Ο κορονοϊός έχει προκαλέσει πλήγμα στις στρατιωτικές δραστηριότητες. Στην περίπτωση των Αλεξιπτωτιστών των ειδικών δυνάμεων, τα άλματά τους μειώθηκαν στο μισό, γιατί και η Πολεμική Αεροπορία μείωσε τη χωρητικότητα των αεροπλάνων κατά 50%. Και οι διεθνείς επαφές ουσιαστικά περιορίστηκαν.
Για το λόγο αυτό, η σημασία κοινού άλματος, πέρα από την υπόθεση επιστροφής στην κανονικότητα, έγκειται στην επανέναρξη της επαφής με έναν συμμαχικό στρατό. Και επίσης με το υλικό του και με τον τρόπο δουλειάς του. Αργότερα αντιστοιχίζονται σε αποστολές του ΝΑΤΟ ή των Ηνωμένων Εθνών και η εξοικείωση αυξάνει την ασφάλεια.
Οι Αμερικανοί είναι ένα βήμα μπροστά από τις Συμμαχικές Ένοπλες Δυνάμεις, όσον αφορά τον εξοπλισμό που χρησιμοποιούν οι αλεξιπτωτιστές τους. Ενώ το μοντέλο αλεξίπτωτου T-10 είναι αυτό που χρησιμοποιείται συνήθως , (με την κλασική στρογγυλή καμπάνα σε σχήμα θόλου χρώματος πράσινου), οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν σήμερα ένα περίεργο γκρι αλεξίπτωτο, του οποίου η καμπάνα είναι τετράγωνη και έχει τέσσερα παράθυρα στις γωνίες.
"Ανταλλαγές φτερών"
Οι ανταλλαγές «φτερών» είναι μια παράδοση που είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και το ίδιο το σώμα αλεξιπτωτιστών και εκτελείται από στρατούς σε όλο τον κόσμο ως ένδειξη αδελφοποίησης.
Η Ισπανία και οι ΗΠΑ αντάλλαξαν «φτερά» για πρώτη φορά με την μορφή κοινών ασκήσεων το 1967 . Αλλά από τη δεκαετία του 1990, αυτές οι ασκήσεις διεξάγονται λιγότερο συχνά λόγω των αποστολών σε διεθνείς αποστολές.
Σε μια κοινή άσκηση που διεξήχθη στην Ισπανία συνολικά 120 μέλη της BRIPAC πήδηξαν από δύο αεροσκάφη τύπου Hécules και δύο άλλα αεροπλάνα Osprey Y-22, που προέρχονταν από τη βορειοαμερικανική βάση Morón de la Frontera για την περίσταση. Εκτός από την ανταλλαγή «φτερών» με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η BRIPAC διεξήγαγε ετήσιες ασκήσεις με τη Γαλλία και την Πορτογαλία.
Επίσης το Πενταπόσταγμα έγραψε, πως εκτελέστηκαν ρίψεις αλεξιπτωτιστών Ελεύθερης Πτώσης και Στατικού Ιμάντα, καθώς και εφοδίων σε ξηρά και θάλασσα.
Από την Πέμπτη 02 Δεκεμβρίου έως την Τετάρτη 08 Δεκεμβρίου 2021, διεξήχθη υπό το συντονισμό της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) του ΓΕΕΘΑ συνεκπαίδευση μεταξύ Μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων της Ελλάδας και των ΗΠΑ, με την συμμετοχή προσωπικού από Μονάδες της ΔΕΠ και της Σχολής Αλεξιπτωτιστών και προσωπικού και αεροσκαφών MC-130J της 352 Special Operations Wing των ΗΠΑ.
Κατά την διάρκεια της συνεκπαίδευσης εκτελέστηκαν ρίψεις αλεξιπτωτιστών Ελεύθερης Πτώσης και Στατικού Ιμάντα, καθώς και εφοδίων σε ξηρά και θάλασσα, με σκοπό την επαύξηση του επιπέδου της συναντίληψης, ανταλλαγής τεχνογνωσίας και της διαλειτουργικότητας κατά την σχεδίαση και την εκτέλεση Ειδικών Επιχειρήσεων.
Η εν λόγω δραστηριότητα εντάσσεται στον σχεδιασμό του ΓΕΕΘΑ, ως προς την συνεχώς αναβαθμιζόμενη και πολυεπίπεδη στρατιωτική συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο Χωρών, με σκοπό την από κοινού προαγωγή του επιπέδου της επιχειρησιακής ετοιμότητας των συμμετεχόντων σε διμερές και διασυμμαχικό επίπεδο.
Σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ, «Η παραπάνω δραστηριότητα συμβάλλει στην αύξηση του επιπέδου επιχειρησιακής ετοιμότητας, μαχητικής ικανότητας, κατανόησης, ανταλλαγής τεχνογνωσίας και διαλειτουργικότητας στο σχεδιασμό και την εκτέλεση Ειδικών Επιχειρήσεων και αναδεικνύει τη μακρόχρονη συνεργασία Ελλάδας και ΗΠΑ στον τομέα των Ειδικών Δυνάμεων».
Η άσκηση ξεκίνησε με στατική αερομεταφερόμενη εκπαίδευση και για τις δύο χώρες και ακολούθησε συνδυασμένο άλμα στα πεδία της βόρειας Ελλάδας, με τη χρήση του αμερικανικού αλεξίπτωτου T-11.
Σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, και τα δύο έθνη προσπαθούν να ευθυγραμμίσουν ορισμένους στόχους και να είναι σε θέση να αποκτήσουν μαζική πλήρη μαχητική ισχύ, όποτε είναι απαραίτητο. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, μερικά κρίσιμα στοιχεία είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη αποστολή όπως και η κοινή χρήση του αλεξιπτώτου T-11 σε περίπτωση που κάποια συμμαχική χώρα, στην περίπτωσή μας η Ελλάδα , θα αποφάσιζε την προμήθεια των υπόψη αλεξιπτώτων.
Μέσω της ροής των οδηγιών και της καθοδήγησης, τόσο από Έλληνες όσο και από Αμερικανούς Αλεξιπτωτιστές, θα είναι σε θέση να εστιάσουν και να τελειοποιήσουν τις πιο βασικές και κρίσιμες δεξιότητές τους.
Αλεξίπτωτο T-11
Το Σύστημα Αλεξίπτωτων Προσωπικού Μη Ελιγμού (T-11), είναι το νεότερο σύστημα αλεξίπτωτων προσωπικού που υιοθετήθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών και τον Καναδικό Στρατό . Το T-11 αντικαθιστά το T-10 , που παρουσιάστηκε το 1955. Το T-11 περιλαμβάνει ένα πλήρως επανασχεδιασμένο κύριο και εφεδρικό αλεξίπτωτο και ένα ενσωματωμένο συγκρότημα πλεξούδας, που είναι κατάλληλο για μεγαλύτερο εύρος βαρέων στρατιωτών από το προηγούμενο σύστημα.
Το T-11 έχει σχεδιαστεί για να έχει μέσο ρυθμό καθόδου 19 πόδια ανά δευτερόλεπτο (5,8 m/s) για το μέλος υπηρεσίας 95ου εκατοστημόριου, σε σύγκριση με 24 πόδια ανά δευτερόλεπτο (7,3 m/s) με το T-10C. Αυτή η μείωση προορίζεται να οδηγήσει σε σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά τραυματισμών κατά την προσγείωση για τους άλτες.
Ο κύριος θόλος και η ζώνη ζυγίζουν 38 λίβρες (17 κιλά) και το συγκρότημα ρεζέρβας 15 λίβρες (6,8 κιλά), για συνολικά 53 λίβρες (24 κιλά). Ο κύριος θόλος έχει φουσκωμένες διαμέτρους 30,6 πόδια (9,3 m) στο στρίφωμα. Το εφεδρικό κουβούκλιο έχει ονομαστική διάμετρο 24 πόδια (7,3 m).
Το σύστημα είναι εξουσιοδοτημένο και πιστοποιημένο για χρήση στα αεροσκάφη Globemaster , Hercules και Chinook και υιοθετήθηκε επίσης από τις Φινλανδικές Αμυντικές Δυνάμεις , για πρώτη φορά στην Ευρώπη.
Οι αλεξιπτωτιστές ανήκουν στον Στρατό Ξηράς, και θεωρούνται μονάδες φωτός υψηλής διαθεσιμότητας, πολλαπλών χρήσεων. Όταν αναπτύσσονται, έχουν τα απαραίτητα μέσα για να εργαστούν αυτόνομα, αν και για να εκτελέσουν τα άλματα συνεργάζονται πάντα με την Πολεμική Αεροπορία (με τους πιλότους τους και με τα αεροσκάφη τους).
Το να ευθυγραμμιζόμαστε με τους συμμάχους μας με την πραγματοποίηση κοινών στρατιωτικών ασκήσεων, μεταξύ των Ειδικών Δυνάμεων από την Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενισχύει τους στρατιωτικούς δεσμούς και την ετοιμότητα, αλλά μήπως η ηγεσία των Ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά την προμήθεια των συγκεκριμένων αλεξιπτώτων;
