Ένα πολύ ενδιαφέρον για την Ελλάδα άρθρο, φιλοξενείται στην τουρκική πλατφόρμα ειδήσεων της αμυντικής βιομηχανίας SAVUNMASANAYIST.COM που όπως αναγράφεται στην ιστοσελίδα της, δημιουργήθηκε για να μοιράζεται με το κοινό τα τρέχοντα νέα της αμυντικής και αεροδιαστημικής βιομηχανίας από την Τουρκία και τον κόσμο, με ενημερωμένες πληροφορίες, για τον εκσυγχρονισμό του αποθέματος των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και συνεντεύξεις με ανώτερους αξιωματούχους,
Τίτλος του άρθρου είναι, " Ανάλυση της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας" , κυριότερα σημεία του οποίου είναι τα ακόλουθα:
"Σε αυτή την ανάλυση, που ετοιμάσαμε ως SavunmaSanayiST.com, θα εξετάσουμε τα υπέρ και τα κατά της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας αντίστοιχα.
Μαχητικά αεροσκάφη
Η περιπέτεια των Ελληνικών F-16
Πριν εξετάσουμε την αγορά της Ελλάδας F-16, είναι απαραίτητο να αναφέρουμε το ελληνικό δόγμα για τον εξοπλισμό. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία έχουν μια πολιτική εξοπλισμού, προμηθευόμενες γενικά τα ίδια όπλα ταυτόχρονα. Τον Νοέμβριο του 1984, λίγο αφότου η Τουρκία ανακοίνωσε τα σχέδιά της για αγορά F-16, η Ελλάδα άνοιξε επίσης τον διαγωνισμό για νέα μαχητικά αεροσκάφη για την αντικατάσταση των πολεμικών αεροσκαφών F-104 και F-5 και στον διαγωνισμό επιλέχθηκαν τα F-16."
Μετα από αυτή την εισαγωγή γίνεται εκτενής αναφορά- ιστορική αναδρομή, στα εξοπλιστικά προγράμματα της πολεμικής Αεροπορίας μας, Peace Xenia I Project, Peace Xenia II Project, Ειρήνη Xenia III (μετά την κρίση των Ιμίων), Ειρήνη Xenia IV, φθάνοντας στον εκσυγχρονισμός του ελληνικού στόλου των F-16, όπου αναφέρονται τα εξής:
Ο εκσυγχρονισμός των Ελληνικών F-16
"Όπως προαναφέρθηκε, η Ελλάδα παρέλαβε 170 F-16 με συνολικά 4 προγράμματα παραγωγής. Ειδικά μετά την κρίση Kardak το 1996, ξεκίνησαν έργα εκσυγχρονισμού των αεροσκαφών και σχεδιάστηκε ο εκσυγχρονισμός των στόλων. Ωστόσο, τα έργα εκσυγχρονισμού των F-16 έπρεπε να ακυρωθούν μέχρι τα προηγούμενα χρόνια λόγω του προϋπολογισμού.
Αρχικά, ήρθε σε επαφή με τη Lockheed Martin για τον εκσυγχρονισμό των F-16 Block 30 και Block 50s, τα οποία αγοράστηκαν ως μέρος των έργων Peace Xenia I και Peace Xenia II. Στο πλαίσιο του έργου CCIP, τα F-16 Block 30 και 50 σχεδιάστηκε να εκσυγχρονιστούν ώστε να έχουν τα ίδια αεροηλεκτρονικά με τα υπάρχοντα Block 52+s. Ωστόσο, λόγω της συμφόρησης στην ελληνική οικονομία το 2005-2015, το έργο ακυρώθηκε στις αρχές του 2010.
Μετά τη ρήξη των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων μετά το επεισόδιο του Mavi Marmara, οι ελληνο-ισραηλινές στρατιωτικές σχέσεις αυξήθηκαν σταδιακά. Ως εκδήλωση αυτών των σχέσεων συζητήθηκε ο εκσυγχρονισμός των F-16 με το Ισραήλ. Όμως και αυτό το έργο ακυρώθηκε λόγω κόστους και της ελληνικής οικονομίας της εποχής.
