Ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι το 2022 θέλει να είναι υποψήφιος για επανεκλογή στο αξίωμα.
Η ανακοίνωσή του βρήκε ενθουσιώδη υποδοχή από το κόμμα του, τους Σοσιαλδημοκράτες ( SPD), συγκρατημένη υποστήριξη από τους Φιλελεύθερους (FDP) και την Αριστερά, θεσμικές αποστάσεις από την Καγκελάριο 'Ανγκελα Μέρκελ και ερωτηματικά από τους Πράσινους. Στην πράξη όμως και με δεδομένο (;) ότι στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) και οι Πράσινοι θα τερματίσουν στις δύο πρώτες θέσεις, ίσως ο κ. Σταϊνμάιερ να υπολογίζει χωρίς …τους ξενοδόχους.
Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί ο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ έσπευσε να δηλώσει τις προθέσεις του τόσο νωρίς και ενώ μεσολαβούν οι κρίσιμες εκλογές του φθινοπώρου. Δεν γνωρίζει ότι στο τέλος μάλλον θα είναι το CDU και οι Πράσινοι που θα αποφασίσουν για την τύχη του; Προφανώς ένας έμπειρος πολιτικός όπως ο σημερινός ένοικος του Ανακτόρου Bellevue γνώριζε για τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις που είναι σε εξέλιξη μεταξύ των δύο πιθανών μετεκλογικών εταίρων. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του FDP Χανς-Ούλριχ Ρούλκε, η 'Ανγκελα Μέρκελ και ο αρχηγός των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) και Πρωθυπουργός της Βαυαρίας Μάρκους Ζέντερ υποσχέθηκαν πριν από λίγες εβδομάδες το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα στον Πράσινο Πρωθυπουργό της Βάδης- Βυρτεμβέργης Βίνφριντ Κρέτσμαν, προκειμένου να επιλέξει και πάλι το CDU ως κυβερνητικό εταίρο στην κρατιδιακή κυβέρνηση - όπως και έκανε.
Προφανώς «δεν μπορούμε να αποδείξουμε τίποτα τώρα. Αλλά υπάρχει το ερώτημα, γιατί ο κ. Σταϊνμάιερ ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του τόσο νωρίς. Κάπου στο Βερολίνο υπάρχει και φωτιά. Ο Πρόεδρος είχε προφανώς κάποια στρατηγική στο μυαλό του, προκειμένου να καταστήσει πιο δύσκολη την αποστολή άλλων ενδιαφερόμενων», δήλωσε ο κ. Ρούλκε στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (dpa). Το όνομα του κ. Κρέτσμαν, ο οποίος θεωρείται ιδιαίτερα επιτυχημένος και δημοφιλής, είχε συζητηθεί και για τη διαδοχή του τέως Ομοσπονδιακού Προέδρου Γιοάχιμ Γκάουκ, το 2017. Στο τέλος όμως, την ατζέντα διαμόρφωσε ο τότε αρχηγός του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, προτείνοντας αιφνιδιαστικά τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ και ουσιαστικά επιβάλλοντας στον μεγάλο συνασπισμό να τον στηρίξει.
«Καμία πιθανότητα» για δεύτερη θητεία του κ. Σταϊνμάιερ στην Προεδρία δεν «βλέπει» όμως ούτε η εφημερίδα «Die Zeit», σε περίπτωση συγκυβέρνησης CDU/CSU - Πρασίνων. Για την επανεκλογή του απαιτείται η πλειοψηφία της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης, το 50% της οποίας αποτελείται από τα μέλη του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου και του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου. Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022 όμως μεσολαβούν ομοσπονδιακές εκλογές, αλλά και τοπικές εκλογές σε πέντε κρατίδια. Στους υποστηρικτές του ανήκει πρώτα το SPD, το οποίο, ενόψει και της πιθανότατης αποχώρησής του από την κυβέρνηση, θεωρεί την παραμονή ενός προβεβλημένου στελέχους του στην Προεδρία σημαντικό πλεονέκτημα.
