"Κορβέτες: Γιατί η Fincantieri προηγείται του Naval Group στην Ελλάδα", είναι ο τίτλος άρθρου έγκριτου ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Το ελληνικό ναυτικό θα προτιμήσει τον σχεδιασμό των πλοίων της Fincantieri. Ωστόσο, η απόφαση της Ελλάδας θα είναι πιό πολύ πολιτική απόφαση σε μια περίοδο που η Ιταλία θα μπορούσε να εξομαλύνει τις σχέσεις της με την Τουρκία.
Κάτι το οποίο ανέδειξε χθες το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ. Και το άρθρο συνεχίζει:
Η απόφαση φαίνεται επικείμενη. Η Αθήνα θα μπορούσε γρήγορα να επιλέξει τον κατασκευαστή των τεσσάρων κορβετών που προορίζονται για το ελληνικό ναυτικό, το οποίο θέλει να ενισχυθεί έναντι της Τουρκίας, εξηγούν σύμφωνες πηγές στη La Tribune.
Το Πολεμικό Ναυτικό παρουσίασε την περασμένη Παρασκευή αξιολόγηση στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Τρία ευρωπαϊκά ναυπηγεία βρίσκονται σε μια «μικρή λίστα», στην οποία ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να κερδίσουν αυτό το πρόγραμμα. Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό τους απαριθμεί με τη σειρά, οι Ιταλοί Fincantieri ( κορβέτες κλάσης Al Zubarah ), μετά Naval Group (Gowind 2500) και, τέλος, Dutch Damen (Sigma 10514). Οι δύο πρώτοι είναι τα δύο μεγάλα φαβορί αυτής της διοργάνωσης, ιδιαίτερα ο Φινκαντιέρι, που έχουν υποσχεθεί πολλά στην Ελλάδα.
Ωστόσο, όλα δεν έχουν διευθετηθεί οριστικά ακόμα κι αν ο ιταλικός όμιλος έχει πάρει προβάδισμα εντός έδρας έναντι του Γάλλου αντιπάλου του.
Πέρα από την τιμή των πλοίων και το χρονοδιάγραμμα παράδοσης δύο από τα βασικά κριτήρια του διαγωνισμού για την απόφαση θα είναι και πολιτική και στρατηγική απόφαση για την Αθήνα.
Κάτι που σίγουρα καταδικάζει τον Damen, η Ολλανδία που δεν έχει θα συνεισφέρει οφέλη στην Ελλάδα από τη γεωπολιτική πλευρά. Ένα άλλο βασικό στοιχείο, αυτό το πρόγραμμα θα πρέπει επίσης να συνδέσει στενά την ελληνική ναυτική βιομηχανία (Ελευσίνα ή Σκαραμαγκάς). Τέλος, αυτό το χρονοδιάγραμμα θα μπορούσε να ανατραπεί από πιθανές πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Η άνοδος της Fincantieri
Οι Ιταλοί, που κατάφεραν να εκμεταλλευτούν τη διεθνή αμφιταλάντευση της Γαλλίας κατά τις προεδρικές εκλογές και στη συνέχεια εκείνες των βουλευτικών εκλογών, έχουν κάνει πραγματική «άνοδο» σε αυτόν τον ανταγωνισμό τις τελευταίες εβδομάδες.
Γιατί η προσφορά του Φινκαντιέρι, που παρέσυρε το ελληνικό ναυτικό, ήρθε από το πουθενά.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας, οι Ιταλοί έχουν προσφέρει στην Ελλάδα τέσσερις κορβέτες «Doha» της κατηγορίας Al Zubarah (3.200 τόνοι) για περίπου 2 δισ. ευρώ, ενώ η τιμή των τεσσάρων της ίδιας κατηγορίας που πουλήθηκαν το 2017 στο Κατάρ θα ανέβαινε στα 3,2 δισ. ευρώ εκτός εξοπλισμού.
Για τους Έλληνες, οι Ιταλοί κατάφεραν να κάνουν μια θαυματουργή προσπάθεια για την τιμή... Συνέχεια, ειδικά που το ναυπηγείο Ελευσίνας θα απαιτήσει πολύ βαριές επενδύσεις.
