσης τα οικοσυστήματα των ωκεανών.
