Του Μάνου Χατζηγιάννη
Πριν από λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν 5 χρόνια από το μακελειό στο γαλλικό περιοδικό Charlie Hebdo...Το ημερολόγιο έγραφε 7 Ιανουαρίου 2015 όταν στο Παρίσι έλαβε χώρα τρομοκρατική επίθεση με τους δράστες να εκτελούν εν ψυχρώ δημοσιογράφους και σκιτσογράφους της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo, αλλά και έναν αστυνομικό
"Πέντε χρόνια μετά τις δολοφονίες στο Charlie Hebdo και στο Hyper Cacher, η Γαλλία έχει μάθει να ζει με την ισλαμική απειλή", γράφει ο Yves Thréard, αρθρογράφος της εφημερίδας Le Figaro.
"Δεν περνά ένα μήνας ... χωρίς μια δολοφονική επίθεση με το κραυγή «Allahu Akbar» που λαμβάνει χώρα στο έδαφός μας .... Αλλά ποιο είναι το σημείο της καταπολέμησης των επιπτώσεων του ισλαμισμού αν δεν αντιμετωπίσουμε την προέλευση αυτού, την ιδεολογία του θανάτου, όμως, σε αυτό το μέτωπο, η άρνηση συνεχίζει να ανταγωνίζεται με το naiveté (μτφρ αφέλεια), αλλά δεν έχει αλλάξει τα τελευταία πέντε χρόνια. Στο όνομα της ποικιλομορφίας, της μη διακριτικής μεταχείρισης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Γαλλία δέχτηκε πολλά κτυπήματα στον πολιτισμό και στην ιστορία της ... Οι Ισλαμιστές είναι ένα ζήτημα καυτό και συνεχίζουν τον αγώνα τους ο οποίος, ακόμη και χωρίς όπλα, έχει όλα τα στοιχεία ενός πολέμου των πολιτισμών. Είναι το περίφημο «πνεύμα του Charlie», το οποίο ορισμένοι νόμιζαν ότι ήταν απλώς μια ψευδαίσθηση όταν φυσούσε μετά τις επιθέσεις του Ιανουαρίου του 2015" αναφέρει ο αρθρογράφος.
Κατά την πέμπτη επέτειο της θανάσιμης τζιχαντιστικής επίθεσης στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo, που έλαβε χώρα στις 7 Ιανουαρίου 2015 η Γαλλία διέρχεται σοβαρή κρίση.
Τον περασμένο μήνα, η Γαλλίδα βουλευτής Nathalie Goulet προειδοποίησε ότι είναι πιθανότερες περισσότερες επιθέσεις. "Στη Γαλλία έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να αποτρέψουμε την δράση των εξτρεμιστών. Αν μείνει ως έχει, θα υπάρξουν περισσότερες επιθέσεις", δήλωσε.
Πιστεύεται ότι υπάρχουν 12.000 ριζοσπάστες ισλαμιστές στη λίστα παρακολούθησης τρομοκρατίας της Γαλλίας, "ωστόσο, μόνο κάποιες δεκάδες θεωρούνται ότι βρίσκονται κάτω από 24ωρη παρακολούθηση".
Η περασμένη εβδομάδα σηματοδοτήθηκε για μια ακόμη φορά από μια νέα σειρά ισλαμιστικών τρομοκρατικών επιθέσεων: Αστυνομικός τραυματίστηκε από έναν άνδρα με μαχαίρι σε έναν δρόμο στη βορειοανατολική πόλη της Μετς, δύο ημέρες μετά την υποψία ισλαμιστικής ριζοσπαστικής επίθεσης στο προάστιο Villejuif του Παρισιού, μια πράξη την οποία οι εισαγγελείς αντιμετωπίζουν ως τρομοκρατική επίθεση. Και στα δύο περιστατικά, οι επιτιθέμενοι φώναζαν "Allahu Akbar". Αυτός ο τύπος επίθεσης ονομάστηκε "συνηθισμένη τζιχάντ" σε ένα άρθρο της Le Figaro αυτήν την εβδομάδα.
