Η πρόσφατη ενεργειακή συνεννόηση μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου, όπως αυτή παρουσιάστηκε κατά την επίσκεψη του Ισραηλινού υπουργού ενέργειας Γιουβάλ Στάινιτς στη Λευκωσία, αφορούσε την οδηγία στις εταιρείες και από τις δύο πλευρές, να διαπραγματευτούν εντός ενός σύντομου χρονικού πλαισίου για την ακριβή διαίρεση του πεδίου φυσικού αερίου Αφροδίτη-Γισάι, όπως αναφέρει το nationalpost.com.cy.
Αποτελεί θετική εξέλιξη, αλλά όχι επαρκή. Όπως είναι γνωστό, το πεδίο φυσικού αερίου Αφροδίτη-Γισάι είναι ένα κοινό θαλάσσιο οικόπεδο Ισραήλ-Κύπρου, για το οποίο δεν έχει ακόμη επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με το ακριβές τμήμα κάθε χώρας και, κατά συνέπεια, των σχετικών εταιρειών.
Έχουν περάσει περίπου 10 χρόνια από την ανακάλυψή κοιτασμάτων σε αυτό, κατά τη διάρκεια της οποίας θα μπορούσε να επιτευχθεί συμφωνία επί του θέματος με τρόπο που θα επιτάχυνε την αναπτυξιακή διαδικασία του πεδίου αυτού.
Σε οποιοδήποτε σημείο, στις τρέχουσες συνθήκες αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να διευκρινιστούν ορισμένα σημεία, ειδικά τώρα, επειδή οι εταιρείες ξεκινούν συζητήσεις, οι οποίες θα αφορούν σοβαρά πρακτικά ζητήματα.
Μερικά από αυτά τα σημεία των συζητήσεων αφορούν την εμπορική-οικονομική πτυχή και άλλα την πολιτικο-στρατιωτική πτυχή.
Όπως είναι γνωστό, το Ισραήλ και η Κύπρος έχουν συσφίξει τις σχέσεις τους με έναν σημαντικό τρόπο τα τελευταία χρόνια που εξυπηρετεί τα συμφέροντα και των δύο πλευρών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ισραήλ και Κύπρος συμφώνησαν για το πλαίσιο επίλυσης της θαλάσσιας διαφοράς του κοιτάσματος φυσικού αερίου Αφροδίτη
Από πολλές απόψεις, η διμερής σχέση αποτέλεσε καταλύτη για τις τριμερείς σχέσεις, που περιλαμβάνουν και την Ελλάδα, ενώ αργότερα συνέβαλε στη δημιουργία του Περιφερειακού Φόρουμ για το Αέριο, το οποίο πρόσφατα καθιερώθηκε ως μια μοναδική πολιτική οργάνωση στην περιοχή.
Αυτές οι συνθήκες υποτίθεται ότι θα βοηθήσουν και τις δύο χώρες να επιλύσουν τη διαφωνία τους σχετικά με τα κοιτάσματα Αφροδίτη-Γισάι, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι είναι μια κοινή διαδικασία στον παγκόσμιο ενεργειακό τομέα.
Ωστόσο, φαίνεται ότι η έλλειψη εμπειρίας και από τις δύο πλευρές, μαζί με λανθασμένες ισραηλινές εκτιμήσεις, καθυστέρησε σημαντικά την επίτευξη συμφωνίας.
Το συναίσθημα ήταν ότι, λαμβανομένων υπόψη των πολλών κοινών συμφερόντων μεταξύ τους, δεν υπήρχε κανένα νόημα να «τσακωθούν» πάνω σε αυτόν τον τομέα.
Ειδικά αναδρομικά αυτό θα ήταν μέγα λάθος. Τώρα, φαίνεται ότι οι δύο χώρες, και ειδικά η Κύπρος, έχουν χάσει πολύτιμο χρόνο πριν πραγματοποιήσουν πιθανές εξορύξεις.
Γιατί όμως είναι επιθυμητό και οι δύο κυβερνήσεις να παροτρύνουν τις εταιρείες να συνάψουν τις αναμενόμενες συμφωνίες;
Το μήνυμα αφορά τα οικονομικά συμφέροντα, τις δύο χώρες και τις εταιρείες, ενώ έχει σχέση με τα πολιτικο-στρατιωτικά συμφέροντα στο ισραηλινό-κυπριακό επίπεδο.
Επιπλέον, η περιφερειακή συνεργασία αναπτύσσεται εντυπωσιακά. Ως εκ τούτου, τυχόν διαφωνίες ως προς αυτό, ενδέχεται να φέρουν κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων σε περίπτωση μη συμφωνίας, που θα υπονομεύουν την περιφερειακή αρχιτεκτονική που δημιουργήθηκε.
Εκτίμηση υπάρχει και οι δύο πλευρές οφείλουν να κάνουν πίσω ίδια βήματα, για να επέλθει συμφωνία και αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο.
