Μετά την κυριαρχία των Ταλιμπάν στην Καμπούλ, η αφγανική πρωτεύουσα αδειάζει όχι μόνο από ξένους διπλωμάτες αλλά και από κατοίκους της, που επιχειρούν να δραπετεύσουν θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με μαρτυρίες στο Reuters, πέντε άτομα σκοτώθηκαν στο αεροδρόμιο της πόλης, σε αυτή τη μαζική προσπάθεια διαφυγής.
Τι σημαίνει όμως για τις γυναίκες του Αφγανιστάν η ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν;
Οι αρθρογράφοι, Zainab Pirzad και Atefa Alizada, σχολιάζουν ότι το κόστος μιας μπούργκα έχει φτάσει στα ύψη, καθώς με την αλλαγή καθεστώτος πολλές γυναίκες σπεύδουν να προμηθευτούν το ένδυμα που καλύπτει το σώμα από την κορυφή μέχρι τα νύχια, αφήνοντας να φαίνεται μόνο η περιοχή των ματιών μέσα από ένα δίχτυ.
«Θυμάμαι να δέρνουν τις γυναίκες και τα κορίτσια»
Η μπούργκα, που έγινε διεθνώς σύμβολο της γυναικείας καταπίεσης από τους Ταλιμπάν στη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, επιστρέφει στην αφγανική πρωτεύουσα με τη νέα επέλασή τους, με αποτέλεσμα οι μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες να το ανασύρουν από την ντουλάπα τους και οι νεότερες να αναγκάζονται να το αγοράσουν.
Στην πρώτη κατηγορία ανήκει η 60χρονη Fawzia, που λέει:
«Όλες εμείς οι μεγαλύτερες γυναίκες μιλάμε για το πόσο δύσκολα ήταν για μια γυναίκα στο παρελθόν. Τότε ζούσα στην Καμπούλ και θυμάμαι να δέρνουν τις γυναίκες και τα κορίτσια που έβγαιναν από το σπίτι χωρίς μπούργκα».
Η νεότερή της, Miriam, επισημαίνει, ανήσυχη από τις νέες εξελίξεις, ότι ο σύζυγός της την πίεσε να αγοράσει μπούργκα, «να αλλάξω τα ρούχα μου και να αρχίσω να τη φοράω για να μην τραβάω την προσοχή των Ταλιμπάν όταν κυκλοφορώ έξω».
Η Miriam ανήκει στην πλειοψηφία των γυναικών της Καμπούλ, όπου τα δύο τρίτα είναι κάτω των 30 ετών και δεν έχουν γνωρίσει τη ζωή κάτω από το καθεστώς των Ταλιμπάν.
«Είναι σαν να διαγράφεται η ταυτότητά μου»
Σε κάποια σπίτια, τα νέα δεδομένα έχουν φέρει οικογενειακές διενέξεις. Οι γονείς της 26χρονης φοιτήτριας Habiba την εκλιπαρούν να φορέσει μπούργκα, τόσο η ίδια όσο και οι αδερφές της, αλλά εκείνη αντιστέκεται.
«Η μαμά μου πιστεύει ότι θα μας προστατεύσει αναγκάζοντάς μας να φορέσουμε μπούργκα» εξηγεί η ίδια.
«Αλλά δεν έχουμε μπούργκα στο σπίτι μας και δεν σκοπεύω να αγοράσω. Δεν θέλω να κρυφτώ πίσω από ένα ύφασμα σαν κουρτίνα.
Αν φορέσω μπούργκα, αυτό θα σημαίνει ότι έχω αποδεχτεί την κυβέρνηση των Ταλιμπάν, ότι τους έδωσα το δικαίωμα να με ελέγχουν. Είναι η αρχή της καταδίκης μου σε φυλάκιση μέσα στο σπίτι. Φοβάμαι ότι θα χάσω όλα όσα κέρδισα αγωνιζόμενη τόσο σκληρά».
Τις ίδιες ανησυχίες φαίνεται να μοιράζεται και η Amul, μοντέλο και σχεδιάστρια, που αφού αφιέρωσε χρόνια στο χτίσιμο της δικής της επιχείρησης, τώρα βλέπει τον κόσμο της να διακυβεύεται.
«Σε όλη μου τη ζωή προσπαθώ να δείξω την ομορφιά, την ποικιλομορφία και τη δημιουργικότητα των γυναικών του Αφγανιστάν.
Δεν πίστευα ποτέ ότι θα φορούσα μπούργκα, αλλά τώρα δεν ξέρω τι θα κάνω. Είναι σαν να διαγράφεται η ταυτότητά μου».
