Μεμονωμένος αριθμός δημοσιευμάτων-άρθρων γνώμης που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στον αθηναϊκό Τύπο ψέγουν έμμεσα και άμεσα την Λευκωσία για την διασύνδεση των κυρώσεων Τουρκίας και Λευκορωσίας κάνοντας λόγο μάλιστα για «αντι-ευρωπαϊκή στάση». Στο στόχαστρο των δημοσιευμάτων είναι μάλιστα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης.
Την κρίσιμη αυτή χρονική συγκυρία Αθήνα και Λευκωσία φαίνεται να έχουν κοινό μέτωπο, στόχους και επιδιώξεις απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις σε Κυπριακό, Ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο. Ωστόσο τα δημοσιεύματα προκαλούν εύλογους προβληματισμούς στο κατά πόσο εκφράζουν ή και εξυπηρετούν συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη στα Ελληνο-τουρκικά και μπορούν να επηρεάσουν ανώτερα κλιμάκια λήψης αποφάσεων της Ελληνικής Κυβέρνησης. Το σίγουρο είναι ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δείχνει να αντιλαμβάνεται και να συμμερίζεται πλήρως τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κυπριακού ελληνισμού στο σύνολό του. Ακολουθεί δειγματοληπτική ανασκόπηση του ελλαδικού τύπου για τα πιο πάνω ζητήματα.
Σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα τα ΝΕΑ (22/9/20), ο Ηλίας Κανέλλης στην στήλη «Ενστάσεις» αναφερόμενος στην στάση της Λευκωσίας στο Συμβούλιο των ΥΠΕΞ, αναφέρει χαρακτηριστικά «Χθες η Κύπρος κατάφερε ένα μεγάλο πλήγμα στο πολιτικό και ανθρωπιστικό προφίλ της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Σχετικά με τον Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Χριστοδουλίδη σημειώνει πως «ουσιαστικά μπλόκαρε το σχέδιο επιβολής κυρώσεων στην Λευκορωσία» και η Κυπριακή Κυβέρνηση «εκτίμησε οπορτουνιστικά ότι πρέπει να επιμένει στην διασύνδεση των κυρώσεων κατά αξιωματούχων του Λουκασένγκο με την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκία».
«Συνέδεσε την πολυπλοκότητα της δική της περίπτωσης μια επείγουσα πολιτική πρωτοβουλία της Ευρώπης, που πρωτίστως την υπαγορεύει η δημοκρατική αλληλεγγύη σε πληθυσμούς οι οποίοι διαδηλώνουν για τις δημοκρατικές ελευθερίες τις οποίες θεωρούν ότι η Ευρώπη εκπροσωπεί. Όταν συμψηφίζεις τις δημοκρατικές ελευθερίες με το δικό σου πρόβλημα σου, μην περιμένεις συμπαράσταση αύριο στο πρόβλημά σου από πολίτες και λαούς που πιστεύουν ότι η δημοκρατία και η ελευθερία δεν μπορεί να είναι προαπαιτούμενο εξωτερικής πολιτική».
«Η Ελλάδα στήριξε και χθες, παρότι τη ζημιώνει, την επιλογή της Κύπρου. Η Κύπρος αποφασίζει, η Ελλάς συμπαρίσταται: To δόγμα είναι γνωστό και τις συνέπειές του τις έχουμε πληρώσει πολλές φορές στο παρελθόν, κυρίως με στασιμότητα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις».
Επιπλέον ο αρθρογράφος κάνει λόγο για αδιαφορία της Κύπρου να μοιραστεί τον υποθαλάσσιο πλούτο με τους Τ/κ και κατηγορεί την Ε/κ πλευρά ότι φέρει ευθύνη για την αποτυχία του Σχεδίου Ανάν το 2004 και το ναυάγιο των συνομιλιών το 2017.
Στο άρθρο σημειώνεται επίσης πως «τόσο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όσο και ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης, χρησιμοποιούν το εθνικό ζήτημα ιδιοτελώς». Ο πρώτος για να αποσπάσει το ενδιαφέρον από διάφορα θέματα «με οσμή σκανδάλου» για τα διαβατήρια και ο δεύτερος, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, για να χτίσει το προφίλ διαδόχου στην εξουσία.
Καταλήγοντας μεταξύ άλλων αναφέρει πως «αν υπάρξει χρεία και προχωρήσει η ελληνοτουρκική προσέγγιση με στόχο την εξομάλυνση, η Αθήνα δεν είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσει να ακολουθεί το δρόμο της Λευκωσίας».
