«Πρωτοφανής πρόταση προς Ελληνοκύπριους γεωργούς για να λυθεί το πρόβλημα της καλλιέργειας χωραφιών στη «νεκρή ζώνη» διατυπώθηκε από τα Ην. Έθνη. Ένας από τους επικεφαλής αξιωματικούς της Ειρηνευτικής Δύναμης (κατέχουμε το όνομα) εισηγήθηκε σε Ελληνοκύπριο γεωργό να βρει τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι συνάδελφοί του, Τουρκοκύπριους με τους οποίους να συνεργαστούν προκειμένου οι Τουρκοκύπριοι να καλλιεργούν τα χωράφια των Ελληνοκυπρίων για να μη δημιουργούνται προβλήματα και να κινδυνεύει η ζωή τους, την οποία τα Ην. Έθνη δεν μπορούν να εγγυηθούν» γράφει στη Σημερινή της Κύπρου ο Γιάννος Χαραλαμπίδης, διεθνολόγος επισημαίνοντας τον αν μη τι άλλο περίεργο ρόλο των Ηνωμένων Εθνών και σε αυτή την περίπτωση στην Κύπρο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εξοπλίζεται η Κύπρος! Νέα σκάφη έρευνας και διάσωσης και μη επανδρωμένα αεροσκάφη το 2023
Συνεχίζει δε γράφοντας χαρακτηριστικά:
«Κοφτό όχι…
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο Ελληνοκύπριος γεωργός απάντησε στον αξιωματικό της ΟΥΝΦΙΚΥΠ ότι αρνείται να διαπράξει προδοσία και ότι θα συνεχίσει να καλλιεργεί τη γη του, όπως έπραττε τα δέκα τουλάχιστον τελευταία χρόνια, ανεξαρτήτως εάν θα τεθεί η ζωή του σε κίνδυνο. Ανάλογη ήταν και η στάση Κοινοτικών Αρχών της περιοχής. Πώς εν ολίγοις προέκυψε το πρόβλημα; Οι Τούρκοι θέλουν να αλλάξουν τα όρια της «νεκρής ζώνης». Θεωρούν ότι τμήμα της ανήκει στο κατοχικό καθεστώς. Εντός του εδάφους αυτού της νεκρής ζώνης περιλαμβάνονται χωράφια, τα οποία καλλιεργούνται από τους Ελληνοκύπριους γεωργούς με δελτία τα οποία εκδίδει η ΟΥΝΦΙΚΥΠ εδώ και δέκα τουλάχιστον χρόνια. Οι κατοχικές «αρχές» αποφάσισαν πλέον ότι δεν θα επιτρέπουν στους Ελληνοκυπρίους την καλλιέργεια των περιουσιών τους.
Ανέχονταν τη ληστεία
Στο πρόσφατο παρελθόν, οι Τουρκοκύπριοι είχαν εισβάλει στη «νεκρή ζώνη» και θέρισαν χωράφια που είχαν άδεια να καλλιεργούν οι Ελληνοκύπριοι ιδιοκτήτες, χωρίς τα Ην. Έθνη να εκτελέσουν επιτυχώς την αποστολή τους, όπως οι όροι εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας καθορίζουν. Τότε, μάλιστα, οι Ειρηνευτές, αντί να προστατεύσουν τη σοδειά των Ελληνοκυπρίων γεωργών, τους ζήτησαν, όταν μετέβησαν επί τόπου, τις άδειες καλλιέργειας, χωρίς όμως να αποτρέψουν τη ληστεία που συνέβαινε ενώπιόν τους.
