Δύσκολες ώρες και πολύς πόνος για τον δήμαρχο Ελληνικού - Αργυρούπολης, Γιάννη Κωνσταντάτο, καθώς έφυγε από τη ζωή ο 75χρονος πατέρας του, σε παραλία στον Άλιμο.
Σύμφωνα με το notia.gr ο κύριος Κώστας Κωνσταντάτος είχε πάει το πρωί της Δευτέρας 26/6 για μπάνιο με τη σύζυγό του.
Πολύ δύσκολες στιγμές βιώνει τις τελευταίες ώρες ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης, Γιάννης Κωνσταντάτος, καθώς έφυγε από τη ζωή το πρωί της Δευτέρας ο 75χρονος πατέρας του, Κώστας, σε παραλία στον Άλιμο. Ενώ βρισκόταν πολύ κοντά στην ακτή, αισθάνθηκε αδιαθεσία και κατέρρευσε. Ο ναυαγοσώστης της παραλίας, έτρεξε αμέσως και τον έβγαλε έξω από το νερό. Ταυτόχρονα, μαζί με μία γυναίκα που βρισκόταν στην παραλία, άρχισαν να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες με καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), ενώ προσπάθησαν να τον επαναφέρουν χρησιμοποιώντας απινιδωτή και παρέχοντάς του οξυγόνο. Δυστυχώς όμως δεν τα κατάφεραν. Το ασθενοφόρο, τον παρέλαβε και τον διεκόμισε στο Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δίκη Πισπιρίγκου: «Δεν δικαιολογείται ο θάνατος της Τζωρτζίνας»
Ο δήμαρχος Γιάννης Κωνσταντάτος αποχαιρέτησε τον πατέρα του και δημόσια με ανάρτηση στο Facebook, συγκινώντας με τη φωτογραφία και τα λόγια του:
«Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου και ότι είμαι είσαι εσύ, δεν είναι δυνατόν να μου τα πήρες όλα μακριά τόσο ξαφνικά... έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου και είναι η πρώτη φορά στην σχέση μας που δεν θα μου πεις χαμογελαστός με τα πελώρια γαλανά σου μάτια πως είναι όλα καλά....τόσα έχουμε ζήσει μαζί πατέρα, τόσες δοκιμασίες , τόσα κτυπήματα αλλά σαν αυτό όμως δεν συγκρίνεται τίποτα! Σ αποχαιρετώ με την φώτο που αγαπούσες πολύ, είσαι ο πιο ωραίος Αρσενικός και Άρχοντας που γνώρισα στην ζωή μου είθε ο Κωνσταντίνος Γεράσιμος και ο Δημήτρης μας να σου μοιάσουν. Σ αγαπώ... μ' ακούς;
ΥΓ Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Τετάρτη στις 5και 30 στην Κοίμηση της Θεοτόκου στην Αργυρούπολη.»
Το μεσημέρι της Τρίτης 27/6 έκανε ακόμα μια συγκινητική ανάρτηση γράφοντας:
«Μήπως σωθεί ο επόμενος! Σαν σήμερα με φέρατε στον κόσμο με την μάνα πατέρα μου και με δίδαξες τον κόσμο αυτό να τον υπηρετώ με όλες μου τις δυνάμεις και όμως την ώρα που στα ρηχά από την κακιά στιγμή γλίστρησες και πνιγόσουν ο κόσμος γύρω σου παρακολουθούσε και δεν σου έδωσε χείρα βοηθείας μέχρι να σε βγάλει ο ναυαγοσώστης που πλέον ήταν αργά. Άδικος χαμός που κάνει τον πόνο μας ακόμα μεγαλύτερο. Πως γίναμε βρέ πατέρα έτσι μου λες;
ΥΓ Ο μόνος λόγος που γράφω δημόσια τι έγινε αφού μάθαμε όλη την αλήθεια είναι μπας και την επόμενη φορά που δούμε κάποιον αβοήθητο στον δρόμο η στη θάλασσα να τρέξουμε οι ίδιοι να τον βοηθήσουμε και να μην περιμένεις από τον άλλον να το πράξει για σένα. Να μην κοιτάμε απαθείς αλλά να ενεργούμε με ανθρωπιά !Ίσως έτσι στην μνήμη σου σώσουμε κάποιον.»