Το επετειακό τεύχος του Charlie Hebdo για το 2020 μίλησε για τη σφαγή και κατακεραύνωσε τους "νέους γκουρού της μονολιθικής σκέψης" που προσπαθούν να επιβάλουν πολιτική λογική λογοκρισία.
Η έκρηξη αγανάκτησης του γαλλικού λαού, που συγκεντρώθηκε στο Παρίσι για μαζική διαδήλωση στις 11 Ιανουαρίου 2015, δεν ήταν αρκετή για να ξυπνήσει το πνεύμα αντίστασης των Γάλλων ηγετών και της ελίτ έναντι του Ισλαμισμού και των συνεργατών του. "Η σοβαρότητα του ισλαμικού πολιτικού γεγονότος στη Γαλλία υποτιμάται έντονα", λέει ο δικηγόρος Thibault de Montbrial, πρόεδρος της Γαλλικής Υπηρεσίας Εσωτερικής Ασφάλειας.
Σε μια χώρα που παλαιότερα εκπροσωπούσε την ελευθερία της έκφρασης, η αυτο-λογοκρισία αυξάνεται.
"Για όσους έχουν χιούμορ στη Γαλλία, είναι πάντα εύκολο να σατιρίσεις από τον Πάπα και τους Καθολικούς, μέχρι τους Εβραίους, και τους Προτεστάντες", ομολογεί ο μακροβιότερος αρθρογράφος του Charlie Hebdo Patrick Pelloux . "Για το Ισλάμ, δεν είναι εύκολο" διευκρινίζει.
"Πιστεύουμε ότι αυτή η θρησκεία είναι τρομακτική. Η λέξη Ισλάμ είναι τρομακτική και γι 'αυτό οι τρομοκράτες έχουν κερδίσει".
Ενώ οι γαλλικές φυλακές έχουν γίνει χώρος αναπαραγωγής για τους τζιχαντιστές, ο εξισλαμισμός των προαστίων των πόλεων, των λεγομένων banlieues, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Το εβδομαδιαίο περιοδικό Le Point αφιέρωσε πρόσφατα ένα εκτενές άρθρο στα "εδάφη που κατακτήθηκαν από τους Ισλαμιστές". Σε πολλούς από αυτούς τους τομείς της πόλης, η βία εξαντλείται. Το πρωινό της Πρωτοχρονιάς κάηκαν 1.500 αυτοκίνητα. Σε πρόσφατα δημοσιευμένο βιβλίο, ο Bernard Rougier, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Sorbonne-Nouvelle και διευθυντής του Κέντρου Αραβικών και Ανατολικών Σπουδών, εξηγεί για«τα εδάφη που κατακτώνται από τον ισλαμισμό»: "Ο ισλαμισμός είναι ένα "ηγεμονικό έργο", διασπώντας τις γειτονιές της εργατικής τάξης. Αυτά τα «οικοσυστήματα», αναφέρει, εργάζονται πάνω σε μια «λογική ρήξης» της γαλλικής κοινωνίας, από τις αξίες και τα θεσμικά της όργανα και είναι χτισμένα σε τζαμιά, βιβλιοπωλεία, αθλητικές λέσχες και εστιατόρια halal".
Ο Hugo Micheron, ερευνητής στην Ecole Normale Supérieure, επισήμανε ότι οι τζιχαντιστές είναι άνετοι στην "εδαφική και κοινωνική απομόνωση". «Σήμερα», δήλωσε η πρόεδρος του Education's Conseil supérieur des programs, Souad Ayada, «η ορατότητα του Ισλάμ στη Γαλλία είναι κορεσμένη από το πέπλο και τη τζιχάντ».