Το 2016 ξεκίνησαν ξανά οι πρωτοβουλίες στις ΗΠΑ και η επίσημη διαδικασία ξεκίνησε το 2017 μέσω του καναλιού FMS. Στο πλαίσιο του έργου, υπογράφηκε σύμβαση στις 20 Δεκεμβρίου 2018 για την αναβάθμιση των πολεμικών αεροσκαφών F-16 Block 52+ και F-16 Block 52+ Advanced που αγοράστηκαν με τα έργα Peace Xenia III και Peace Xenia IV στο Block 72 επίπεδο.
Στο πλαίσιο της σύμβασης, αποφασίστηκε η αύξηση του προτύπου 84 F-16 Block 72.
Αν δούμε εν συντομία το περιεχόμενο του εκσυγχρονισμού, η μεγαλύτερη διαφορά του εκσυγχρονισμού F-16 V είναι φυσικά το ραντάρ AN/APG-83 AESA που παράγεται από την Northrop Grumman, το οποίο αναπτύχθηκε με βάση τα ραντάρ AESA που χρησιμοποιούνται στο F- 22 και F-35.
Το αεροσκάφος θα είναι εξοπλισμένο με νέα συστήματα Link, συστήματα Auto-GCAS, νέα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, IRST pods και πολλές νέες τεχνολογίες όπως η 3η οθόνη MFD.
Το σημείο που πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο αυτού του εκσυγχρονισμού είναι ο εκσυγχρονισμός των F-16 Block 30s και F-16 Block 50s, που καλύφθηκαν ιδιαίτερα στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, με εκσυγχρονισμό παρόμοιο με τον εκσυγχρονισμό CCIP με τα εξαρτήματα που αφαιρέθηκαν από το F-16 Block 52+.
Αν συμβεί αυτό, η Ελλάδα θα έχει 84 αεροσκάφη F-16V (F-16 Block 72) και 32 F-16 Block 30M, 38 F-16 Block 50M. Και πάλι, αυτή η κατάσταση φαίνεται στα έγγραφα της Lockheed Martin.
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στα F-4 Phantom της Ελληνικής πολεμικής Αεροπορίας, όπου επισημαίνεται ότι:
"Περίπου 25 F-4E AUP εξακολουθούν να λειτουργούν. Τα F-16 Block 52+s με λοβούς αναγνώρισης DB-110 ανέλαβαν τα καθήκοντα της μοίρας RF-4.
Σχεδιάζεται η αντικατάσταση αυτών των αεροσκαφών με την αγορά του F-35, κάτι που αποτυπώνεται σήμερα στα ΜΜΕ. Μάλιστα, αξίζει να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα έχει κάνει επίσημη αίτηση για το F-35."
Ακολουθεί εκτενής αναφορά για τα Γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Mirage, όπου τα κυριότερα σημεία είναι:
"Μία από τις δυνατότητες που έφερε στην ελληνική πλευρά η απόκτηση Mirage-2000 ήταν το πλεονέκτημα της πτήσης ενός αεροσκάφους που δεν ήταν στην τουρκική πλευρά. Από τότε που οι δύο χώρες έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιούν σχεδόν τα ίδια αεροσκάφη μεταξύ τους (F-102, F-104, F-4, F-5, F-16 κ.λπ.).
Κατά καιρούς, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία εκμεταλλευόταν το γεγονός ότι η πραγματική απόδοση του αεροσκάφους δεν ήταν απολύτως γνωστή.
Μπορεί να πούμε ότι είναι ένας παράγοντας που ενισχύει το χέρι της Ελλάδας στις αποστολές TASMO, ιδίως λόγω της ικανότητας του στόλου Mirage 2000 να μεταφέρει πυραύλους EXOCET.
Mirage 2000-EGM/BGΜ
Στη δεκαετία του 2000, αφού το έργο Eurofighter ακυρώθηκε για οικονομικούς λόγους, η Ελλάδα ξεκίνησε νέα έργα για να αυξήσει τόσο την αριθμητική όσο και την ικανότητα του στόλου Mirage επιπλέον των παραγγελιών F-16 στο έργο Peace Xenia III. Στο πλαίσιο αυτών των έργων, 10 νέες παραγγελίες Mirage-2000-5 (Mirage-2000 EGM) δόθηκαν στη Γαλλία.
Αποφασίστηκε η αναβάθμιση 10 Mirage 2000 EG και 5 Mirage 2000 BG από τον υπάρχοντα στόλο Mirage στα πρότυπα Mirage 2000-5.
Στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού, έγιναν προσθήκες όπως 90 πύραυλοι κρουζ SCALP-EG, 100 πύραυλοι MICA, εκσυγχρονισμός ραντάρ στο ραντάρ Thales RDY και ICMS Mk-3 Electronic Warfare System.
Αρχικά το αεροσκάφος σχεδιαζόταν να μεταφέρει πυραύλους AM-39 Exocet, όπως και τα Mirage 2000 EG/BG, αλλά αυτή η ικανότητα έχει ακυρωθεί. Το έργο αυτό ολοκληρώθηκε το 2007.
Dassault Rafale
Η Γαλλία εγκατέλειψε το ευρωπαϊκό πρόγραμμα συμμαχητών με το σκεπτικό ότι δεν μπορούσε να καλύψει τις δικές της ανάγκες. Η Γαλλία ήθελε ένα αεροσκάφος που θα μπορούσε να προσγειωθεί σε αεροπλανοφόρα και όχι μόνο μαχητικά αλλά και βομβαρδιστικά. Στη συνέχεια, η εταιρεία Dassault άρχισε να αναπτύσσει το Rafale.
Το Rafale πραγματοποίησε την πρώτη της πτήση το 1991. Από το 2020, εκτός από τη Γαλλία, η Αίγυπτος, το Κατάρ και η Ινδία έχουν επίσης παραγγείλει Rafale. Στο καραβάνι αυτό τους τελευταίους μήνες εντάσσεται και η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Rafale-M-033
Η Ελλάδα ανακοίνωσε στις 12 Σεπτεμβρίου 2020 ότι αγόρασε 18 μαχητικά αεροσκάφη τύπου Rafale. Ενώ 12 από τα αεροπλάνα θα παραληφθούν από τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία, τα 6 από αυτά θα είναι νέας παραγωγής. Τα μεταχειρισμένα αεροσκάφη θα εκσυγχρονιστούν στο επίπεδο F3R και θα παραδοθούν. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι το πρώτο αεροσκάφος θα παραδοθεί μέχρι το τέλος του 2021.
Σύμφωνα με ελληνικές πηγές, αγοράστηκαν κρίσιμα πυρομαχικά όπως Exocet, SCALP-EG και Meteor καθώς και αεροσκάφη. Αν και το επίπεδο ακρίβειας αυτών είναι άγνωστο και ο αριθμός των αγορών Rafale είναι χαμηλός, είναι προφανές ότι ένα εξελιγμένο μαχητικό αεροσκάφος 4++ θα ενισχύσει την ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Ξεκίνησαν οι παραδόσεις των αεροπλάνων.
Αεροπορικά αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου
Erieye EMB-145H AEW&C
Όπως προαναφέρθηκε, μετά την κρίση Kardak το 1996, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία είχε συνολική ανανέωση και αύξηση σε ποσότητα/ποιότητα.
Δεν υπήρχαν τότε αεροσκάφη HEIK/AWACS στον κατάλογο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 άνοιξε ο ανατολικός διαγωνισμός AWACS. Είναι ενδιαφέρον ότι το αεροσκάφος EMB-145 Erieye κέρδισε τον διαγωνισμό στις 15 Δεκεμβρίου 1998.
Καταβλήθηκε τέλος 500-600 εκατομμυρίων ευρώ για συνολικά 4 αεροσκάφη.
Μέχρι την παράδοση του αεροσκάφους EMB-145, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία μίσθωσε αεροσκάφη τύπου AWACS Saab S-100B/Saab 340 από τη Σουηδική Πολεμική Αεροπορία μεταξύ 2001-2003.
Το πρώτο από τα αεροσκάφη EMB-145 Erie παραδόθηκε στην Ελλάδα το 2003. Το τελευταίο αεροσκάφος παραδόθηκε το 2005. Όμως η απόκτηση των αεροπλάνων από τη Σουηδία, η οποία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, προκάλεσε κάποια προβλήματα. Οι τελικές παραδόσεις καθυστέρησαν για λίγο λόγω προβλημάτων στην ενσωμάτωση της σύνδεσης δεδομένων του αεροσκάφους, του IFF και άλλων συστημάτων μάχης.
