Μετά τα τόσα μέτωπα που έχουν ανοιχτά οι Τούρκοι (Συρία, Αιγαίο, Α.Μεσόγειο, Λιβύη,) τώρα φαίνεται ότι "βάζουν “πόδι” και στο Ναγκόρνο/Καραμπάχ, συγκροτώντας κοινές ομάδες ελέγχου με τους Αζέρους για να ελέγξουν την περιοχή, για την οποία εδώ και χρόνια ετοιμάζουν επιθετικά σχέδια για την ανακατάληψη της από τους Αρμένιους.
“ Άγκυρα και Μπακού θα καταπολεμήσουν από κοινού τις παράνομες παρουσίες και την παράνομη οικονομική δραστηριότητα στα κατεχόμενα από την Αρμενία εδάφη του Αζερμπαϊτζάν (Ναγκόρνο/Καραμπάχ), δήλωσε στο αζέρικο πρακτορείο ειδήσεων Trend, διπλωματική πηγή από την Τουρκία.
Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες όλα τα στοιχεία και οι κινήσεις στην περιοχή, θα διαδίδονται τακτικά στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
"Στο πλαίσιο της κοινής μάχης κατά των παράνομων επισκέψεων στα κατεχόμενα εδάφη του Αζερμπαϊτζάν και της παράνομης οικονομικής δραστηριότητας στην περιοχή αυτή, θα πραγματοποιηθεί τακτική ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών πληροφοριών του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας", ανέφερε η πηγή.
Πληροφορίες αναφέρουν την συγκρότηση κοινών ομάδων με “στρατιωτικούς συμβούλους" από τις δύο χώρες, οι οποίες θα ελέγχουν την περιοχή, θα συλλέγουν πληροφορίες, ενώ στην συνέχεια θα σχεδιάσουν τα επόμενα βήματα τους.
Ανεπισήμως η Τουρκία, σύμφωνα με τον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο ετοιμάζεται να βοηθήσει το Μπακού να ανακαταλάβει το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ότι στις τάξεις του αζέρικου στρατού έχουν ενταχθεί πολυάριθμοι Τούρκοι «σύμβουλοι», οι οποίοι κατευθύνουν πολλές επιχειρήσεις στο Ναγκόρνο/Καραμπάχ κατά των αρμενικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ έχουμε και την πώληση τουρκικών οπλικών συστημάτων στο Αζερμπαϊτζάν.
Στο έργο αυτό οι Τούρκοι έχουν «πέσει με τα μούτρα» θέλοντας να δώσουν το καλύτερο εαυτό στα “αδέλφια τους”, επιδιώκοντας να προξενήσουν τον θαυμασμό και των υπολοίπων τουρκογενών λαών του Καυκάσου για τις στρατιωτικές δυνατότητες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Εντωμεταξύ η πληγή που ονομάζεται Νακγόρνο/ Καραμπάχ όχι μόνο δεν θα κλείσει ποτέ μένοντας ανοικτή, αλλά ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να ξεσπάσει πόλεμος συμπαρασύροντας ολόκληρο τον Καύκασο.
Η σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών του Νοτίου Καυκάσου ξεκίνησε το 1988, όταν η Αρμενία διεκδίκησε εδαφικές αξιώσεις εναντίον του Αζερμπαϊτζάν το οποίο είχε καταλάβει αρμενικό έδαφος.
Ως επακόλουθο του πολέμου που ακολούθησε, οι αρμενικές ένοπλες δυνάμεις κατέλαβαν το 20% του Αζερμπαϊτζάν, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και επτά άλλων περιοχών.
Η συμφωνία του 1994 για την κατάπαυση του πυρός ακολούθησε τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Τι μπορεί να επιδιώκουν τώρα όμως οι Τούρκοι στο Ναγκόρνο/Καραμπάχ, διερωτώνται πολλοί ειδικοί αμυντικοί αναλυτές.
Σύμφωνα με τον γνωστό χάρτη, που υπάρχει συνημμένος στον τουρκικό Εθνικό Όρκο, η σημερινή Τουρκία του Ερντογάν στοχοποιεί, τα ελληνικά νησιά του βορείου Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, την Δυτική Θράκη, μέχρι το Νέστο ποταμό, την Κύπρο, την Αντιόχεια, το Χαλέπι, την Τζαραμπλούζ, την Ντερ αλ Ζορ, τη Μοσούλη, το Κιρκούκ, τη Σουλεϊμανίγια και τα εδάφη της Αρμενίας.
Αμυντικοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι ο Ερντογάν επιδιώκει να επεκτείνει τα σύνορα της Τουρκίας με το σύνθημα της οθωμανικής κληρονομιάς και για αυτό εργάστηκε για να υποστηρίξει τρομοκρατικές συμμορίες ισλαμιστών, ούτως ώστε να επιτύχει αυτές τις φιλοδοξίες.
Επίσης οι Τούρκοι φοβούνται πάντα την συνθήκη του Καρς (1921).
Μιλάμε για την ρωσο-τουρκική συνθήκη «φιλίας και αδελφοσύνης», η οποία υπεγράφη στις 16 Μαρτίου, 1921 στην Μόσχα μεταξύ της κυβέρνησης της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης του Κεμάλ και των Μποσλσεβίκων.
Σύμφωνα με τη συμφωνία αυτή, η τότε νεοσυσταθείσα ΕΣΣΔ θα αποσύρονταν εθελοντικά από την περιοχή Καρς, Αρνταχάν καθώς και από το Όρος Αραράτ υπέρ της Τουρκίας.
Σύμφωνα με την συμφωνία αυτή, η Ρωσία θα την παρέτεινε γραπτώς κάθε 25 χρόνια.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι αυτά τα εδάφη ως μέρος της Τουρκίας εξακολουθούν να είναι έρημα, ειδικά μετά την Γενοκτονία των Αρμενίων από το 1853 -1923 και την γενοκτονία των Ποντίων.
Με αυτά ως δεδομένα, η Τουρκία ανέκαθεν θεωρούσε ότι υπάρχει η δυνατότητα επιστροφής των κατεχομένων εδαφών από την συμφωνία και μετά, και ως εκ τούτου δεν προσπάθησε να προσελκύσει επενδύσεις ενώ δεν υπάρχει καμία σύγχρονη υποδομή.
Οι «τουρκικές φιλοδοξίες», λοιπόν, κινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις και πιθανόν παράλληλα με το θέμα της Λιβύης, να δούμε να ανοίγει και το θέμα του Ναγκόρνο/Καραμπάχ το επόμενο διάστημα με το σχέδιο των Τούρκων " να βάλουν "φωτιά¨παντού γύρω από τα σύνορα τους ..., με σκοπό να τα επεκτείνουν.
