Σοκάρουν οι αποκαλύψεις για την υπόθεση bullying σε σχολείο της Βόρειας Ελλάδας καθώς μετά τη γνωστοποίηση της υπόθεσης ο πατέρας ξεσπά για όσα βίωσε η κόρη του.
Η συγκλονιστική ιστορία της ανήλικης κοπέλας που βίωσε μέσα στο ίδιο της το σχολείο τον εφιάλτη του bullying από συμμαθητή της έχει αφήσει τα σημάδια της τα οποία δεν σβήνουν παρά το πέρασμα του χρόνου.
«Όλα ξεκίνησαν το 2018 όταν η κόρη μου μαθήτρια γυμνασίου ακόμη θα αντιμετώπιζε την αρχή ενός εφιάλτη, που, σύντομα θα της άλλαζε τη ζωή. Υπήρχε λοιπόν ένας συμμαθητής της ο οποίος συστηματικά την πείραζε αρχικά. Όμως από ότι φαίνεται δεν είχε όρια αυτό το πείραγμα, γιατί άρχισε να παίρνει άλλες διαστάσεις. Το παιδί στην αρχή δεν μας είχε πει κάτι, έβλεπα πως ήταν λίγο προβληματισμένη αλλά που να πάει το μυαλό μου, για το τι συνέβαινε. Μέχρι που κάποια στιγμή έρχεται από το σχολείο με γοερό κλάμα. Παθαίνω σοκ. Τι έγινε, τι συμβαίνει στο παιδί. Με αυτά και με αυτά τελικά μιλάει, τα λέει όλα. Για όλα όσα υπέφερε από το συμμαθητή της.
Την αποκαλούσε πελεκάνο, γυαλάκια, ανώμαλη, χοντρέλα, πόρνη… Δεν το πίστευα αυτό που άκουγα. Αποφάσισα χωρίς δεύτερη σκέψη να πάω στη διευθύντρια το σχολείου, δε γινόταν να αφήσω έτσι την κατάσταση» αποκάλυψε χθες η μητέρα της κοπέλας.
«Μου κατέστρεψαν το παιδί – Πάθαινε κρίσεις πανικού και έκλαιγε συνέχεια»
Για τον εφιάλτη που βίωσε το παιδί του, μίλησε και ο πατέρας του κοριτσιού φέρνοντας στο φως συγκλονιστικές αποκαλύψεις.
«Μου κατέστρεψαν το παιδί μου, πως θα αντέξουν να μας κοιτάξουν στο δικαστήριο, τι θα πουν στο δικαστή; Θέλω την τιμωρία και της διευθύντριας του σχολείου που δεν έκανε το παραμικρό να προστατέψει την κόρη μου από όσα βίωσε και βέβαια και του τότε συμμαθητή της, που την υπέβαλε σε αυτά τα βασανιστικά μαρτύρια. Δεν θα ησυχάσω αν δεν τιμωρηθούν», λέει αγανακτισμένος ο πατέρας της μαθήτριας μιλώντας στο grtimes.
Νιώθαμε τύψεις και εγώ και η γυναίκα μου
Στην συγκλονιστική κατάθεση ψυχής ο πατέρας της τότε 14χρονης μαθήτριας θα αποκαλύψει και πτυχές της υπόθεσης που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά, μετά την ανάδειξη του θέματος .
Όπως θα πει, ο πατέρας της μαθήτριας, η κατάσταση θα άλλαζε δραματικά λίγο καιρό αργότερα όταν το κορίτσι θα τελείωνε το γυμνάσιο και θα πήγαινε στο Λύκειο.
«Πάθαινε κρίσεις πανικού, έκλαιγε χωρίς λόγο, απομονωνόταν. καταλάβαμε ότι η κατάσταση είχε σοβαρέψει πολύ. Πήγαμε σε ειδικό σε ψυχολόγο… Το παιδί είχε πια έναν νέο εφιάλτη να αντιμετωπίσει και αυτός ήταν το παρελθόν και όλα όσα είχε βιώσει. Δεν κατάφερε να τα ξεπεράσει ποτέ. Ποτέ. Έτσι φτάσαμε σήμερα να αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.
Δίνει τον αγώνα της. Προσπαθεί. Και εμείς είμαστε συνεχώς κοντά της. Κάνουμε υπομονή μέχρι τη στιγμή της εκδίκασης της υπόθεσης. Το μόνο που θέλω είναι να τιμωρηθούν και η διευθύντρια και ο συμμαθητής της κόρης μου και να μην υπάρξει άλλο θύμα όπως το δικό μου παιδί», καταλήγει πατέρας.