Με την επίλυση των προβλημάτων, το 2008 το αεροσκάφος άρχισε να δραστηριοποιείται στην 380 Μοίρα
Μεταγωγικά αεροσκάφη
C-130 Hercules
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία πήρε στο απόθεμά της 10 φορτηγά αεροπλάνα τύπου C-130H το 1975. Τα επόμενα χρόνια παραδόθηκαν άλλα 5 φορτηγά αεροσκάφη τύπου C-130B. Ένα έργο εκσυγχρονισμού υπογράφηκε με την καναδική εταιρεία για τον εξοπλισμό των αεροσκαφών με σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα και την παράταση της ζωής τους.
Στο πλαίσιο αυτού του έργου εκσυγχρονισμού που ονομάζεται «2020 Herc», εγκαταστάθηκαν στο αεροσκάφος νέα συστήματα όπως νέα συστήματα MFD, συστήματα GPS/INS, TCAS/EGPWS.
Από το 2020, σύμφωνα με ανοιχτές πηγές, συνολικά 9 αεροσκάφη τύπου C-130 συνεχίζουν ενεργά τα καθήκοντά τους.
Υποθέτοντας ότι οι διάρκειες ζωής των αεροσκαφών μειώνονται, είναι δυνατόν να προβλεφθεί ότι η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα αγοράσει βραχυπρόθεσμα/μεσοπρόθεσμα μεταφορικό αεροσκάφος νέας γενιάς μεσαίας κατηγορίας.
C-27J Spartan:
Καθώς το αεροσκάφος C-47 εξαφανίστηκε σταδιακά από το απόθεμα, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία χρειαζόταν ένα νέο αεροσκάφος φορτίου ελαφριάς/μεσαίας κατηγορίας τη δεκαετία του 1990. Αυτά τα αεροσκάφη ελαφριάς/μεσαίας κατηγορίας θα πραγματοποιούσαν ορισμένες πτήσεις, ειδικά μεταξύ της ηπειρωτικής Ελλάδας και των ελληνικών νησιών, πέρα από τον στόλο C-130.
Τον Ιανουάριο του 2003, δόθηκε παραγγελία για 12 αεροσκάφη τακτικής μεταφοράς C-27J. Τα αεροπλάνα παραδόθηκαν για πρώτη φορά το 2005, αλλά 4 παραγγελίες ακυρώθηκαν λόγω της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας.
Από το 2020, 8 αεροσκάφη βρίσκονται σε ενεργή υπηρεσία.
Ιπτάμενα Τάνκερ Αεροσκάφος
Η Ελλάδα δεν διαθέτει στόλο δεξαμενόπλοιων αεροσκαφών. Επομένως, είναι κατανοητό γιατί η ποσότητα πρόσληψης F-16 με CFT είναι υψηλή.
Κατανομή Στόλου της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας
Η Ελλάδα, που διαθέτει πολεμικά αεροσκάφη τύπου F-16, F-4 και Mirage-2000, αναπτύσσει αυτά τα αεροπλάνα σε 6 κύριες βάσεις αεριωθουμένων και πολλά εφεδρικά αεροδρόμια.
Μεταξύ αυτών, η Νέα Αγχίαλος κοντά στον Αλμυρό, ο Άραξος που βρίσκεται στη δυτικότερη ακτή της χώρας, η Σούδα στην Κρήτη και η Λάρισα στη Θεσσαλία είναι οι κύριες βάσεις F-16. Επιπλέον, το F-16 μπορεί να αναπτυχθεί και στη βάση Καστέλι στην Κρήτη. Τα μοντέλα Block 30 και Block 50 F-16 βρίσκονται στη Νέα Αγχίαλο, ενώ τα μοντέλα Block 52+ στις υπόλοιπες βάσεις.
Η βάση της Ανδραβίδας, κοντά στο Ιόνιο Πέλαγος, είναι η κύρια βάση F-4, ενώ η βάση της Σαντορίνης, βόρεια της Κρήτης, είναι άλλη μια βάση όπου μπορούν να αναπτυχθούν F-4.
