Tεράστιο πρόβλημα για τον πρωτογενή τομέα στη χώρα μας αποτελεί η έλλεψη εργατικών χεριών.
Οι Έλληνες αγρότες βρίσκονται σε απόγνωση βλέποντας τις σοδειές τους συχνά ακόμη και να καταστρέφονται επειδή δεν μπορούν να τις μαζεψουν, όπως αναφέρει το skai.gr.
Σε κάθε περίπτωση είναι ξεκάθαρο πως Έλληνες αγρότες, διαθέσιμοι για την συγκομιδή αγροτικών προιόντων δεν υφίστανται.
Η έλλειψη αλλοδαπών εργατών γης απειλεί να τινάξει στον αέρα την αγροτική παραγωγή της χώρας δοκιμάζοντας τις αντοχές των Ελλήνων αγροτών.
Σήμερα, υπολογίζεται ότι υπάρχουν 100.000 λιγότερες ενεργές άδειες παραμονής στη χώρα σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.
Η φυγή των ξένων εργατών γης ξεκίνησε την περίοδο της πανδημίας.
Το κλείσιμο των συνόρων οδήγησε τις πλούσιες χώρες του Βορρά να δώσουν υψηλά μεροκάματα για να προσελκύσουν εργάτες γης που μέχρι τότε εργάζονταν στην Ελλάδα.
Εκτός από υψηλά ημερομίσθια, οι ξένοι εργάτες γης που είχαν ταξιδέψει και εργάζονταν νόμιμα ή παράνομα στη χώρα μετακινήθηκαν το τελευταίο διάστημα προς χώρες όπως η Ιταλία και η Πορτογαλία καθώς εκεί αποκτούν πιο εύκολα νομιμοποιητικά έγγραφα
Αν και οι συνθήκες φιλοξενίας έχουν βελτιωθεί μετά από περιστατικά όπως της Μανωλάδας το 2013 οι εγκαταστάσεις συνεχίζουν να υπολείπονται σε σχέση με τις αντίστοιχες στον πλούσιο ευρωπαίκό βορρά.
Υπολογίζεται ότι φέτος ο πρωτογενής τομέας θα χρειαστεί πάνω από 100.000 μετακλητούς εργάτες γης, με άδειες εργασίας διάρκειας 9 μηνών.
Η διαδικασία ωστόσο που απαιτείται ώστε ένας εργάτης να ζητήσει εργατικά χέρια από χώρες όπως η Ινδία, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν είναι τόσο σύνθετη και χρονοβόρα που καθιστά το μέτρο μη εφαρμόσιμο.
Η κυβερνητική εξαγγελία για νομιμοποίηση έως και 300.000 παράτυπων μεταναστών προκειμένου να εργαστούν νόμιμα στη χώρα πάγωσε.
Το βάρος για την επίλυση του προβλήματος πέφτει στο υπουργείο Μεταναστευσης, με τους αγρότες να ζητούν άμεσα λύσεις για να σωθεί η χρονιά.
Το ελληνικό κράτος, προκειμένου να προσπαθήσει να επιλύσει το πρόβλημα επιδιώκει να επιταχύνει τις διαδικασίες μετάκλησεις εργατών από χώρες όπως η Ινδία και το Πακιστάν, για χρονικό διάστημα 9 μηνών ενώ παράλληλα στοχεύει σε σχετικές διμερείς συμφωνίες.