Το τέλος της δράσης της 17 Νοέμβρη ήρθε το βράδυ του Σαββάτου 29 Ιουνίου 2002 στο λιμάνι του Πειραιά. Ο πυροκροτητής της βόμβας που κουβαλούσε ο Σάββας Ξηρός εξερράγη πριν την ώρα του. Τα αντικείμενα που είχε μαζί του ο πολυτραυματίας έκαναν από την πρώτη στιγμή τα στελέχη της Αντιτρομοκρατικής ξέρουν πως έχουν στα χέρια τους κάτι «μεγάλο» κάτι που επιβεβαιώθηκε μερικές ημέρες αργότερα από τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων που έγιναν. Η αντίστροφη μέτρηση για την οργάνωση φάντασμα, ωστόσο, είχε ξεκινήσει περίπου τρία χρόνια νωρίτερα και κατά διαβολική σύμπτωση είχε τον ίδιο πρωταγωνιστή: Τον Σάββα Ξηρό.
Η επίθεση με ρουκέτα στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη στο Χαλάνδρι, που έγινε μια ημέρα σαν σήμερα, άφησε πίσω της για πρώτη φορά πολλά και σημαντικά στοιχεία για τη 17Ν
Η ρουκέτα, η επίθεση και ο τραυματισμός
Με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς στο Βελιγράδι και άλλες πόλεις να μαίνεται, η «ΕΟ 17 Νοέμβρη» αποφασίζει να πραγματοποιήσει δυο επιθέσεις «ως αντίποινα». Η πρώτη έγινε την Παρασκευή 7 Μαΐου 1999, στις 23.15, όταν μια βόμβα πυροδοτήθηκε έξω από την ολλανδική πρεσβεία.
Η δεύτερη έγινε Κυριακή 16 Μαΐου 1999, στις 22.55. Στόχος αυτή τη φορά το σπίτι του Γερμανού πρέσβη Κάρλ Χάινς Κούνα στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως 52 στο Χαλάνδρι.Η επίθεση πραγματοποιήθηκε με ρουκέτα η οποία καρφώθηκε στη στέγη του διώροφου σπιτιού.
Η επίθεση έγινε από τον προαύλιο χώρο τής απέναντι πολυκατοικίας. Το κλεμμένο αυτοκίνητο μάρκας Toyota Corolla (μοντέλο 1979), χρώματος λευκού, βρέθηκε στη 1 το μεσημέρι της επόμενης μέρας στη διασταύρωση των οδών Ηρώων Πολυτεχνείου και Μεσογείου στο Χαλάνδρι, σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου από την κατοικία του Γερμανού πρέσβη. Το αυτοκίνητο είχε κλαπεί την ίδια μέρα του χτυπήματος χωρίς να αλλαχτούν οι πινακίδες. Από την επίθεση προκλήθηκαν μόνο μικρές υλικές ζημιές στη σκεπή με τα κεραμίδια.
Αυτό που έχει μεγάλη σημασία για την Αντιτρομοκρατική, ωστόσο, είναι πως τόσο στο πεζοδρόμιο όσο και στο κλεμμένο αυτοκίνητο εντοπίζονται περίπου 10 κηλίδες αίματος και μια τραγιάσκα. «Είναι το σημαντικότερο εύρημα ύστερα από 24 χρόνια» ανακοινώνει η αστυνομία η οποία εκτιμά εκείνη την περίοδο πως οι τραυματισμένοι δράστες είναι δυο ένας εκ των οποίων πήγε για τις πρώτες βοήθειες σε κλινική δίνοντας φυσικά ψεύτικα στοιχεία. Επιπλέον, λένε πως η τραγιάσκα ανήκει στον «γέρο» της 17Ν, ένα από τα ιδρυτικά στελέχη της οργάνωσης.
Οι έρευνες εκείνη την περίοδο δεν κατέληξαν κάπου. Η σημαντικότητα εκείνων των στοιχείων, ωστόσο, φάνηκε τρία χρόνια αργότερα. «Οι εργαστηριακές εξετάσεις DNA απέδειξαν ότι το γενετικό αποτύπωμα του αίματος που συλλέχθηκε από τον χώρο της έκρηξης στον Πειραιά στις 29.6.2002 ταυτίζεται με το γενετικό αποτύπωμα των κηλίδων αίματος που βρέθηκαν στο Χαλάνδρι, στον χώρο όπου εκτοξεύτηκε η ρουκέτα κατά της οικίας του Γερμανού πρέσβη στις 16.5.1999», ανακοίνωσε στις 10 Ιουλίου ο τότε εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛΑΣ, Λευτέρης Οικονόμου.
