Με την Τουρκία να τρέχει όλα τα εξοπλιστικά της προγράμματα χωρίς καμιά ανάπαυλα, η Ελλάδα αναγκάζεται να βάλει ένα προγραμματισμό και μια προτεραιοποίηση στα δικά της, προκειμένου και να μην ανατραπεί η ισορροπία αλλά και να μην εξουθενωθεί η οικονομία καθώς τα περιθώρια είναι ήδη πολύ στενά.
Αυτή η προτεραιοποίηση υπάρχει στο Μακροπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών που σχεδιάζεται από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για τα επόμενα 12 χρόνια. Το περίφημο 12ετές πρόγραμμα που έρχεται να συμπληρώσει και να εφαρμόσει και πολλά από τα σχέδια που υπάρχουν στην «ατζέντα 2030».
Με λίγα λόγια η «Ατζέντα 2030» έχει να κάνει με τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν, και το 12ετές με τους εξοπλισμούς που χρειάζεται να κάνει η Ελλάδα.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας το έχει τονίσει αρκετές φορές μέχρι τώρα πως η Ελλάδα πρέπει να είναι πανέτοιμη καθώς τόσο ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν με αναθεωρητικά δόγματα όπως της Γαλάζιας Πατρίδας που εφαρμόζει, όσο και οι πιθανοί διάδοχοί του, θεωρείται σχεδόν σίγουρο πως δεν θα επιζητήσουν μια πραγματική σταθερότητα και θα προσπαθήσουν σε κάθε ευκαιρία να ανατρέψουν το status quo στην περιοχή. Αυτό γιατί όπως επίσης έχει ειπωθεί ανοιχτά από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή απειλή από την πλευρά της Τουρκίας.
«Κατά τη φάση διαδοχής ενός ισχυρού μακροχρόνιου ηγέτη, πάντα δημιουργείται αστάθεια. Αυτή η αστάθεια δεν ξέρουμε πού μπορεί να ξεσπάσει. Άρα μιλάμε για 4,5-5 χρόνια από τώρα. Δηλαδή, πριν από το 2030 πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Αλλά και γενικά, η περιοχή μας δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Έχουμε γύρω μας σωρεία εστιών αστάθειας που απαιτούν να έχουμε σύγχρονες Ένοπλες Δυνάμεις» είχε δηλώσει σχετικά πρόσφατα σε συνέντευξή του στην Καθημερινή ο Νίκος Δένδιας.
Στον Μακροπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών, ουσιαστικά αποτυπώνεται ο συνολικός σχεδιασμός των απαιτούμενων ανά Γενικό Επιτελείο εξοπλιστικών προγραμμάτων για τα επόμενα 12 έτη, με το εκτιμώμενο κόστος τους και τη σειρά προτεραιότητας υλοποίησής τους. Με την κατάρτισή του διευθετείται μία εκκρεμότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας από το 2011, σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο που αφορά στα εξοπλιστικά προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων.
Πέραν όμως του νομικού σκέλους, βασικός στόχος του 12ετούς προγραμματισμού είναι η υποστήριξη της εκάστοτε ισχύουσας Δομής Δυνάμεων σε εξοπλισμούς και μέσα, εντός πάντα των δημοσιονομικών περιθωρίων της χώρας μας. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται ότι αξιοποιούνται με τον βέλτιστο τρόπο οι πιστώσεις που διατίθενται από το υστέρημα του ελληνικού λαού στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σε σχέση πάντα με τις προτεραιότητες που θέτουν οι ίδιες οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Και θα πρέπει να σημειωθεί, ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας διατηρεί τη δυνατότητα για την επικαιροποίηση του 12ετούς προγραμματισμού, όποτε απαιτείται, προκειμένου να εναρμονίζεται πάντα με την τρέχουσες στρατηγικές, τεχνολογικές και δημοσιονομικές συνθήκες.
Έτσι, όχι μόνο δεν επηρεάζονται οι επιχειρησιακοί και στρατηγικοί στόχοι του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για τη μεγάλη μεταρρύθμιση στις ‘Ενοπλες Δυνάμεις με την «Ατζέντα 2030», αλλά αντιθέτως διασφαλίζονται και διατηρούνται πάντα επίκαιροι, ενώ παράλληλα ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος να παραβιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι της χώρας μας.