Το σχέδιο και η προκλητική στάση
Όπως τονίζεται από γεωργούς και άλλους παράγοντες των Κοινοτικών Αρχών της περιοχής, που εκτείνεται από τον Αστρομερίτη ώς το Μάμμαρι προς το Διεθνές Αεροδρόμιο Λευκωσίας, υπάρχει όντως σοβαρό πρόβλημα, που είναι συναφές με τη στάση του αξιωματικού της Ειρηνευτικής Δύναμης, ο οποίος εισηγήθηκε να δοθούν τα χωράφια των Ελληνοκυπρίων για καλλιέργεια από τους Τουρκοκυπρίους. Η στάση χαρακτηρίζεται ως προκλητική. Εκτιμάται, μάλιστα, ότι οι εν λόγω προτάσεις του αξιωματικού της Ειρηνευτικής Δύναμης οδηγούν στο εξής: Πρόκειται για σχέδιο, που είναι εν γνώσει του Ειδικού Απεσταλμένου των Ην. Εθνών, Κόλιν Στιούαρτ, και παραδίδει εκ των πραγμάτων μεγάλο τμήμα της «νεκρής ζώνης» στον έλεγχο του ψευδοκράτους μέσω Τουρκοκύπριων γεωργών.
Ο εκφοβισμός του Κασουλίδη και η θιγμένη Εθνική Φρουρά
Η αντίληψη αυτή ενισχύεται από τις δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών, Ι. Κασουλίδη, ο οποίος, επικαλούμενος πληροφορίες, δήλωσε δημόσια και δη στην Κυπριακή Βουλή ότι οι Τούρκοι καταδρομείς είναι έτοιμοι να επέμβουν στη «νεκρή ζώνη». Σύμφωνα με γεωργούς και μέλη Κοινοτικών Αρχών, η τοποθέτηση αυτή συνιστά εκφοβισμό προς τους γεωργούς και όσους πολίτες διαμένουν εντός και πλησίον της «νεκρής ζώνης».
Όπως παρατηρούν: «Είναι ως να λέει ο Υπουργός Εξωτερικών είτε ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τα χωράφια μας είτε να υιοθετήσουμε την πρόταση του αξιωματικού των Ην. Εθνών, δηλαδή να παραδώσουμε τη γης μας, έναντι κάποιας αμοιβής, στους Τουρκοκυπρίους». Και πρόσθεταν: «Από τον Υπουργό Εξωτερικών του κράτους μας αναμέναμε πώς να μας υπερασπιστεί με διπλωματικές παρεμβάσεις και όχι να προχωρεί σε δηλώσεις εκφοβισμού».
Πάντως, η Εθνική Φρουρά δεν έχει υπόψη τις πληροφορίες Κασουλίδη για την επέμβαση Τούρκων κομάντος και δη στην περιοχή, παρότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος κρίσης. Λογικό, όπως επισημαίνεται, δεν θα ήταν, ο Υπουργός Εξωτερικών να είχε ήδη ενημερώσει την Εθνική Φρουρά, η οποία έχει μείνει, σύμφωνα με κατοίκους της περιοχής, εκτεθειμένη από τις δηλώσεις του κ. Κασουλίδη;
Και συμβαίνει αυτό, διότι εστάλη το μήνυμα ότι η Εθνική Φρουρά, εάν χρειαστεί να επέμβει, αδυνατεί, δηλαδή σε περίπτωση επεισοδίου δεν δύναται να υπερασπιστεί τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας και το ίδιο το κράτος. Το γεγονός αυτό, τονίζεται, καθιστά τους Τούρκους πιο επιθετικούς και τους ΟΗΕδες πιο φιλότουρκους. Οι τοποθετήσεις του Υπουργού Εξωτερικών, με τον τρόπο που έγιναν, θίγουν την αξιοπιστία των Ενόπλων Δυνάμεων και το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών σε ευαίσθητες περιοχές.
Βεβαρημένο παρελθόν…
Το θέμα της πολιτικής στάσης του αξιωματικού των Ην. Εθνών, όπως δοθούν τα χωράφια των Ελληνοκυπρίων για καλλιέργεια από τους Τουρκοκύπριους, καθώς και το γενικότερο πρόβλημα στη «νεκρή ζώνη» από την περιοχή Αστρομερίτη ώς το Διεθνές Αεροδρόμιο Λευκωσίας, έχει τεθεί από τους γεωργούς και μέλη των Κοινοτικών Αρχών ενώπιον του Υπουργείου Εξωτερικών.
