Βίντεο πραγματικό έπος κυκλοφόρησε η Finos Films για να αποχαιρετήσει το 2020. Όσοι αγαπούν τις ελληνικές ταινίες θα πέσουν κάτω από τα γέλια, ενώ θα νοσταλγήσουν αγαπημένους ηθοποιούς και μεγάλες ατάκες που έγραψαν ιστορία. Άλλωστε, πολλές τις χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα.
Το βίντεο για τη χρονιά που έφυγε μπορεί να είναι μόλις ενός λεπτού, αλλά το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. «Καλή Χρονιά φίλοι και φίλες!! Μια σύντομη ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε, μέσα από τον φακό της Φίνος Φιλμ», αναφέρει η λεζάντα της ανάρτησης στο Twitter.
Το βιντεάκι που έχει επιμεληθεί η ΦΦ κάνει μια ανασκόπηση της περασμένης -πλέον- χρονιάς και αναφέρεται σε κάθε μήνα και στάδιο της καραντίνας ξεχωριστά. Τον Φεβρουάριο έχει τον τίτλο «Το πρώτο φτέρνισμα», ενώ η αγαπημένη Ζωή Λάσκαρη κάνει την ανακοίνωση για την «απαγόρευση της κυκλοφορίας» για τον μήνα Μάρτιο, όταν τέθηκε σε ισχύ το πρώτο lockdown. Τον Ιούνιο επήλθε χαλάρωση με τα πράγματα να ηρεμούν, υπήρξε αναζήτηση για καλοκαιρινούς προορισμούς και ο τίτλος είναι «Μύρισε καλοκαίρι».
Αφού κόσμος και κοσμάκης ξεχύθηκε στα νησιά, τον Σεπτέμβριο παρουσιάζεται ξανά αύξηση στα κρούσματα κορωνοϊού, και τον Οκτώβριο ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έχει την απορία αν επιτρέπεται η έξοδος ή πρέπει να μείνει κλεισμένος. Στη συνέχεια ο Κώστας Βουτσάς ακούγεται να λέει πως «η συγκέντρωση άνω των 5 θεωρείται παράνομος» για τον μήνα Νοέμβριο, όταν η χώρα τέθηκε ξανά σε καθεστώς lockdown. «Ρεβεγιόν καπούτ» είναι ο τίτλος του Δεκεμβρίου, κλείνοντας την χρονιά με αγαπημένες ατάκες.
Απολαύστε το ευφάνταστο βίντεο της Finos Films
Πώς ξεκίνησε η Finos Films
Στα τέλη Μαρτίου του 1943, λίγο πριν συμπληρωθούν τρία χρόνια κατοχής από τους Γερμανούς, μια νέα εταιρία παραγωγής, η Φίνος Φιλμ, κάνει ένα ηχηρό «μπαμ», παρουσιάζοντας μόλις τη δεύτερη ομιλούσα ελληνική ταινία, της οποίας ο ήχος είναι επεξεργασμένος στην Ελλάδα. Ανέλπιστα εντελώς, το ελληνικό κοινό καλωσόρισε μια άψογη τεχνικά ελληνική ταινία για τα δεδομένα της εποχής. «Η Φωνή της Καρδιάς» σήμανε την αφετηρία μίας παραμυθένιας ιστορίας.
Γιατί, όπως τα παραμύθια περνάνε από γενιά σε γενιά και γίνονται μέρος μιας μαζικής κουλτούρας, στεριώνουν στο συλλογικό υποσυνείδητο και τα ακούμε πάντα με την προσήλωση που είχαμε την πρώτη φορά. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ταινίες της Φίνος Φιλμ. Ταινίες που αποτελούν ένα σπουδαίο και ζωντανό κομμάτι του νεοελληνικού πολιτισμού μας, και τις απολαμβάνουμε με την ίδια χαρά σαν να είναι η πρώτη φορά.
Μετά τη μεγάλη επιτυχία, ο Φίνος πήρε θάρρος και έβαλε πλώρη για τη δεύτερη ταινία «Η Βίλλα με τα Νούφαρα», με σκηνοθέτη πάλι τον Δημήτρη Ιωαννόπουλο. Μέχρι την προβολή της, όμως, στους κινηματογράφους, τον Μάρτιο του 1945, είχαν μεσολαβήσει η σύλληψη του Φίνου και του πατέρα του από τους Γερμανούς, η εκτέλεση του πατέρα του, η απελευθέρωση και τα αιματηρά Δεκεμβριανά του 1944 στην Αθήνα. Γεγονότα, που καθυστέρησαν σημαντικά την ολοκλήρωση της ταινίας.
Το 1946 είναι η χρονιά που ο Γιώργος Τζαβέλλας, ο σκηνοθέτης που είχε καταπλήξει με την ταινία «Χειροκροτήματα» δύο χρόνια πριν, αρχίζει να συνεργάζεται με τον Φίνο. Γυρίζουν μαζί την ταινία «Πρόσωπα Λησμονημένα», ενώ την ίδια χρονιά προβάλλεται και η πρώτη κωμωδία της Φίνος Φιλμ με τίτλο «Παπούτσι από τον Τόπο σου» (1946). Ο Αλέκος Σακελλάριος, γνωστός και καταξιωμένος σεναριογράφος, πήγε ένα σενάριο στον Φίνο, ο οποίος τον έχρισε και σκηνοθέτη πιστεύοντας στις ικανότητές του. Και στη συνέχεια όλα πήραν τον δρόμο τους…
