Η κατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν, έχει εγείρει σύνθετα ερωτήματα για το μέλλον των κινήσεων Σαλαφιστών-τζιχαντιστών, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας και της γειτονικής Συρίας, όπου η απειλή από τέτοιες ομάδες έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό. Το αν θα αυξηθούν οι κίνδυνοι εξτρεμιστικών ενεργειών, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό, από τον τρόπο με τον οποίο οι Ταλιμπάν διαμορφώνουν τη σχέση τους με τζιχαντιστικές ομάδες στο Αφγανιστάν.
Οι συνεχείς αναφορές περί αύξησης του ιδιωτικού εξοπλισμού, μεταξύ των ομάδων Σαλαφιστών της Τουρκίας, έχουν πυροδοτήσει ανησυχίες σχετικά με την κοινωνική ειρήνη στην Τουρκία όπου η πόλωση είναι έντονη.
Αναφορές για αύξηση της ιδιωτικής αγοράς όπλων, μεταξύ των ριζοσπαστικών ισλαμιστικών ομάδων των Σαλαφιστών, έχουν ρίξει φως στους κινδύνους της αύξησης του Σαλαφισμού και του ατομικού εξοπλισμού των μελών του στην Τουρκία.
Οι Τούρκοι Ισλαμιστές διαφόρων ομάδων, χαιρέτισαν την κατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν, αν και μερικοί προφανώς περιόρισαν τον ενθουσιασμό τους.
Ορισμένα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ χειροκρότησαν επίσης τους Ταλιμπάν. Ο Τάμερ Κορκμάζ , αρθρογράφος της ισλαμιστικής εφημερίδας Yeni Safak, έγραψε την 1η Σεπτεμβρίου: «Η 20ετής κατοχή του Αφγανιστάν τελείωσε χθες το βράδυ, με την αποχώρηση των τελευταίων Αμερικανών στρατιωτών-συγχωρέστε με, τρομοκράτες. Το είδωλο ΗΠΑ-Δύσης έχει καταρρεύσει. Ξεκίνησε μια εξαιρετική περίοδος. Διάφορα δυτικά είδωλα σε όλο τον κόσμο, θα καταρρεύσουν ένα - ένα τα επόμενα χρόνια».
Η ανησυχία σχετικά με το εξοπλισμό των ομάδων αυτών, ξεκίνησε όταν ο μουσουλμάνος τηλεαγγελιστής Ahmet Mahmut Unlu – επίσης γνωστός ως Ahmet Hodja – έγινε πρωτοσέλιδο πέρυσι στις αρχές Σεπτεμβρίου όταν προειδοποίησε τις τουρκικές αρχές, για την αύξηση του εξοπλισμού μεταξύ των ενώσεων των Σαλαφιστών. «Υπάρχουν περίπου 2.000 σύλλογοι. Αυτοί παίρνουν τα όπλα», δήλωσε ο Unlu σε τηλεοπτική συνέντευξη στις 9 Σεπτεμβρίου, προειδοποιώντας τις ομάδες «να ετοιμάζονται για εμφύλιο πόλεμο». Ο Unlu είπε ότι μπορεί να ονομάσει, περισσότερους από 200 από τους συλλόγους αυτούς.
Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, ότι ο Ντόγκου Περιντσέκ , ηγέτης του Κόμματος Πατρίδας, μια μικρή αλλά έντονη αντι-αμερικανική και ευρωασιατική ομάδα, που ισχυρίζεται ότι επηρέασε τις πολιτικές του προέδρου Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, παρομοίασε τον θρίαμβο των Ταλιμπάν με τον τουρκικό απελευθερωτικό πόλεμο μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο και υποστήριξε, ότι η διεθνής κοινότητα δεν είχε άλλη επιλογή από το να αναγνωρίσει την κυριαρχία των Ταλιμπάν.
Στην Τουρκία δεσπόζει εδώ και καιρό, μια ευρύτερη μάχη εξουσίας μεταξύ των παραδοσιακών θρησκευτικών κοινοτήτων της Τουρκίας και των ομάδων των Σαλαφιστών. Για παράδειγμα, το 2019 μια ομάδα Σαλαφιστών με όπλα φέρεται να επιτέθηκαν σε μέλη μιας υπερ-συντηρητικής θρησκευτικής τάξης, γνωστής ως Ismailaga. Στην επίθεση τραυματίστηκαν μερικά από αυτά τα μέλη στην παράκτια επαρχία της Σμύρνης.