Συνδεδεμένη σε αυτή την προσπάθεια, με την Ελευσίνα να μετέχει στην πιθανή κατασκευή κορβετών, η Fincantieri βρήκε σύμμαχο στην ελληνική κυβέρνηση στο πρόσωπο του υπουργού Ανάπτυξης Σπυρίδωνα-Άδωνη Γεωργιάδη, που θέλει να σώσει πάση θυσία το υπερχρεωμένο ελληνικό ναυπηγείο (είναι ανέφερε χρέη 400 εκατ.). Το ναυπηγείο Ελευσίνας θα αναλάμβανε αμερικανικό fund. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να βαρύνουν τον φάκελο των ελληνικών κορβετών υπέρ των Ιταλών.
Ωστόσο, αν οι Έλληνες επέλεγαν την «Doha», θα κατέληγαν σε τέσσερις διαφορετικούς προμηθευτές,φρεγάτες κλάσης Kortenaer (Damen), κλάσης Hydra (TKMS), FDI (Naval Group) και «Doha» (Fincantieri).
Αυτό δεν θα απλοποιήσει τη συντήρηση του στόλου.
Οι στενοί δεσμοί μεταξύ Άγκυρας και Ρώμης
Επιλέγοντας το Fincantieri, η Ελλάδα θα μπορούσε να θέλει να παρασύρει την Ιταλία στο στρατόπεδό της, ενώ η τελευταία βρίσκεται εδώ και αρκετά χρόνια κοντά στην Άγκυρα όσον αφορά τις παραδόσεις στρατιωτικού εξοπλισμού (πολεμικά ελικόπτερα, τεθωρακισμένα οχήματα, αεροπλάνα θαλάσσιας περιπολίας κ.λπ.).
Μια περίοδος που εκτεινόταν μέχρι το 2019 όταν η Ιταλία σταμάτησε να χορηγεί άδειες όπως οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μετά την τουρκική επίθεση κατά των Κούρδων. Κατά την περίοδο 2010-2020, η Ρώμη κατέλαβε επίσης τη δεύτερη θέση μεταξύ των χωρών που πωλούν όπλα στην Τουρκία, πολύ πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά πριν από την Ισπανία, τη Νότια Κορέα και τη Γερμανία, σύμφωνα με το SIPRI. Μεταξύ 2014 και 2018, οι Ιταλοί κατασκευαστές άμυνας εξήγαγαν όπλα αξίας σχεδόν 1 δισεκατομμυρίου ευρώ στην Άγκυρα.
Εάν η Ελλάδα σκέφτεται να βρει έναν νέο εταίρο με την Ιταλία, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σκληρή απογοήτευση. Η ιταλοτουρκική σύνοδος κορυφής που διεξάγεται σήμερα μεταξύ του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι και του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα μπορούσε να είναι πολύ διδακτική από αυτή την άποψη.
Επιπλέον, ο Ιταλός πρέσβης στην Τουρκία, Massimo Gaiani, ανακοίνωσε : "Αυτή η σύνοδος κορυφής θα μας βοηθήσει να απολαύσουμε τους καρπούς της συνεργασίας μας τους τελευταίους μήνες. Η διακυβερνητική σύνοδος θα είναι ένα σημείο καμπής. Η συνεργασία στον τομέα της άμυνας είναι μια σημαντική πτυχή της Οι διμερείς μας σχέσεις. Τα τέλεια αποτελέσματα που πέτυχαν οι τουρκικές και ιταλικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα το δείχνουν ξεκάθαρα. Η Ιταλία πάντα θεωρούσε την Τουρκία στρατηγικό εταίρο στη βιομηχανική συνεργασία». Οι παρατηρητές αναμένουν ότι η Ιταλία θα άρει το εμπάργκο όπλων στην Τουρκία σε ένα πλαίσιο εξομάλυνσης των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών... Οι Ιταλοί φαίνεται να θέλουν να το παίξουν αμφίδρομα και με Αθήνα και με Άγκυρα.