Έχει, μάλιστα, ζητηθεί συνάντηση από τον κ. Κασουλίδη για ενημέρωση και συντονισμό, χωρίς, όμως, να διευθετηθεί ακόμη. Πάντως, ο συγκεκριμένος αξιωματικός των Ην. Εθνών έχει βεβαρημένο φιλοτουρκικό παρελθόν και συμπεριφέρθηκε με μεροληπτικό ώς και δόλιο τρόπο στο παρελθόν. Προφανώς και ενεργεί με οδηγίες ή την κάλυψη ανωτέρων του. Συγκεκριμένα, είχε απευθυνθεί στις Κοινοτικές Αρχές της Δένειας, όπως συνεργαστούν μαζί του για προσκύνημα Τουρκοκύπριων συγχωριανών τους, που βρίσκονται στα κατεχόμενα, στο τζαμί του χωριού, το οποίο είναι συντηρημένο.
Η απάντηση των Κοινοτικών Αρχών ήταν θετική, αλλά ο εν λόγω αξιωματικός των Ην. Εθνών αρνήθηκε να περάσει τους προσκυνητές από το σημείο ελέγχου του Αστρομερίτη για να καταγραφούν ονόματα, διότι, όπως ελέχθη από τις Κοινοτικές Αρχές και το Υπουργείο Εξωτερικών, εγείρονταν θέματα ασφάλειας. Δηλαδή, θα έπρεπε να δοθεί κατάλογος και να ελεγχθεί εάν όντως οι Τουρκοκύπριοι προσκυνητές κατάγονταν από τη Δένεια. Διότι, όπως τονίσθηκε στον εν λόγω αξιωματικό των Ην. Εθνών, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος πρακτόρων ή προβοκατόρικων ενεργειών.
Ο αξιωματικός της ΟΥΝΦΙΚΥΠ αρνήθηκε δύο φορές να υιοθετήσει τις συστάσεις των Κοινοτικών Αρχών και του Υπουργείου των Εξωτερικών μεταφέροντας, τελικά, τους Τουρκοκύπριους στο τζαμί της Δένειας, μέσω της «νεκρής ζώνης». Χωρίς να δώσει αναφορά σε κανέναν, αγνοώντας προκλητικά την Κυπριακή Δημοκρατία. Όταν μάλιστα ετέθη ανάλογο αίτημα από τους πρόσφυγες κατοίκους της Φυλλιάς προκειμένου να προσκυνήσουν στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία μέσω της «νεκρής ζώνης», ο περί ου ο λόγος κυανόκρανος αξιωματικός αρνήθηκε, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι ήταν στρατιωτική περιοχή και ότι θα έπρεπε να περάσουν από το σημείο ελέγχου του Αστρομερίτη για να γίνει καταγραφή προσώπων και να αναλάβουν δράση οι κατοχικές «αρχές».
Τα ΜΟΕ της «αμοιβαίας αποδοχής»
Όσα συμβαίνουν στη «νεκρή ζώνη» είναι συναφή με δύο δίδυμες τουρκικές θέσεις: 1) Για χωριστή συμφωνία των Ην. Εθνών με τις κατοχικές «αρχές», ώστε να καταργηθεί το θεμελιώδες ψήφισμα 186 του ’64, επί τη βάσει του οποίου αναγνωρίστηκε η Κυβέρνηση Μακαρίου ως η μόνη νόμιμη Αρχή στην Κυπριακή Δημοκρατία και η αποστολή Ειρηνευτικής Δύναμης με όρους εντολής. Η έκδοση νέου ψηφίσματος επί τη βάσει χωριστών συμφωνιών καταργεί το προηγούμενο και ανοίγει τον δρόμο στα δύο κράτη. 2) Για την αλλαγή βάσης των συνομιλιών, που σημαίνει τη λύση των δύο κρατών και της ισότιμης κυριαρχίας ως συνέχεια, που προκύπτει από την ομοσπονδία των δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα.