Σύμφωνα με τον θεολόγο Cemil Kilic, ο κύριος λόγος πίσω από αυτόν τον αγώνα είναι οι ιδεολογικές διαφορές. Ο Κίλιτς είπε ότι ο Σαλαφισμός, που αποτελεί την ιδεολογική βάση των ριζοσπαστικών ισλαμιστικών τρομοκρατικών ομάδων όπως η Αλ Κάιντα, το Ισλαμικό Κράτος και η Μπόκο Χαράμ, απορρίπτει τις ισλαμικές διαταγές.
Το βασικό σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ των τζιχαντιστών στην Τουρκία φαίνεται να είναι οι μέθοδοι, δηλαδή η διαφωνία σχετικά με το αν πρέπει να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ισλαμικά εμιράτα ή ένα ισλαμικό χαλιφάτο που να τα περιλαμβάνει όλα. Ενώ οι Ταλιμπάν επιδιώκουν την ισλαμική κυριαρχία που περιορίζεται στο Αφγανιστάν, οι ομάδες Σαλαφιτών-τζιχαντιστών υπέρ του Ισλαμικού Κράτους υποστηρίζουν, ένα κράτος για ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο.
Από την άλλη μεριά στο Ιντλίμπ τη βορειοδυτική Συριακή επαρχία που συνορεύει με την Τουρκία και αποτελεί το τελευταίο προπύργιο των ριζοσπαστικών ισλαμιστών ανταρτών στη χώρα, οι ομάδες Σαλαφιστών-τζιχαντιστών εμφανίστηκαν λιγότερο χαρούμενοι λόγω των δηλώσεων των Ταλιμπάν, σχετικά με τη σχέση τους με τη διεθνή κοινότητα.
Οι δομές στην Τουρκία και τη Συρία, είναι γενικά ομάδες που απορρίπτουν το διεθνές σύστημα στην ουσία. Η κατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν, τους δίνει ένα παράδειγμα για το πώς να διατηρήσουν έναν παρατεταμένο πόλεμο για να επικρατήσουν των εχθρών τους.
Σε όλα τα σενάρια, η αποτυχία των Ταλιμπάν να συνεργαστούν με τη διεθνή κοινότητα, θα δημιουργήσει ένα κενό με βαθιές επιπτώσεις στην περιοχή. Ειδικότερα, οι χώρες της Κεντρικής Ασίας ενδέχεται να απειληθούν από ένοπλες ομάδες, που έχουν εξοριστεί στο Αφγανιστάν εδώ και χρόνια.
Τέτοιες μετακινήσεις μαχητών θα μπορούσαν να επηρεάσουν το Ιράν, τη Συρία και την Τουρκία επίσης μεσοπρόθεσμα. Το Πακιστάν, από την πλευρά του, αντιμετωπίζει ήδη την αναβίωση των Πακιστανών Ταλιμπάν, οι οποίοι πρόσφατα ενέτειναν τις επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας και ανανέωσαν τον όρκο πίστης τους στους Αφγανούς Ταλιμπάν μετά την πτώση της Καμπούλ.
Βάσει των ανωτέρω γεννάται το ερώτημα : μήπως η πολιτική γλώσσα του Ερντογάν και του Ισλάμ , δηλώνει Σαλαφιστή μουσουλμάνο; Μόνο μέσα από το πρίσμα της μουσουλμανικής του πίστης και δη της σαλαφιστικής ερμηνείας του Ισλάμ, μπορούμε να έχουμε ένα μπούσουλα κατανόησης των κατ´εμάς ακαταλαβίστικων συμπεριφορών του.
Μήπως έτσι εξηγείται ότι ο Ερντογάν, μαζί με τον Νταβούτογλου (ας θυμηθούμε) έβρισκαν κάθε δικαιολογία για να στηρίξουν, λεκτικά και υλικά, τους σαλαφιστές-αποκεφαλιστές του Ισλαμικού Κράτους; Τους χρηματοδοτούσαν, τους προμήθευαν με στρατιωτικό υλικό, τους θεράπευαν στα νοσοκομεία τους, και έκαναν την Τουρκία γέφυρα για τους απανταχού τζιχαντιστές να μεταβούν στη Συρία για να ανατρέψουν τον Αλαουίτη άπιστο Άσαντ, ώστε το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου να πάνε να προσευχηθούν, δήλωναν, ως σουνίτες κατακτητές, πλέον, στο Μεγάλο Τζαμί-Umayyad-της Δαμασκού.
Τέλος καλό είναι να θυμόμαστε, ότι δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο των σαλαφιστών η (δυτική) αντίληψη περί «καλής θέλησης». Μόνο αλισβερίσι.