Το FDP από την άλλη πλευρά χρειάζεται τις ψήφους του κέντρου, αν θέλει να ενισχύσει τα ποσοστά του και η στήριξη του κ. Σταϊνμάιερ εξυπηρετεί τις ανάγκες αυτής της στρατηγικής. Η Αριστερά εκφράζει την ικανοποίησή της από τη μέχρι τώρα θητεία του Προέδρου, θέλοντας να εμφανιστεί ως «ανοιχτό» κόμμα και να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους αριστερότερα του κέντρου.
Το τι θέλουν όμως το FDP και η Αριστερά υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να αποδειχθεί τελικά αδιάφορο. Η ηγεσία των Πρασίνων υποδέχθηκε την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του κ. Σταϊνμάιερ με καλά λόγια για τον ίδιο, αλλά και την προειδοποίηση προς το SPD «να μην επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την προεδρική εκλογή στη δική του προεκλογική εκστρατεία».
Ο ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός n-tv, περιγράφοντας την κατάσταση όπως διαμορφώνεται ενόψει της προεδρικής εκλογής, αναφέρει ως πιθανούς υποψήφιους για το αξίωμα στελέχη που ανταποκρίνονται σε διαφορετικές ανάγκες του σημερινού πολιτικού συστήματος στη Γερμανία. Ο Βίνφριντ Κρέτσμαν μπορεί να είναι «πράσινος», αλλά είναι άνδρας, λευκός και καθολικός. Από την άλλη, το CDU έχει τα τελευταία χρόνια αναδείξει αρκετές γυναίκες, εκτός φυσικά από την 'Ανγκελα Μέρκελ.
Η υπουργός 'Αμυνας 'Ανεγκρετ Κραμπ - Καρενμπάουερ για παράδειγμα συζητείται και για τη θέση του Γενικού Γραμματέα στο ΝΑΤΟ. Κάποιοι μάλιστα λένε ότι από την πατρίδα της, το Ζάαρλαντ, οι Βρυξέλλες είναι πιο κοντά από ό,τι το Βερολίνο. Θα μπορούσε ωστόσο να είναι μια αξιοπρεπής υποψήφια για το αξίωμα, όπως και η υπουργός Αγροτικής Οικονομίας Γιούλια Κλέκνερ, η οποία στα 48 της θεωρείται περισσότερο εφεδρεία για το μέλλον. Στο αδελφό βαυαρικό κόμμα, η Πρόεδρος του κρατιδιακού Κοινοβουλίου Ίλζε 'Αιγκνερ προβάλλει ως πιθανή υποψήφια, όπως και η επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Πρασίνων Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρτ, σε περίπτωση συγκυβέρνησης με το CDU. Η Ανατολικογερμανίδα έχει ήδη διατελέσει αντιπρόεδρος της Bundestag και υποψήφια καγκελάριος των Πρασίνων, ενώ διατηρεί στενές σχέσεις με την Ευαγγελική Εκκλησία της Γερμανίας.
Ο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, ένας από τους δημοφιλέστερους σήμερα πολιτικούς της Γερμανίας, έχει κατορθώσει να λειτουργεί ενωτικά και να μην ενοχλεί καμία πλευρά με τις δηλώσεις του. Κατά τη διάρκεια μάλιστα της πανδημίας αναδείχθηκε σε «πατρική» φυσιογνωμία, με λόγο ενθαρρυντικό αλλά και κάποιες φορές καθοδηγητικό προς τους πολίτες. Η εκδήλωση της επιθυμίας του να παραμείνει στη θέση του, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, ενδεχομένως τελικά να μην επιτρέψει στις πολιτικές δυνάμεις να αγνοήσουν είτε τον ίδιο είτε τους γερμανούς πολίτες. Αυτός μάλλον είναι και ο στόχος του.