Η ομολογία του Βασίλη Ξηρού
Προανακριτικά ο ένας εκ των συμμετεχόντων στην επίθεση, ο Βασίλης Ξηρος είχε πει χαρακτηριστικά: «Όταν πηγαίναμε προς το σπίτι του γερμανού πρέσβη, δεν θυμάμαι σε ποια περιοχή, οδηγούσε ο «Λουκάς» (σσ: εννοεί τον Δημήτρη Κουφοντίνα), εγώ καθόμουν πίσω και ο Σάββας στη θέση του συνοδηγού. Όταν φθάσαμε κοντά στο σπίτι βγήκαμε και οι τρεις έξω από το αυτοκίνητο. Τότε ο Σάββας πήρε μέσα από το σακίδιο, που το είχε στο πίσω κάθισμα, μια πλαστική σωλήνα που είχε μέσα έτοιμη μια ρουκέτα, την έπιασε στα δυο του χέρια από τη δεξιά πλευρά και ο ίδιος πάτησε το μπουτόν πυροδότησης. Εκείνη τη στιγμή έσκασε η σωλήνα και ο Σάββας χτύπησε στο δεξί του χέρι και λίγο στο πρόσωπο.
Ο Σάββας φορούσε μια τραγιάσκα η οποία του έφυγε από το κεφάλι και έπεσε στο έδαφος. Αμέσως μαζέψαμε ό,τι προλάβαμε, ο «Λουκάς» μπήκε στη θέση του οδηγού και εγώ με τον Σάββα καθίσαμε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Συγκεκριμένα ο Σάββας κάθισε πίσω από τη θέση του οδηγού και εγώ πίσω από αυτή του συνοδηγού. Με χαρτοπετσέτες προσπαθούσα να σταματήσω το αίμα που έτρεχε από τα δάχτυλα του δεξιού χεριού του αδελφού μου. Εκεί ο Σάββας, αφού έφτιαξε το χέρι του με τις χαρτοπετσέτες, είπε στον «Λουκά» ότι είναι εντάξει και φύγαμε».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Λέων: Ποιά η χρησιμότητα της εκταφής της Τζωρτζίνας
Η εκδοχή του Κουφοντίνα
Από την πλευρά του ο Δημήτρης Κουφοντίνας στο βιβλίο του «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» περιγράφει εντελώς διαφορετικά από την αστυνομία τα όσα έγιναν. «Στις 16 Μαΐου εκτοξεύσαμε μια ρουκέτα στην κατοικία του Γερμανού πρέσβη στο Χαλάνδρι. Θέλαμε να του προσφέρουμε, όπως και μια εβδομάδα πριν στον Ολλανδό συνάδελφό του, μια στιγμή πολέμου. [...] Εκείνη την περίοδο, όλες οι αστυνομικές και μυστικές υπηρεσίες βρίσκονταν σε επιφυλακή. Έτσι, αλλάξαμε μέθοδο δράσης. Προετοιμάσαμε όλη την ενέργεια, είχαμε εντοπίσει από πριν ένα αυτοκίνητο, το οποίο πήραμε λίγα λεπτά πριν από την ενέργεια. Στο Χαλάνδρι σημαδέψαμε επίτηδες ψηλά στο σπίτι, στην ψηλή στέγη με τα κεραμίδια, για να μην τραυματιστεί κάποιος.
Ο μόνος που τραυματίστηκε σε εκείνη την ενέργεια ήταν ο σύντροφος που έκανε την εκτόξευση. Τον χτύπησαν τα θραύσματα του πλαστικού πυροσωλήνα που έσπασε από τα αέρια της εκτόξευσης. Σταματήσαμε όπως, όπως την αιμορραγία και αργότερα, στο παράνομο σπίτι στους Αμπελόκηπους, χρησιμοποιήσαμε την υψηλή ιατρική της 17Ν, κολλώντας το σχισμένο δέρμα με κόλλα στιγμής» έγραψε!