«Αισθάνομαι ότι δεν αντέχω άλλο. Τέσσερα χρόνια παλεύω να κρατήσω το θεριό μέσα μου, που διψάει για εκδίκηση και νιώθω πως έχω φτάσει στα όριά μου. Βλέπω την κόρη μου κάθε μέρα να “χάνεται”» .
Το κοριτσάκι μου, το καμάρι μου, η πριγκίπισσά μου. Την αποκτήσαμε μετά από κόπους χρόνων. Δέκα χρόνια, τέσσερις εξωσωματικές έκανε η γυναίκα μου και τελικά με τη βοήθεια του Αγίου Ραφαήλ ήρθε στον κόσμο η μοναχοκόρη μας. Το λατρεύουμε αυτό το πλάσμα. Και τι δεν θα εδινα να την ξαναδώ να χαμογελάει. Έστω αυτό. Είναι βυθισμένη συνεχώς στις σκέψεις της. Αποφεύγει να βγαίνει, φυσικά ούτε λόγος για κοινωνικές επαφές, αποφεύγει τους πάντες. Η κατάστασή της επιδεινώνεται συνέχεια. Μοιάζει σαν να μην μπορεί να ξεφύγει από το παρελθόν».
“Φτάσαμε σε σημείο να αναρωτιόμαστε με τη γυναίκα μου μήπως φταίξαμε σε κάτι εμείς, μήπως δεν το καταλάβαμε νωρίτερα. Μήπως… μήπως… μήπως. Δεν μπορείς εύκολα να το διαχειριστείς. Θυμάται τότε που μίλησε για πρώτη φορά, πόσο πόνο έκρυβε το παιδί μου μέσα του και δε μιλούσε, Θεέ μου, πόσο πόνο. Θυμάμαι είχε έρθει σπίτι εκείνη τη μέρα. Φαινόταν στα χαμένα, τα μάτια της κατακόκκινα από τα κλάματα και η τσαντα της σκισμένη. Την ρωτάω τι έχεις παιδί μου, τι έχει γίνει και μου τα λέει όλα. Δεν χάσαμε χρόνο, πήγαμε κατευθείαν να μιλήσουμε με την διευθύντρια του σχολείου. Ξέρετε επί της ουσίας τι έκανε; Το αποσιώπησε. Αυτό έκανε. Δεν έκανε το παραμικρό. έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης. Τεράστιο. έπρεπε να προστατέψει το παιδί μου, τη μαθήτρια που φοιτούσε στο σχολείο και δεν έκανε το παραμικρό. Στην αρχή θεωρήσαμε πως ότι έγινε, έγινε και πως θα πάμε παρακάτω, κυρίως η κόρη μας. Όμως δυστυχώς δεν έγιναν έτσι τα πράγματα”.
«Θέλουμε δικαίωση για το παιδί μας»
H μητέρα του κοριτσιού υπογράμμισε χθες, ότι αναγκαστήκαμε με τα πολλά να προσφύγουμε στη Δικαιοσύνη, δεν είχαμε οικονομική δυνατότητα αλλά ένιωθα πως έπρεπε να υπερασπιστώ το παιδί μου, το οποίο δεν ήθελε να πηγαίνει στο σχολείο γιατί απλά δεν άντεχε άλλο την κατάσταση.
Τελικά κάναμε μήνυση τόσο στους γονείς του μαθητή όσο και στη διευθύντρια του σχολείου. Η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη περίπου τέσσερα χρόνια μετά. Πρωτόδικα στο αστικό κομμάτι απαλλάχθηκαν λόγω αμφιβολιών. Φυσικά κάναμε έφεση η οποία θα συζητηθεί το Δεκέμβριο. Το ποινικό κομμάτι όμως της υπόθεσης θα εκδικαστεί το Νοέμβριο, επιτέλους ήρθε ο καιρός να λογοδοτήσουν για αυτό που έκαναν στο παιδί μου τόσο αυτός ο συμμαθητής της αλλά και η διευθύντρια του σχολείου για απόκρυψη στοιχείων και της αλήθειας για όλο αυτό που έζησε η κόρη μου”.
Όπως εξηγεί η μητέρα το πλέον φοβερό όλων είναι πως εξαιτίας όλων αυτών των περιστατικών δημιουργήθηκε σοβαρότατο πρόβλημα υγείας στην κόρη της.
“Παρακολουθείται από ειδικούς και λαμβάνει ισχυρότατη φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Έχει χάσει τη ζωντάνια, την φρεσκάδα, τον αυθορμητισμό της. Στην ουσία έχασε την παιδικότητά της. Ταλαιπωριέται ακόμη μέχρι σήμερα και ας πέρασαν τα χρόνια. Κλαίει με λυγμούς και πολλές φορές μέχρι λιποθυμίας. Είναι σαφές ότι θέλουμε δικαίωση για το παιδί μας“, καταλήγει η μητέρα.