Από την άλλη πλευρά, τα αεροσκάφη Mirage-2000 χρησιμοποιούν ως κύρια βάση τη βάση της Τανάγρας, που βρίσκεται στα βόρεια της Αθήνας, και ως εφεδρικό το αεροδρόμιο στη νήσο Σκύρο, που βρίσκεται στο κέντρο της Θάλασσας των Νησιών. αεροδρόμιο. Στη βάση του Σκύρου υπάρχουν αεροσκάφη Mirage 2000-5EG/BG. Στην Τανάγρα είναι διαθέσιμα τα Mirage 2000-EG/BG και Mirage 2000-5EG/BG.
Τα αεροσκάφη EMB-145H AEW&C, τα αερομεταφερόμενα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, βρίσκονται στη βάση της Ελευσίνας στα δυτικά της Αθήνας.
Εκτός από αυτά τα αεροδρόμια, υπάρχουν το Ηράκλειο Κρήτης, η Τρίπολη 130 χλμ. νοτιοδυτικά της Αθήνας, το Τατόι κοντά στην Αθήνα, το Αγρίνιο και το Άκτιο στα δυτικά, καθώς και εφεδρικά αεροδρόμια στη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα και το νησί της Λήμνου.
Κατανομή Ελληνικής Αεράμυνας
Η Ελλάδα διαθέτει σύστημα Patriot με 6 συστοιχίες και σύστημα S-300 με 2 συστοιχίες. Έχουν επίσης μεγάλο αριθμό πυραύλων I-Hawk. Οι συστοιχίες S-300 βρίσκονται στο νησί της Κρήτης.
Μία από τις συστοιχίες Patriot είναι στη νήσο Σκύρο, δύο στην πλευρά της Στερεάς Ελλάδας με θέα στη Θάλασσα των Νησιών, μία στην Αθήνα, μία στην πλευρά της Θεσσαλονίκης και μία στην Καβάλα.
Τα συστήματα I-Hawk αναπτύσσονται στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα
Τα συστήματα έχουν αναπτυχθεί εξ ολοκλήρου για την αποτροπή επίθεσης από την Τουρκία.
Αποτέλεσμα
Η εξέταση της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας μόνο με αριθμητικά στοιχεία μπορεί να προκαλέσει έλλειψη κατανόησης σε ορισμένα θέματα. Ο διακλαδικός πόλεμος και ο έλεγχος διοίκησης έχουν μεγάλη σημασία στη σημερινή αεροπορική μάχη.
Ειδικά τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα έχει ξεκινήσει έργα εκσυγχρονισμού με τρόπο που θα φέρει τη συνέχιση των μεγάλων στρατιωτικών έργων που αναλήφθηκαν μετά την Κρίση Kardak του 1996, αλλά αυτή τη φορά με λογικό τρόπο.
Για παράδειγμα, άρχισε να ενημερώνει τα F-16 της, που δεν έχουν δυνατότητα Link-16, με το Viper και άρχισε να απαιτεί όχι μόνο αριθμητική υπεροχή αλλά και σε κρίσιμα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και όπλων (αν και δεν μπορούσε να τα παράγει η ίδια). .
Από αυτή την άποψη, μια δικέφαλη πολιτική εξοπλισμών φαίνεται τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ΕΕ.
Αν και αυτή η πολιτική δικέφαλου εξοπλισμού είναι μια «αλμυρή» πολιτική, περίπου 102 αεροσκάφη ραντάρ AESA θα ανήκουν με τα F-16V και Rafale.
Πέραν αυτών, εάν τα F-4E AUP που κυκλοφορούν στα ΜΜΕ ανταλλάσσονται με τα F-35, δυστυχώς η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα έχει σοβαρό προβάδισμα
Ως τελευταία λέξη, δεν πρέπει να δοθεί προσοχή μόνο στα έργα εκσυγχρονισμού της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στην περιοχή.
Με αυτούς τους εκσυγχρονισμούς, δεν πρέπει να παραβλέπεται η κοινή επιχείρηση, η ανταλλαγή δεδομένων και πληροφοριών που θέλει να δημιουργήσει η Ελλάδα με τις αντίπαλες χώρες της περιοχής."
Επίλογος
Από τα παραπάνω ας κρατήσουμε μια πρόταση που αναφέρει στα αποτελέσματα το τουρκικό ΜΜΕ "δυστυχώς η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα έχει σοβαρό προβάδισμα"
Αυτή η έκφραση συνιστά αποδοχή της κυριαρχίας της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας έναντι της Τουρκικής
Τελεία και Παύλα