Ενώ οι Ισλαμιστές ιεροκήρυκες και στρατολόγοι βρίσκονται έξω στους δρόμους, αναζητώντας τα αδύναμα μυαλά που θα αποτελέσουν την πρώτη γραμμή του ιερού πολέμου τους, το πολιτικό Ισλάμ επίσης δημιουργεί εκλογικές λίστες στα προάστια της Γαλλίας. λένε οι αναλυτές.
Ο Γάλλος πρόεδρος Emanuel Macron αντιτίθεται στην απαγόρευση αυτών των πολιτικών ομάδων. "Η Γαλλία είναι μια εκκολαπτόμενη ισλαμική δημοκρατία", σημείωσε ο αλγερινός μυθιστοριογράφος Boualem Sansal. Σε αυτά τα «εδάφη», είπε, ζουν πολλοί από τους τρομοκράτες που επιτίθενται στη Γαλλία.
Δύο πληθυσμοί που ζουν "δίπλα-δίπλα" θα βρεθούν σύντομα "πρόσωπο με πρόσωπο", δήλωσε ο Γκεάρντ Κολομπόμ, πρώην Υπουργός Εσωτερικών. Είχε δίκιο. Ισλαμιστές στεγάζονται επίσης μέσα σε δημόσιους θεσμούς.
Οι ισλαμιστές έχουν, επιπλέον, στρατολογήσει δεκάδες Γάλλους και πρώην στρατιώτες που έχουν μεταστραφεί στο Ισλάμ. Πολλοί έχουν έρθει από μονάδες commando με εξειδίκευση στον χειρισμό όπλων και εκρηκτικών. Η Γαλλία μετατρέπεται σε «κοινωνία επαγρύπνησης» στον αγώνα της ενάντια στην «Λερναία Ύδρα» της ισλαμιστικής μαχητικότητας, όπως είπε ο Macron.
Στα πέντε χρόνια μετά τη σφαγή στο Charlie Hebdo , που συγκλόνισε τον πλανήτη, οι Ισλαμιστές μπόρεσαν να διαπράξουν βιαιοπραγίες εναντίον στόχων όπως ένας ιερέας σε μια Καθολική Εκκλησία στη Ρουέν, μια εθνική κοσμική εορτή (η επίθεση την ημέρα της Βαστίλης στη Νίκαια), εβραϊκές κοινότητες (από το Παρίσι έως την Τουλούζη) και ενάντια σε απλούς ανθρώπους. Τον περασμένο Οκτώβριο, ένας ισλαμιστής χτύπησε σε ένα από τα πιο ασφαλή κτίρια της Γαλλίας: το μνημειώδες αρχηγείο της αστυνομίας των Παρισίων κοντά στον καθεδρικό ναό της Notre Dame.
"Αυτή είναι μια σημαντική καμπή στην ισλαμική τρομοκρατία", δήλωσε ο Gilles Kepel, εμπειρογνώμονας για τη Μέση Ανατολή και τον τζιχαντισμό.
"Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η αστυνομία στην οποία βασιζόμαστε για να μας προστατεύσει και η οποία υποτίθεται ότι είναι η τελευταία μας απάντηση εναντίον της τρομοκρατίας, μπορεί να είναι το θύμα της τρομοκρατίας".
Μετά την επίθεση, σε επτά αστυνομικούς, "ύποπτους ριζοσπαστικοποίησης", κατασχέθηκαν τα όπλα τους.
"Έχω την εντύπωση ότι οι ανοσοποιητικές μας άμυνες έχουν καταρρεύσει και ότι ο ισλαμισμός κερδίζει", λέει ο Γάλλος συγγραφέας Pascal Bruckner.
