Ανησυχία για το κτήριο της Βουλής και τον κίνδυνο που ενδεχομένως να διατρέχει από μια επόμενη κακοκαιρία προκαλούν οι παρατηρήσεις του καθηγητή αντισεισμικής τεχνολογίας Παναγιώτη Καρύδη
Τον κίνδυνο το κτήριο της Βουλής να πληγεί πολύ πιο σοβαρά από ό,τι συνέβη με την κακοκαιρία «Μπάλλος» όταν έπεσε στο έδαφος ένα κομμάτι από μάρμαρο και όταν μπήκαν νερά στο περιστύλιο επισείει ο ομότιμος καθηγητής αντισεισμικής τεχνολογίας Παναγιώτης Καρύδης με αφορμή ρηγματώσεις που έχουν διαπιστωθεί εδώ και αρκετά χρόνια σε συνδυασμό με την εκσκαφή που έγινε για την κατασκευή του υπόγειου πάρκινγκ.
«Γνωρίζω πολύ καλά το κτήριο της Βουλής, έχει πολλές προσθήκες και τροποποιήσεις. Προ δεκαπενταετίας, είχαμε κάνει μια λεπτομερή μελέτη, την οποία μας ανέθεσε η Ελληνική Βουλή, με τη βοήθεια ξένων ειδικών και είδαμε τα διάφορα προβλήματα. Ένα εξ αυτών είναι ότι υπάρχουν διάφορες ρηγματώσεις που επειδή εσωτερικά έχουν τοιχογραφίες μεγάλης αξίας είναι δύσκολο να επισκευαστούν. Το δεύτερο είναι ότι πολύ σημαντικά προβλήματα δημιουργήθηκαν από τις εκσκαφές για το υπόγειο πάρκινγκ. Έχουμε παρατηρήσει και έντονες δονήσεις καθώς κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα από κάτω, οι οποίες μπορεί να δημιουργήσουν κάποια προβλήματα. Είναι θέμα κόπωσης υλικών, όταν κουνάει συνέχεια μπορεί να δημιουργηθεί τελικά και κάποιο πρόβλημα. Ένα άλλο θέμα που παρατηρήσαμε είναι ότι μπροστά στην κεντρική είσοδο – τη «φάτσα» – και πάνω από τον Άγνωστο Στρατιώτη, στις κεντρικές σκάλες, υπάρχει στο έδαφος μια μεγάλη ρωγμή. Αυτή μπορεί να οφείλεται και στα έργα που έγιναν για την υπογειοποίηση του πάρκινγκ» λέει ο κ. Καρύδης στα ΝΕΑ.
Σύμφωνα με τον ίδιο «πρόβλημα μπορεί να δημιουργηθεί στις παρυφές της εκσκαφής, καθώς όταν σκάβουμε, μετά χρειάζεται να μπαζώσουμε το κομμάτι που δεν έχουμε χτίσει. Το μπάζωμα, λοιπόν, κάθεται και δημιουργεί κενό, υποχώρηση. Αυτό το πρόβλημα σε συνδυασμό με τις μόνιμες δονήσεις μπορεί να εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου σε μεγαλύτερο πρόβλημα» διευκρινίζοντας ότι τα ρήγματα που συμπίπτουν με τις τοιχογραφίες αξίας είναι γύρω στα δέκα, ενώ η εδαφική ρωγμή, όπως εξηγεί, «βρίσκεται στο μέσον ακριβώς της σκάλας και καλύπτεται από κάποιο χοντρό, κόκκινο χαλί».
Σχετικά με τους κινδύνους που επιφυλάσσουν οι υποσκαφές θεμελίων, ο καθηγητής σημειώνει ότι, μεταξύ του κτιρίου της Βουλής και του υπόγειου γκαράζ, υπάρχει ένα κενό που έχει μπαζωθεί. «Όταν περνούν όμβρυα με ορμή και ροή σημαντική, παρασύρεται λεπτόκοκκη μάζα εδάφους, άμμος δηλαδή, και δημιουργείται κενό, η λεγόμενη “υποσκαφή θεμελίων”. Άρα η βροχόπτωση μπορεί να δημιουργήσει στατικά προβλήματα».
Όσον αφορά τα υλικά κατασκευής της Βουλής που αρχικά ήταν πέτρα, ξύλο, μάρμαρο, o ίδιος προσθέτει και το σίδερο: «Υπάρχουν και νεότερες προσθήκες με πιο σύγχρονα υλικά (μπετόν, γυαλί κ.λπ.). Όλος ο θόλος της αιθούσης είναι γυάλινος. Πάντα οι γυάλινες οροφές είναι προβληματικές γιατί είναι εκτεθειμένες στις καιρικές συνθήκες, το καλοκαίρι σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες και τον χειμώνα σε χαμηλές. Άρα, υπάρχουν έντονα συστολοδιαστολικά φαινόμενα και, επομένως, εκεί που συνδέεται η γυάλινη κατασκευή με τις στηρίξεις της, πρέπει να υπάρχει εξαιρετικής ποιότητας και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών υλικών στοκ – συνδετικό υλικό (στόκος)».
Ενόψει μιας νέας κακοκαιρίας με... ονοματεπώνυμο, ο καθηγητής είναι σαφής: «Τα κτίρια έχουν μνήμη. Αν μέχρι στιγμής έχει δημιουργηθεί ένα Α πρόβλημα, το οποίο ίσως δεν έχει εμφανιστεί, αν προστεθεί κάτι ακόμα, έστω και λίγο, που από μόνο του δεν θα δημιουργούσε πρόβλημα, μπορεί το Α να γίνει “συν τόσο” και τότε να δημιουργηθεί το πρόβλημα».