Ενδεικτικά σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες των ΝΕΩΝ ανάμεσα στα προγράμματα του 12ετούς που βρίσκονται πολύ ψηλά αν όχι στην κορυφή της λίστας προτεραιοποίησης είναι η ανάπτυξη και λειτουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου καθώς όπως έχει διαπιστωθεί από τα διδάγματα της Ουκρανίας αλλά και της επίθεσης του Ιράν στο Ισραήλ, ο ηλεκτρονικός πόλεμος είναι πλέον βασικό συστατικό τόσο στην υπόθεση της συλλογής πληροφοριών αλλά και αποτροπής του εχθρού από το να έχει πραγματική εικόνα του πεδίου μάχης, ενώ έρχεται και κουμπώνει και με τις ανάγκες που γεννιούνται για την αντιμετώπιση των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών και Περιπλανώμενων Πυρομαχικών που ενδέχεται να χρησιμοποιήσει μαζικά η Τουρκία σε μια σύγκρουση.
Επίσης ανάμεσα στις πρώτες προτεραιότητες του 12ετούς είναι η απόκτηση επιπλέον αριθμού Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ) τύπου Bradley.
Αξίζει να επισημάνουμε πως από πλευράς του Στρατού Ξηράς έχουν ζητηθεί τουλάχιστον 200-300 Bradley προκειμένου να αξίζει η απόκτηση τους και να αποκτηθεί ένας ικανοποιητικός αριθμός.
Κορυφαία επίσης προτεραιότητα του 12ετούς είναι η ολοκλήρωση της αναβάθμισης των F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας στο επίπεδο Viper και δεν μιλάμε μόνο για τα αρχικά 83 αλλά όλα τα F-16, όλων των block που διαθέτει η χώρα, εκτός φυσικά εκείνων του block 30 που έχοντας σηκώσει στους ώμους τους για πολλά χρόνια την αναχαίτηση στο Αιγαίο, στο ΓΕΑ αναζητούν πωλητές προκειμένου και από αυτά να εξασφαλιστούν κεφάλαια που θα βοηθήσουν στην απόκτηση πιο σύγχρονων μαχητικών.
Επίσης κορυφαία προγράμματα στον προγραμματισμό των 12ετούς Προγραμματισμού Αμυντικών Εξοπλισμών είναι τα προγράμματα του εκσυγχρονισμού των φρεγατών ΜΕΚΟ και της απόκτησης νέων μονάδων επιφανείας και όχι μόνο για το Πολεμικό Ναυτικό.
Ανάλογα με τα δημοσιονομικά και τις συμφωνίες που θα κλειστούν σε πολιτικό επίπεδο, σε αυτό το 12ετές θα ενταχθούν τόσο οι 7 φρεγάτες Constellation όσο και μια τέταρτη φρεγάτα Belharra. Αν δε προλάβει να ωριμάσει και το τι ακριβώς χρειάζεται το Πολεμικό Ναυτικό στο κομμάτι των υποβρυχίων είναι πολύ πιθανό από τα μέσα και προς το τέλος αυτού του 12ετούς να ενταχθεί και το θέμα των υποβρυχίων.
Τέλος εξίσου σημαντικό μέρος του 12ετούς εξοπλιστικού προγράμματος αποτελούν και οπλικά συστήματα για πλήγματα σε στόχους πέραν του οπτικού ορίζοντα καθώς όπως έχει πει και πάλι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας: «Καταλαβαίνετε ότι στην απευκταία περίπτωση συγκρούσεως στις δικές μας θαλάσσιες ζώνες στο μέλλον δεν πρόκειται να εκτοξεύονται γαρίφαλα εναντίον των πλοίων μας». Σε αυτό το πλαίσιο οι Ελληνικές Ένοπλες στοχεύουν στην απόκτηση…«κουφέτων» που θα μπορούν να πλήξουν στρατηγικούς στόχους από μεγάλες αποστάσεις.
