Την στιγμή που η Μόσχα έχει πάρει ζεστά το θέμα της Αγιάς Σοφιάς, εν αντιθέσει με την ελληνική πλευρά, και τόσο το Κρεμλίνο όσο και το Πατριαρχείο τοποθετούνται επανειλημμένως για το θέμα μιας πιθανής μετατροπής της σε τζαμί, δύο Ρώσοι αναλυτές ξεδιαλύνουν την κατάσταση και απαντούν που υπάρχει πραγματικά θέμα και που απλά εντυπώσεις..
Το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ έχει αναλύσει τις παραμέτρους του ζητήματος σε άλλα άρθρα (Δες εδω ), αλλά ενδιαφέρον έχει τι λένε οι Ρώσοι ειδικοί.
Μπορεί η Τουρκία να λάβει μια τέτοια απόφαση χωρίς τη συγκατάθεση της UNESCO; Γιατί ο Ερντογάν πρέπει να αλλάξει την κατάσταση του καθεδρικού ναού; Αυτό θα οδηγήσει σε διάσπαση στη χώρα; Και τι πιστεύει ο υπόλοιπος κόσμος;
Σχετικά με τις συνέπειες μιας πιθανής απόφασης του Τούρκου ηγέτη απάντησαν στο Sputnik ο επικεφαλής της Προεδρίας της UNESCO για τη Μελέτη των Παγκόσμιων Προβλημάτων στη Σχολή Παγκόσμιας Διοίκησης του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας Lomonosov, καθηγητής Yuri Sayamov και ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Κέντρου Μελέτης της Σύγχρονης Τουρκίας, Faridun Usmonov.
O Yuri Sayamov ξεκαθάρισε πως η Τουρκία, προκειμένου να αλλάξει την κατάσταση ενός μέρους του μνημείου, που ονομάζεται «ιστορικές περιοχές της Κωνσταντινούπολης» και περιλαμβάνει την Αγία Σοφία, πρέπει να υποβάλει την αίτησή της στην Επιτροπή Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς κι αυτό είναι απαραίτητο να το πράξει. “Το καθεστώς (του καθεδρικού ναού,) είναι εξίσου ουδέτερο σε σχέση με την Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό γενικά, και από την άλλη πλευρά, με το Ισλάμ, και επιτρέπει την εξισορρόπηση αυτών των θρησκειών, επιτρέπει την επίτευξη αυτού που είναι το πιο σημαντικό πράγμα του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του θρησκευτικού κομμάτιού, δεν θα ήθελα να ανοίξω μια νέα αντιπαράθεση” λέει ο καθηγητής
Από την πλευρά του ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Κέντρου Μελέτης της Σύγχρονης Τουρκίας Faridun Usmonov επισημαίνει ότι κατά την άποψή του πρόκειται για την προετοιμασία για το 2023, δηλαδή την εκατονταετία της δημιουργίας της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Και αυτό είναι ένα είδος απόπειρας ρεβιζιονισμού των μεταρρυθμίσεων του Ατατούρκ.
“Δεν υπάρχει σοβαρός διαχωρισμός στη χώρα .... το μεγαλύτερο μέρος της Τουρκίας ομολογεί το παραδοσιακό Ισλάμ” αναφέρει.
Επισημαίνει δε πως ο Ερντογάν δεν ήταν ποτέ γνωστός για την... αγάπη του για το Ατατούρκ, “παρείχε την απαραίτητη προσοχή που ταιριάζει στον ιδρυτή του κράτους, αλλά ποτέ δεν έδειξε απεριόριστη αγάπη για τον Ατατούρκ. Αν κοιτάξετε τη δυναμική των αποφάσεών του τα τελευταία 15 χρόνια, αυτός (Ερντογάν) προσπαθεί βήμα προς βήμα να επιστρέψει την τουρκική κοινωνία στις ρίζες της δημιουργίας της, στις αρχές του 20ού αιώνα”.
Σύμφωνα με τον καθηγητή η τουρκική κοινωνία για 10 ή περισσότερα χρόνια έχει πραγματικά χωριστεί σε δύο στρατόπεδα, το ένα εκείνων που είναι με τον Ερντογάν και το κόμμα του και το άλλο όσων είναι εναντίον του. “ Κατά τη γνώμη μου, αυτό εξακολουθεί να είναι ένα καθαρά εσωτερικό ζήτημα της Τουρκίας, αλλά οι προσπάθειες εξωτερικής παρέμβασης δίνουν στον Ερντογάν δύναμη στα μάτια της μουσουλμανικής κοινότητας”.
