Οι επιστήμονες ανακάλυψαν στοιχεία ασθενειών από τις οποίες υπέφεραν οι δεινόσαυροι και διαπίστωσαν ότι μοιάζουν πολύ με αυτές που προσβάλλουν τα ζώα σήμερα, αναφέρει το BBC.
Πριν από 77 εκατομμύρια χρόνια, στη σημερινή νοτιοανατολική Αλμπέρτα του Καναδά, ένας δεινόσαυρος Centrosaurus apertus είχε προχωρημένο καρκίνο των οστών στην κνήμη του. Μπορεί να έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Αλλά αυτός ο Κεντρόσαυρος μάλλον δεν πέθανε από καρκίνο των οστών. Αυτός και χιλιάδες άλλοι Κεντρόσαυροι στο κοπάδι του σκοτώθηκαν από μια καταστροφική πλημμύρα, που πιθανότατα προκλήθηκε από μια τροπική καταιγίδα.
Δεκάδες εκατομμύρια χρόνια αργότερα, το οστικό στρώμα που διατηρήθηκε μετά από αυτό το γεγονός βοήθησε να παρασχεθούν σημαντικές αποδείξεις ότι αυτοί οι δεινόσαυροι ζούσαν σε τεράστια κοπάδια. Αλλά η διάγνωση αυτού του δεινοσαύρου για οστεοσάρκωμα –ένας σπάνιος καρκίνος των οστών πιο συχνός στα παιδιά και που διαγιγνώσκεται σε περίπου 25.000 ανθρώπους το χρόνο παγκοσμίως– δεν έγινε παρά το 2020. Ήταν η πρώτη φορά που διαγνώστηκε κακοήθης καρκίνος σε δεινόσαυρο και χρειάστηκε διεπιστημονική ομάδα επιστημόνων για να επιβεβαιώσει την υπόθεση.
Για δεκαετίες, παλαιοντολόγοι και παλαιοπαθολόγοι – επιστήμονες που μελετούν αρχαίες ασθένειες και τραυματισμούς χρησιμοποιώντας απολιθώματα – υπέδειξαν ότι οι δεινόσαυροι έπαθαν επίσης καρκίνο, παρόλο που οι όγκοι συνήθως θεωρούνταν καλοήθεις. Αλλά η μελέτη οστεοσαρκώματος του 2020 αποτελεί μέρος ενός ταχέως αναπτυσσόμενου πεδίου που στοχεύει στη διάγνωση ασθενειών στους δεινόσαυρους, χρησιμοποιώντας τεχνογνωσία και εξοπλισμό παρόμοιο με εκείνον που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση ασθενειών σε ανθρώπους και ζώα σήμερα.
«Το θέμα ξεκίνησε ως εικασία. Αλλά στην πραγματικότητα είναι μια επιστημονική προσπάθεια. Τώρα μπορούμε να ελέγξουμε επιστημονικά υποθέσεις και να αναπτύξουμε κριτήρια», λέει ο Bruce Rothschild, επιστημονικός συνεργάτης στην παλαιοντολογία στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Carnegie στην Πενσυλβάνια. «Φαίνεται ότι οι ασθένειες που επηρέασαν τους δεινόσαυρους είναι ουσιαστικά οι ίδιες με αυτές που προσβάλλουν τους ανθρώπους ή άλλα πλάσματα», εξηγεί. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών αποκαλύπτουν άγνωστες στο παρελθόν λεπτομέρειες για το πώς ζούσαν και πέθαναν οι δεινόσαυροι. Ορισμένοι επιστήμονες λένε ότι θα μπορούσε να δώσει στους ειδικούς γιατρούς νέες γνώσεις για ασθένειες που εξακολουθούν να μας μαστίζουν σήμερα.
Η Penélope Cruzado-Caballero, παλαιοντολόγος στο Universidad de La Laguna στην Τενερίφη της Ισπανίας, κατέγραψε πρόσφατα μια άλλη πιθανή περίπτωση οστεοσαρκώματος. Αυτή τη φορά πρόκειται για ένα φυτοφάγο απολίθωμα 70 εκατομμυρίων ετών, το Bonapartesaurus rionegrensis, που βρέθηκε στην Παταγονία της Αργεντινής. Η ομάδα της χρησιμοποίησε δεδομένα απεικόνισης και μικροσκοπική ανάλυση, καθώς και περιγραφές ορατών σχημάτων, για να διαγνώσει έναν όγκο. «Οι μελέτες μας μας βοηθούν να καταλάβουμε πότε εμφανίζονται ασθένειες σε όλη την ιστορία της ζωής στη Γη», λέει. Το οστεοσάρκωμα ανακαλύφθηκε ακόμη νωρίτερα από την Ύστερη Κρητιδική περίοδο. Η παλαιοντολόγος Yara Haridy και ο ερευνητής Bruce Rothschild το διέγνωσαν σε μια χελώνα 240 εκατομμυρίων ετών από την Τριασική περίοδο χρησιμοποιώντας μικρο-CT σαρώσεις.
Οι επιστήμονες εξετάζουν επίσης ασθένειες άλλων αρχοσαύρων, μιας ομάδας ερπετοειδών ζώων που περιλαμβάνει τους σημερινούς κροκόδειλους και τα πουλιά. Η προσέγγιση βοηθά τους παλαιοντολόγους να καταλάβουν πού χωρούν οι δεινόσαυροι σε ολόκληρο το δέντρο της ζωής, λέει η Jennifer Anné, κύρια παλαιοντολόγος στο Παιδικό Μουσείο της Ινδιανάπολης. Στο έργο της, η Anné συχνά συνεργάζεται με κτηνιάτρους για να αναλύσει τις ασθένειες των πτηνών και των κροκοδείλων, για να τις συγκρίνει με τους δεινόσαυρους.