«Όσο για την Ευρώπη, θα θυμάται τη χτεσινή αντι-ευρωπαϊκή στάση της Κύπρου», αναφέρει σε μια διατύπωση που παραπέμπει συνειρμικά στην πρόσφατη δήλωση του πρώην πρωθυπουργού της Σουηδίας Καρλ Μπίλντ η οποία προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων.
Στην ίδια εφημερίδα τα ΝΕΑ, στην στήλη Αγιογραφίες (21/09/20) ο Μιχάλης Μητσός επικαλείται την αναφορά της Guardian, πως «όλοι είναι εξοργισμένοι και ενοχλημένοι» για επιμονή της Λευκωσίας με χρήση βέτο στο θέμα των κυρώσεων για Λευκορωσία και η στάση της αυτή «θα έχει συνέπειες για την Κύπρο».
Στο ίδιο πλαίσιο με τον προηγούμενο αρθρογράφο, αναφέρει πως «η βασική αιτία των επιθετικών κινήσεων (της Τουρκίας), που προκάλεσαν την τελευταία παρατεταμένη κρίση στο Αιγαίο, είναι η πρόθεση της Κυπριακής ηγεσίας να εκμεταλλευτεί μονομερώς τους θαλάσσιους πόρους».
Ακολούθως σημειώνει και ο ίδιος πως στο Σχέδιο Ανάν οι Ε/κ είπαν ΟΧΙ και οι Τ/κ ΝΑΙ και Κρανς Μοντανά «αυτός που έκανε πίσω είναι ο Αναστασιάδης». Στο ίδιο πλαίσιο σημειώνει πως «η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει ότι ο κύπριος πρόεδρος φλέρταρε για ένα διάστημα με την ιδέα των δυο κρατών και ότι η διαιώνιση του αδιεξόδου στο Κυπριακή πλήττει τον ελληνοτουρκικό διάλογο αλλά δεν μπορεί να πάρει ανοικτά τις αποστάσεις της από την Λευκωσία. Όλοι γνωρίζουν ότι όπως χωρίς το Ακιντζί στο τιμόνι των Τ/κ είναι δύσκολο να υπάρξει λύση, έτσι και με τον Αναστασιάδη στο τιμόνι των Ελληνοκυπρίων πάλι είναι δύσκολό να υπάρξει λύση».
Η ιστοσελίδα Protagon αναφέρει πως Η ενέργεια του κύπριου υπουργού Εξωτερικών να μπλοκάρει ένα ενιαίο κείμενο κατά του Λουκασένκο επειδή δεν υπήρξε παράλληλη δράση κατά της Τουρκίας, πανηγυρίστηκε στη Λευκωσία ως νίκη απέναντι «στους τακτικισμού της Γερμανίας και του Μπορέλ»., ωστόσο μπορεί να έχει άλλες επιπλοκές. Συγκεκριμένα αναφέρει πως η αποτυχία των υπουργών Εξωτερικών να συμφωνήσουν σε ένα ενιαίο νομικό κείμενο είναι ένα σοκ, κυρίως για τους λευκορώσους διαδηλωτές, που εδώ και εβδομάδες δίνουν τον δικό τους αγώνα για δημοκρατία στους δρόμους της πατρίδας τους και τώρα βλέπουν την Ευρώπη να τους γυρίζει την πλάτη.
Γερμανικός Τύπος
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ως «απερισκεψία της Κύπρου» χαρακτηρίζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung την απόφαση της Λευκωσίας να ασκήσει βέτο στην επιβολή κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, όσο δεν επιβάλλονται κυρώσεις και στη Τουρκία: Το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδα υποστηρίζει ότι «η απόφαση πλήττει τα συμφέροντα και το κύρος της Κύπρου. Συνδέοντας δύο ανεξάρτητα μεταξύ τους ανεξάρτητα, η Λευκωσία δίνει την εντύπωση ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ έχει παραλύσει». «Η Τουρκία θα ερμηνεύσει το γεγονός αυτό ως ενθάρρυνση για να σκληρύνει τη στάση της στη διένεξη για τους υδρογονάνθρακες. Για να μπορέσει η Κύπρος να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της έναντι της πολύ ισχυρότερης Τουρκίας χρειάζεται στο πλευρό της μια ΕΕ με ευχέρεια κινήσεων», τονίζεται. «Ή μήπως», διερωτάται η FAZ, «η αντίσταση της Κύπρου στις κυρώσεις έχει πράγματι σχέση με τη Λευκορωσία;»