O Nίκος Οικονομόπουλος έδωσε μια σπάνια συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου και μίλησε για όλους και για όλα.
Ο τραγουδιστής αναφέρθηκε στην καριέρα του, στα παιδικά του χρόνια αλλά και την πίστη του στο Θεό και τον κοροναϊό.
«Θα κάνω το εμβόλιο όταν περάσει η περίοδος της νόσησης. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Πολλοί έχουν μπει στη διαδικασία, όπως και εγώ να φοβούνται. Δεν σου κρύβω, Νίκο, ότι φοβάμαι ή ότι φοβήθηκα και πριν να κάνω το εμβόλιο. Δεν αρνήθηκα ποτέ την επιστήμη, αλλά κάποιοι μπερδεύουν την θρησκεία με την επιστήμη και είναι λάθος. Διχάζουν τον κόσμο.
Όχι, άλλος διχασμός», δήλωσε o ίδιος και πρόσθεσε: «Ήταν μια περίοδος μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Μετά από ένα διάστημα τριών εβδομάδων θα άνοιγε το μαγαζί στο οποίο εμφανίζομαι, όμως έπρεπε να εμβολιαστώ γιατί τα μαγαζιά πλέον αυτά δουλεύουν μόνο με εμβολιασμένους. Δεν πρόλαβα να εμβολιαστώ γιατί σκέφτηκα αρχικά μήπως έχω καμιά παρενέργεια και χάσω τις διακοπές μου. Προγραμμάτιζα να κάνω το εμβόλιο μετά τις διακοπές μου».
Όταν πιστεύεις τόσο δυνατά δεν σε ενδιαφέρει τίποτα
«Εν τω μεταξύ δεν σύχναζα σε μέρη με κόσμο, ο κοροναϊός με βρήκε και με βρήκε δύσκολα γιατί μου γύρισε σε πνευμονία και αυτός ήταν ο λόγος που πήγα στο νοσοκομείο και χρειάστηκε για δυο μέρες να είμαι με οξυγόνο. Εύχομαι να μην το περάσει κανένας άλλος άνθρωπος και εύχομαι να μην χαθούν άλλες ζωές, χάνονται πολλές ζωές δυστυχώς», εξομολογήθηκε ο Νίκος Οικονομόπουλος και συνεχίζει: «Ακόμη και ο προηγούμενος από μένα στη σειρά που θα κοινωνήσει στην εκκλησία έχει νοσήσει, θα κοινωνήσω κι εγώ κανονικά. Όταν πιστεύεις κάτι τόσο δυνατά -όπως εγώ πιστεύω στον Χριστό– δεν σε ενδιαφέρει τίποτα, βάζω στην άκρη τον εαυτό μου, δεν με αφορά ο εαυτός μου. Η Θεία Κοινωνία είναι το φάρμακο των ανθρώπων, το λέω και συγκινούμαι».
Ο Νίκος Οικονομόπουλος έχει μιλήσει για την πίστη του στον Θεό και τα θεία. Από εκεί αντλεί δύναμη για το αύριο, βρίσκει στήριγμα στις δύσκολες στιγμές του. «Από πολύ μικρή ηλικία είμαι συνδεδεμένος με την πίστη. Πιστεύω περισσότερο στον Χριστό παρά στην ύπαρξή μου. Όλα ξεκινάνε από την παιδική μας ηλικία. Ένα μικρό παιδί έχει ανάγκη κάπου να πιαστεί και δεν το βρίσκει στην οικογένειά του εγώ το βρήκα εκεί στον Χριστό. Είμαι ταγμένος εκεί με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Και το έχω πάρει πίσω, δεν μπορείς να το ερμηνεύσεις, είναι κάτι πολύ προσωπικό. Δεν θέλω να πείσω κάποιον να κάνει κάτι».
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια
«Γεννήθηκα στην Πάτρα και μεγάλωσα στην Κάτω Αχαΐα. Εκεί έζησα τα παιδικά μου χρόνια. Εκεί έκανα παιδικούς φίλους, θα έλεγα ότι ήταν δύσκολα χρόνια για εμένα, δεν ήμασταν ευκατάστατη οικογένεια. Μεγάλωσα με τη γιαγιά και τον παππού μου από την πλευρά του πατέρα μου γιατί οι γονείς μου χώρισαν.
Δύσκολες καταστάσεις, δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες. Έπρεπε να δουλεύω από μικρή ηλικία από 12, δούλευα στο ψαράδικο του παππού μου», είπε αρχικά για να συνεχίσει: «Δούλευα σε μία πιτσαρία παράλληλα στα 13-14 σερβιτόρος και ερχόταν κάποιος που έφερνε τα αλλαντικά και έπαιζε μπουζούκι στο μαγαζί που ξεκίνησα να τραγουδάω στον Πύργο Ηλείας. Το πρώτο τραγούδι που του είπα ήταν του Καζαντζίδη».