"Τα βασικά αιτήματά του έχουν ικανοποιηθεί: κανείς δεν τολμά να δημοσιεύσει πια καρικατούρες του Μωάμεθ, επικρατεί αυτολογοκρισία ... Το μίσος κατευθύνεται εναντίον εκείνων που αντιστέκονται σε κάθε σκοτεινή πληροφορία και όχι εναντίον εκείνων που την αποκρύπτουν .. Για να μην αναφέρουμε την ψυχιατρική της τρομοκρατίας, προκειμένου να αποθαρρύνουμε καλύτερα το Ισλάμ. Αν είχαμε πει στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ότι το 2020, περίπου 20 Γάλλοι γελοιογράφοι και διανοούμενοι θα ήταν υπό την αστυνομική προστασία, κανείς δεν θα το πίστευε. Πέντε χρόνια μετά τις τρομοκρατικές δολοφονίες στο Charlie Hebdo, η ελευθερία του λόγου είναι λιγότερο ελεύθερη στη Γαλλία. "Κανείς δεν θα δημοσιεύσει σήμερα τα σκίτσα του Μωάμεθ", δήλωσε πρόσφατα ο Philippe Val, πρώην συντάκτης του Charlie Hebdo.
"Για τα τελευταία πέντε χρόνια, πάω στο αστυνομικό τμήμα κάθε μήνα περίπου για να υποβάλω μια καταγγελία σχετικά με απειλές κατά της ζωής, όχι προσβολές, απειλές θανάτου", λέει η Μαρί Μπρετ, δημοσιογράφος στο Charlie Hebdo σήμερα.
Στο Παρίσι, πέντε χρόνια μετά τις δολοφονίες στο Charlie Hebdo, υπήρξε μια μεγάλη πορεία για να διαμαρτυρηθούν όχι για την τρομοκρατία, αλλά για την «ισλαμοφοβία». "Ο Βολταίρος σβήνει μπροστά στον Μωάμεθ και ο Διαφωτισμός στην Υποταγή (σ.σ. η λέξη Ισλάμ σημαίνει υποταγή)", έγραψε ο συγγραφέας Éric Zemmour. Και το Κατάρ εξακολουθεί να χρηματοδοτεί ελεύθερα την κατασκευή γαλλικών τεμένων.
Το 2017, δύο χρόνια μετά τη δολοφονία των Εβραίων σε τρομοκρατική επίθεση στο σούπερ μάρκετ Kosher στο Παρίσι, μια Εβραία, η Sarah Halimi, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε στο διαμέρισμα της από τον γείτονά της Kobili Traoré, ο οποίος φώναζε "Allahu Akbar". Το εφετείο έκρινε πρόσφατα ότι ο Traoré, επειδή είχε καπνίσει κάνναβη, δεν ήταν "υπεύθυνος για τις πράξεις του". Όπως δήλωσε ο επικεφαλής ραβίνος της Γαλλίας Haim Korsia, είναι μια "άδεια να σκοτώνει τους Εβραίους".
"Ο αντισημιτισμός σήμερα είναι τόσο φρικτός που θα ήταν δύσκολο να το κρύψει κανείς χωρίς να εμπλακεί σε γελοιοποίηση", δήλωσε ο ιστορικός Georges Bensoussan. «Τι είναι ταμπού είναι οι αντισημιτές» - που σημαίνει ότι σήμερα, στη Γαλλία, είναι ταμπού να πούμε ότι ο ισλαμισμός είναι η σημαντικότερη πηγή αντισημιτισμού.
Μια εβδομάδα μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Charlie Hebdo, στην οποία σκοτώθηκαν εννέα μέλη του προσωπικού της εφημερίδας και άλλα τέσσερα τραυματίστηκαν, το περιοδικό δημοσίευσε ένα εξώφυλλο που απεικονίζει τον προφήτη του Ισλάμ με δάκρυ στο μάγουλο του και λέγοντας: "Tout est Pardonné" "Όλα συγχωρούνται").
Πέντε χρόνια αργότερα, όλοι πραγματικά φαίνεται να έχουν συγχωρεθεί. Τότε, πολλοί με υπερηφάνεια είπαν, «je suis charlie». Οι περισσότεροι αποδείχτηκαν ότι δεν ήταν...
