Η Μαρία Καστίγιο ντε Λίμα, όπως ονομάζεται η 34χρονη διεμφυλική καλλιτέχνιδα, εξελίχθηκε σε σταρ του λυρικού τραγουδιού μετά τη φυλομετάβασή της και στις 27, 28 και 29 Σεπτεμβρίου θα εμφανιστεί στο αθηναϊκό κοινό δίνοντας σάρκα, οστά και φωνή σε μια διαφορετική «Κασσάνδρα» στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» (ΚΠΙΣΝ).
Πρόκειται για την ίδια σκηνή του πολιτιστικού οργανισμού όπου είχε ανέβει και η θεατρική βερσιόν της ταινίας «Strella», πάλι με τρανς πρωταγωνίστρια.
Η μοντέρνα όπερα δωματίου, που υπογράφει ο Αργεντινός συνθέτης Πάβλο Ορτίς σε κείμενο του Ουρουγουανού δραματουργού Σέρχιο Μπλάνκο, έρχεται στη χώρα μας έναν μήνα μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της στο θέατρο Κολόν, όπου απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, και θα παρουσιαστεί σε σκηνοθεσία Ντιάνας Θεοχαρίδη και Αλέξανδρου Ευκλείδη.
«Δεν είμαι άνδρας, δεν είμαι γυναίκα, είμαι η ...Κασσάνδρα»
Ο Ουρουγουανός Σέρχιο Μπλάνκο, μια από τις πιο συναρπαστικές και προκλητικές φωνές της σύγχρονης διεθνούς θεατρικής σκηνής, έγραψε το έργο Κασσάνδρα το 2008 στην Αθήνα. Με αφετηρία τον μύθο της Κασσάνδρας, ο θεατρικός συγγραφέας γράφει έναν σπαρακτικό μονόλογο όπου η πασίγνωστη ηρωίδα από την Τροία μεταμορφώνεται σε σύγχρονη διεμφυλική μετανάστρια, μια μετανάστρια στο ίδιο της το σώμα, που αφηγείται με σπασμένα αγγλικά την ιστορία της για τη μοναξιά, την απομόνωση και την επιθυμία για κατανόηση.
Από τενόρος ... σοπράνο
Η 34χρονη σήμερα Μαρία Καστίγιο ντε Λίμα, η οποία χαρακτηρίζεται φαινόμενο εξαιτίας του τεράστιου εύρους της φωνής της, γεννήθηκε αγόρι στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, σε μια φτωχή οικογένεια, με πατέρα οικοδόμο και μητέρα καθαρίστρια. Αρχισε να μαθαίνει μουσική από μικρή ηλικία.
Αφού μετακόμισε στην Αργεντινή, τόπο καταγωγής του πατέρας της, έγινε μέλος της χορωδίας του θεάτρου Κολόν ως τενόρος, αφού πρώτα επιλέχθηκε μεταξύ εκατοντάδων υποψηφίων.
Η ίδια αισθανόταν χαρούμενη με το επίτευγμά της, κάτι μέσα της, ωστόσο, την έκανε να μη νιώθει καλά. Και αυτό το κάτι το ανακάλυψε ένα χειμωνιάτικο βράδυ του 2011, σε ένα περιθωριακό εναλλακτικό θέατρο, ερμηνεύοντας τον drαg ρόλο μιας Ρωσίδας ντίβας, της Maria Vkallasova. Το κοινό, ανάμεσα στο οποίο και κάποιοι συνάδελφοί της, έμειναν με το στόμα ανοιχτό όταν την άκουσαν να τραγουδά με άνεση και πάθος σε υψηλές νότες μιας σοπράνο, και η ίδια αισθάνθηκε απίστευτη απελευθέρωση.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 2014, με ασπίδα προστασίας τοn νόμο που είχε ψηφιστεί στην Αργεντινή, άλλαξε την ταυτότητα του φύλου της στα επίσημα έγγραφα και έγινε η πρώτη διεμφυλική καλλιτέχνις που εμφανίστηκε ως σοπράνο στη σκηνή του ιστορικού θεάτρου του Μπουένος Αϊρες. «∆εν αναπολώ το παρελθόν με πόνο. Το βλέπω ως μια περίοδο που με βοήθησε να διαμορφώσω ποια είμαι σήμερα, προσωπικά και καλλιτεχνικά» έχει δηλώσει η ίδια σε συνέντευξή στους «New York Times».
Οσο για την «Κασσάνδρα», με αφετηρία τον μύθο της ο θεατρικός συγγραφέας έγραψε έναν σπαρακτικό μονόλογο όπου η ηρωίδα από την Τροία μεταμορφώνεται σε σύγχρονη διεμφυλική μετανάστρια, μια μετανάστρια στο ίδιο της το σώμα, που αφηγείται με σπασμένα αγγλικά την ιστορία της για τη μοναξιά, την απομόνωση και την επιθυμία για κατανόηση.