Naval Group- ο "καλός μαθητής"
Από την πλευρά της, η Naval Group φαίνεται ότι έχει ακολουθήσει κατά γράμμα όλες τις συστάσεις του υπουργείου Άμυνας. Ο όμιλος έχει υπογράψει συμφωνία με το ναυπηγείο Σκαραμαγκά, το οποίο θα πρέπει σύντομα να ανήκει στον Έλληνα εφοπλιστή Γιώργο Προκοπίου παρά τη νομική αβεβαιότητα με την παρέμβαση του δισεκατομμυριούχου Iskandar Safa. Πολύ πρόσφατα, η Naval Group έδειξε για άλλη μια φορά όλη την τεχνογνωσία της στη δημιουργία συνεργασιών. Στα τέλη Ιουνίου υπέγραψε αρκετές συμβάσεις και συμφωνίες συνεργασίας με Έλληνες αμυντικούς βιομήχανους στο πλαίσιο του προγράμματος Greek Defense and Intervention Frigate (FDI HN). "Το Naval Group σημαδεύει πολλά κουτιά. Η προσφορά του είναι η πιο στιβαρή", εξηγούμε στη La Tribune. Αλλά η ομάδα έμεινε μεθυσμένη και κοιμισμένη από την αγαπημένη της κατάσταση...
Από εκεί και πέρα, η Naval Group προσφέρει ένα πλεονέκτημα υψηλών επιδόσεων σε επιχειρησιακό επίπεδο, που φαινόταν να σαγηνεύει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό πριν από λίγο καιρό:
Το ζευγάρι FDI (Μεσόγειος) / Gowind (Αιγαίο Πέλαγος), πολύ αποτελεσματικό από άποψη κοινοτήτων, διαλειτουργικότητας, συντήρηση, εκπαίδευση, πλήρωμα και δύναμη πυρός. Ωστόσο, δεν αμέλησε και το οικονομικό.
Έτσι, λέγεται ότι θα είχε καταθέσει πρόσφατα, στις 30 Ιουνίου, μια νέα πρόταση λίγο κάτω από τα 2 δισ. ευρώ. Η Naval Group θα μπορούσε να είχε προτείνει στην τελευταία της προσφορά πέντε κορβέτες, συμπεριλαμβανομένων δύο κατασκευασμένων στη Λοριάν, σύμφωνα με πληροφορίες μας που δεν έχουν επιβεβαιωθεί.
Και να σκεφτεί κανείς ότι τα δύο ναυπηγεία είναι συνεργάτες εντός της Naviris..."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαπιστώνει κανείς το σκληρό πόλεμο ανταγωνισμού που διεξάγεται από τις αμυντικές εταιρείες για την προμήθεια κορβετών του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού, αλλά και τα κριτήρια επιλογής τους από την Ελληνική Κυβέρνηση που είναι επιχειρησιακά, οικονομικά, ανταποδοτικά οφέλη, πολιτικά και στρατηγικά, τα οποία μερικές φορές συγκρούονται μεταξύ τους.
Εκτίμησή μας είναι ότι θα υπάρξει νέα επανεκτίμηση από την Κυβέρνηση, αναφορικά με την τελική της απόφαση για αγορά κορβετών, είτε Ιταλικών, είτε Γαλλικών.
Σε αυτό κατατείνουν , το γεγονός ότι έχει κατατεθεί στις 30 Ιουνίου νέα οικονομική πρόταση από την Naval Group σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο για τις κορβέτες στη χώρα μας, σε συγκερασμό με την Ιταλοτουρκική Σύνοδο Κορυφής και τα αποτελέσματά της, αλλά και την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας και την πορεία των Ελληνοτουρκικών σχέσεων όπως διαμορφώνονται μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ.
Αίσθησή μας είναι ότι είναι πολύ πιθανόν ως θέμα η αγορά των κορβετών από τη χώρα μας να μην κλείσει πριν από το Σεπτέμβριο, οπότε και θα διεξαχθούν σύμφωνα με την εκτίμησή μας σίγουρα βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα αυτή την αγορά να την χειριστεί η νέα Ελληνική κυβέρνηση.