Συνέντευξη στο Mega για την τραγική εμπειρία του βιασμού από παράγοντα της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας και τον τρόπο με τον οποίο το διαχειρίστηκε όλα αυτά τα χρόνια, έδωσε η Σοφία Μπεκατώρου.
Η Ολυμπιονίκης της Ιστιοπλοΐας είπε πως «Το μοιράστηκα για πρώτη φορά το 1998 με τον τότε σύντροφό μου, ήθελε να αντιδράσει να πάει να τσακωθεί με τον δράστη, αλλά δεν τον άφησα. Ήταν κι αυτός αθλητής. Σκεφτόμουν πως εφόσον αυτοί είχαν τόηση κυριαρχία πάνω μας, ένιωθα ανήμπορη, σαν ένα πιόνι που δεν παίζω το παιχνίδι, αλλά το κάνουν άλλοι. Ήμουν φοβισμένη».
«Ο παράγοντας αποφάσισε να επικοινωνήσει μαζί μου, ήθελε να με συναντήσει. Είχε συνηδητοποιήσει ότι ίσως να μίλαγα. Δεν ήθελα να τον συναντήσω, δεν τον εμπιστευόμουν. Θα μιλούσαμε σε δημόσιο χώρο. Συναντηθήκαμε στη Γλυφάδα, έξω από τα Αστέρια. Προσπαθούσε να δει πώς το έχω πάρει, πώς θα αντιδράσω. Το πρώτο που τον ρώτησα ήταν, πώς μπόρεσες να εκμεταλλευτείς την εμπιστοσύνη μου. Ήσουν σαν πατέρας μου, φαντάζεσαι να το έκανε κάποιιος στο παιδί σου; Το είχε συνηδητοποιήσει και προσπαθούσε να με φέρει σε ένα σημείο να μην αντιδρώ. Δέχτηκε να μην με ξαναπλησιάσει, δεν ξαναμιλήσαμε γα το θέμα».
«Συναντηθήκαμε πολλές φορές, σε διάφορες περιστάσεις, ήταν υπεύθυνος εθνικών ομάδων. Ωστόσο άλλαξε η στάση μου και η ζωή μου. Τη στιγμή του βιασμού στην Ισπανία, έχασα όση εκτίμηση είχα για τον εαυτό μου. Δεν μπορούσα να με συγχωρέσω που δεν αντέδρασα, δεν τον χτύπησα δεν το κατήγγειλα άμεσα».
«'Η θα μίλαγα κάποια στιγμή και θα ελευθέρωνα την ψυχή μου ή θα έχανα τον εαυτό μου. Δεν ήθελα να φύγω από την ιστοιοπλοΐα, είναι η ζωή μου. Γι' αυτό το έθαψα βαθιά μέσα μου το περιστατικό. Στην πορεία διάφορα συμβάντα, το έφεραν ξανά στην επιφάνεια. Ο θυμός γινόταν μεγαλύτερος, ερχόταν στον ύπνο μου. Έπρεπε να ελέγξω τον εαυτό μου»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Υπόθεση Μπεκατώρου: Ανοίγουν στόματα- Έρευνα σε βάθος από την εισαγγελία μετά τις αποκαλύψεις για κακοποίηση 11χρονης
«Όταν πέρασε αυτό κι άρχισε να αλλάζει η συμπεριφορά μου απέναντί του, εκείνος γινόταν πιο επιθετικός. Με απαξίωνε. Μετά τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, δεν είχαμε καμία βοήθεια, μας έλεγαν για νέους αθλητές που έρχονται. Μας σαμποτάρανε, υπήρχαν στημένοι αγώνες και είχα κάνει καταγγελίες. Πότε δεν δικαιώθηκα. Εξαφανίζονταν επιτροπές, εξαφανίζονταν χαρτιά. Όλοι στην Ομοσπονδία ήταν μια κλίκα και δεν θα βγάζαμε άκρη. Έτσι, επικεντρώθηκα στο αγωνιστικό, με απόσταση από την Ομοσπονδία».
«Δεν ήμουν παντρεμένη τότε. Το 2005 το συζήτησα με τον πρώην άντρα μου, τον Αντρέα Κοσματόπουλο. Όταν άκουσε για τον βιασμό, δεν το πίστευε, έμεινε έκπληκτος. Όταν του το είπα, τα συναισθηματά του έβγαλαν δυσφορία, Με ρωτούσε γιατί δεν το ανέφερα αμέσως κι αν υπήρχε κάποιος μάρτυρας. Ένιωθα εγκλωβισμένη και θυμωμένη. Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να σε βιάζει και να μην σε πιστεύει κανένας. Αισθανόμουν φόβο και αγανάκτηση και το έθαψα πάλι».
«Στα χρόνια που περνούσαν, το είπα σε φίλους, συναθλητές, στην ψυχολόγο μου και ωρίμασε περισσότερο μέσα μου η ιδέα να το βγάλω προς τα έξω».
«Όταν έγινε η αγωγή στον Κακλαμανάκη και όλοι οι αθλητές συσπειρωθήκαμε, μιλήσαμε μεταξύ μας και μείναμε έκπληκτοι με την ιστορία που είχε βιώσει ο καθένας. Δεν είχαμε κάνει τίποτα τόσα χρόνια. Ήταν η αφορμή να σκεφτώ καλά και να μιλήσω στη δικαιοσύνη».
«Όταν κλήθηκα σαν μάρτυρας για την υπόθεση του Κακλαμανάκη, κατέθεσα τον βιασμό, μίλησα για τον παράγοντα και έδωσα κάθε λεπτομέρεια. Ήμουν ήσυχη ότι έκανα αυτό που έπρεπε. Ήταν μια μάχη, εκτός θάλασσας, που πίστευα πως θα εξυγιάνει τον ελληνικό αθλητισμό».
«Πέρασε λίγος καιρός και παρακολούθησα μια συζήτηση που έγινε από το Ίδρυμα Ωνάση για τον εκφοβισμό ,την κακοποίηση και τον σεξισμό. Ξαναθυμήθηκα την περίπτωσή μου όταν τυχαία κάποιος γονέας, με ρώτησε αν ξέρω τον τάδε (τον παράγοντα), και του είπα «δυστυχώς ναι». Μου απάντησε πως αυτός την πέφτει σε 15χρονα. Ήταν απίστευτο, μπορούσε να κακοποιεί κι άλλα παιδιά. Σκέφτηκα πως νομικά είχα κάνει αυτό που έπρεπε, αλλά ηθικά αυτός κυκλοφορούσε ελεύθερος».
«Έγραψα μετά ένα σχόλιο στο ίντερνετ για τον βιασμό μου. Δεν έγινε κάτι, μέχρι που κάποια μέρα χτύπησε το τηλέφωνο από το Marie Claire για να δώσω τη συνέντευξη. Δεν ήθελα να ταυτίσω αυτό το δραματικό γεγονός με τις επικείμενες εκλογές στην Ομοσπονδία. Ο λόγος, όμως, που βγήκα να το πω τώρα, είναι πως τώρα μπορώ να το διαχειριστώ, να μιλήσω με τα παιδιά μου, να πω σε άλλους ανθρώπους να μην φοβούνται. Θέλω να βοηθήσω να μπει όριο. Δεν μπλέκουμε το φλερτ με τον βιασμό. Άλλο ο έρωτας, άλλο το να μην θέλεις κάτι και να στο επιβάλλουν, να καταχράζονται την εξουσία που έχουν και να μην μπορείς να αντιδράσεις».