Ο Υπουργός των Εξωτερικών, Ι. Κασουλίδης, με δηλώσεις του την περασμένη εβδομάδα, τόνισε ότι είναι έτοιμος να συζητήσει τις προτάσεις του κατοχικού ηγέτη Ερσίν Τατάρ για τα δικά του ΜΟΕ, που είναι στη λογική των δύο κρατών. Η θέση αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει ότι οι προτάσεις που κατέθεσε ο Κύπριος ΥπΕξ για ΜΟΕ είναι ενταγμένες: Α) Στη λογική της συμφωνίας μεταξύ δύο χωριστών οντοτήτων, εκ των οποίων η μία θα είναι το ψευδοκράτος για να μπορεί να λειτουργήσει το αεροδρόμιο της Τύμπου.
Πρόκειται για την αρχή του “acknowledgment”, δηλαδή της αποδοχής του ψευδοκράτους, που συνιστά, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, το προηγούμενο βήμα της πλήρους αναγνώρισης μέσω της πολιτικής ισότητας, την οποία οι Τούρκοι καθορίζουν ως ισότιμη κυριαρχία ή κυριαρχική ισότητα. Β) Στην πολιτική λογική του μ. Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, όπως την διατύπωσε το 1997, και αφορά στη λεγόμενη εν δυνάμει λύση.
Αυτή η πολιτική επιβάλλει ότι, εφόσον έχει γίνει δεκτό ότι ο βορράς θα είναι εσαεί τουρκικός και ο νότος ελληνικός στην πρακτική της ομοσπονδίας, και οι δύο πλευρές θα πρέπει να προωθούν ΜΟΕ και άλλες δράσεις, που να οδηγούν στην αποδοχή της μίας από την άλλη. Τότε Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο κ. Κασουλίδης, ο οποίος έκτοτε υιοθετεί και επιδιώκει να εφαρμόζει πιστά αυτήν την πολιτική.
Προς λανθασμένη κατεύθυνση…
Η υφιστάμενη Κυβέρνηση, που διανύει το τελευταίο στάδιο της θητείας της, έχει στην ουσία άλλους δύο μήνες, και, ως εκ τούτου, εγείρεται το πολιτικό και ηθικό ερώτημα κατά πόσον με τις ενέργειές της μπορεί να δεσμεύει την Κυβέρνηση που έρχεται και μάλιστα επί τη βάσει τόσο σοβαρών θεμάτων. Βεβαίως, οι Τούρκοι υιοθετούν μια υπεροπτική πολιτική, αξιώνοντας τα πάντα, εξευτελίζοντας τα ΜΟΕ της ελληνοκυπριακής πλευράς, τα οποία είναι γενναιόδωρα και ενταγμένα σε μια εξευμενιστική πολιτική, που υιοθετείται επί σειράν ετών και έχει αποτύχει, αφού έχει οδηγήσει το Κυπριακό στα υφιστάμενα αδιέξοδα.
Ενώ, μάλιστα, ο ΥπΕξ Ι. Κασουλίδης δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα ΜΟΕ αφήνοντας ανοικτή τη συζήτηση των αντίστοιχων τουρκικών, που στηρίζονται στην πρακτική εφαρμογή των δύο κρατών, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Μάριος Πελεκάνος δήλωσε ότι οι συνομιλίες θα ήταν δυνατό να αρχίσουν μετά τις τουρκικές εκλογές του 2023. Προφανώς, η εκστρατεία του Προέδρου για εμπλοκή της ΕΕ για την επανέναρξη των συνομιλιών θέλει να δείξει στην κοινή γνώμη ότι ακόμη και τη δωδεκάτη προσπαθεί. Προς τα πού, όμως; Προς λανθασμένη προφανώς κατεύθυνση…
Στην επιστροφή στο Κραν Μοντανά, αλλά με τουρκικούς όρους, όπως μαρτυρεί ο Υπουργός των Εξωτερικών, Ι. Κασουλίδης, στη βάση δηλαδή των τουρκικών ΜΟΕ, που προωθούν τη λύση των δύο κρατών. Η ειλικρίνεια του Κασουλίδη αναδεικνύει την τραγική αλήθεια, χωρίς όμως να δίνει άλλοθι στη συνέχιση μιας πολιτικής, που οδηγεί στην υλοποίηση των τουρκικών στόχων. Βήμα - βήμα, από τα θέματα της «νεκρής ζώνης», ώς εκείνα του πυρήνα της χωριστής κυριαρχίας…
