Πρόκληση: Ο Τούρκους πρόεδρος της ΓΣ του ΟΗΕ υπέρ Πακιστάν στο θέμα του Κασμίρ

Του Δρ Amjad Ayub Mirza  

Ο Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, Volkan Bozkir, δήλωσε ότι το Πακιστάν πρέπει να «εργαστεί πιο σκληρά για να θέσει το ζήτημα (του Κασμίρ) διεθνώς, ειδικά για να το φέρει πιο δυνατά στην πλατφόρμα των Ηνωμένων Εθνών». Η δήλωση έγινε κατά την άφιξή του στο Ισλαμαμπάντ στις 27 Μαΐου. Σχολιάζοντας τη δήλωση του Μποζκίρ, η πακιστανική αγγλική εφημερίδα, η Dawn, στη σύνταξή της στις 29 Μαΐου, ενέκρινε τα σχόλιά του, αναφέροντας ότι «το ζήτημα του Κασμίρ ένα σημαντικό εμπόδιο για την ειρήνη στη Νότια Ασία». Λοιπόν, το Πακιστάν και όχι το Κασμίρ είναι το εμπόδιο για την ειρήνη στη Νότια Ασία και εκτός αν το Πακιστάν αποσύρει τον στρατό του από τα κατεχόμενα εδάφη του Τζαμού Κασμίρ (PoJK) και του Γουλιγκτάντατ (PoGB), ένα αίτημα που  διατυπώθηκε στο ψήφισμα 47 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (UNSC) που ψηφίστηκε στις 21 Απριλίου 1948.

Το ψήφισμα του ΟΗΕ δηλώνει σαφώς ότι το Πακιστάν πρέπει, ''να διασφαλίσει την απόσυρση από το κράτος Τζαμού και Κασμίρ των φυλών και των πακιστανών υπηκόων''.  Το ψήφισμα 39  επίσης του ΟΗΕ εγκρίθηκε από την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ινδία και το Πακιστάν (UNCIP). Η προαναφερθείσα δήλωση του UNSC είχε γίνει, μόνο αφού η UNCIP είχε συζητήσεις με την Ινδία και το Πακιστάν και εξέδωσε τα πορίσματά του και τις επακόλουθες συστάσεις προς την UNSC. Είχε ζητήσει μια «πλήρη απόσυρση των μαχητικών δυνάμεων του Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένου του στρατού, των φυλών και άλλων πακιστανών υπηκόων» .Το Πακιστάν συμμορφώθηκε με τις επιταγές του UNSC; Όχι. Αντίθετα, το Πακιστάν έχει κάνει τη στρατιωτική παρουσία του μόνιμο χαρακτηριστικό.


Το UNSC ζήτησε επίσης από το Πακιστάν να αποσύρει «φυλές και άλλους πακιστανικούς υπηκόους» από το κατεχόμενο έδαφος του Τζαμού Κασμίρ. Συμμορφώθηκε το Πακιστάν; Όχι. Αντίθετα, το Πακιστάν έφερε περισσότερους στο Τζαμού Κασμίρ, δημιουργώντας στρατόπεδα κατάρτισης για να αποσταλούν τζιχαντιστές στην κοιλάδα του Κασμίρ για να προκαλέσουν βία και αναταραχές. Και για να κρύψει τις κακές του ενέργειες, το Πακιστάν συνεχίζει να δείχνει το δάχτυλό του προς την παρουσία του ινδικού στρατού στο έδαφος του Τζαμού Κασμίρ. Λοιπόν, το ΣΑ του ΟΗΕ επέτρεψε στην Ινδία να διατηρήσει μια στρατιωτική παρουσία στην περιοχή που θα μπορούσε «να απαιτείται για τη διατήρηση του νόμου και της τάξης». Στις 22 Οκτωβρίου 1947 το Πακιστάν επιτέθηκε στο Κράτος του Τζαμού και Κασμίρ.

Κύριε, επιτρέψτε μου να σας επισημάνω την συμφωνία που υπεγράφη στις 26 Οκτωβρίου 1947 μεταξύ της Μαχαράτζα του Τζαμού Κασμίρ και της Δημοκρατίας της Ινδίας. Υπογράφηκε σύμφωνα με τον Ινδικό Νόμο περί Ανεξαρτησίας του 1947, σύμφωνα με τον οποίο τα 565 πρίγκιπα κράτη της Βρετανικής Ινδίας «θα ήταν ελεύθερα να προσχωρήσουν στο ένα ή το άλλο από τις νέες κυριαρχίες»  Ο κ. Μπόζκιρ φαίνεται να έχει συμμαχήσει με το Πακιστάν. Ο πρόεδρος της UNGA πρέπει να είναι μια ουδέτερη οντότητα.

Το Πακιστάν και όχι η Ινδία είναι αυτό που έχει κηρυχθεί ως επιτιθέμενος από το UNSC. Το  Πακιστάν είναι αυτό  που εγκαθιστά υπηκόους από το Punjab.

Ο Δρ Amjad Ayub Mirza είναι συγγραφέας και ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Κασμίρ. Ζει εξόριστος στο Ηνωμένο Βασίλειο.