Η παρουσία του Ταγίπ Ερντογάν στη Λιβύη έγινε γνωστή εδώ και λίγα χρόνια, ειδικά μετά την εμπλοκή του στον εμφύλιο πόλεμο της χώρας και τη σύναψη του τουρκολιβυκού συμφώνου. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική, κρύβοντας μια πολύ πιο διαχρονική και περίπλοκη σχέση.
Τουρκική έκθεση ρίχνει φως στην πολυετή διείσδυση του Τούρκου προέδρου στη χώρα της Βόρειας Αφρικής που βρέχεται από τη Μεσόγειο. Τότε που η Τουρκία απέκτησε και πετρελαιοπηγή, ύστερα από κρατικό διαγωνισμό που έλαβε χώρα το 2005!
Η συμφωνία αποκαλύφθηκε μέσω της έκθεσης Turkish Petroleum. Τον διαγωνισμό κέρδισε η τουρκική δημόσια εταιρεία πετρελαίου Turkiye Petrolleri Anonim Ortakligi (TPAO) και συγκεκριμένα η θυγατρική της Turkish Petroleum Overseas Company (TPOC) που δραστηριοποιείται εκτός Τουρκίας. Επικράτησε ύστερα από επίμονο και κοστοβόρο λόμπινγκ της τουρκικής πλευράς. Η έρευνα απέδωσε καρπούς και τελικά η Άγκυρα ανακάλυψε κοίτασμα. Υπήρξαν και νέα κοιτάσματα από διαφορετικές πηγές το 2010.
Στην ετήσια έκθεση της TPAO αναφέρονται 90 διαφορετικές δραστηριότητες της εταιρίας και εκεί είναι που αποκαλύπτεται ότι η θυγατρική TPOC έχει επιβλέψει έρευνες στη Λιβύη.
Η τουρκική παρουσία στη Λιβύη αποδεικνύει τον διαχρονικό στόχο του Ερντογάν, ο οποίος έχει επενδύσει τεράστια ποσά στην ταραγμένη αυτή χώρα. Αυτά είναι που επιχειρεί να προστατεύσει, υποστηρίζοντας τον Σάρατζ. Όλως τυχαίως, ο Σάρατζ είναι αυτός που έχει υπό τον έλεγχό του τα εδάφη στα οποία βρίσκονται οι πετρελαιοπηγές. Εκτός από μία. Αυτή είναι που βρίσκεται λεκάνη της Σύρτης και ελέγχεται από τον Χάφταρ.
Οι άλλες δύο πετρελαιοπηγές στις Λεκάνες Ghadames και Murzuq, αν και μακριά η μία από την άλλη, ελέγχονται πλήρως από τον Σάρατζ και τα τουρκικά. Στηρίζοντας με νύχια και με δόντια τον Σάρατζ, ο Τούρκος πρόεδρος επιχειρεί με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: εκτός από την μετατροπή της χώρας σε τουρκικό δορυφόρο, διαφυλάσσει και τις πετρελαιοπηγές του, μία εκ των οποίων ελπίζει να κερδίσει πίσω, συντρίβοντας τον Χάφταρ.