«Βόμβα» περιωπής για την Βρετανία και το κρυφό σκοπό της στην Κύπρο έριξε ο τουρκικός τύπος, αναφερόμενος στην ετέρα «εγγυήτρια» υποτίθεται δύναμη στο νησί, η οποία έχει στα σκαριά ένα ύποπτο σχέδιο για το φυσικό αέριο στην κυπριακή ΑΟΖ, ειδικά μετά την συμφωνία Ελλάδος, Ισραήλ, Αιγύπτου και ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τον Τούρκο ειδικό Kiymet Sezer, η κυβέρνηση του Λονδίνου σχολίασε ότι το τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο Fatih «δεν πρέπει να διεξάγει δραστηριότητες γεώτρησης σε ύποπτες περιοχές κυριαρχίας»,δηλώνοντας στην πραγματικότητα ότι η ίδια θέλει μερίδιο στη Κύπρο, όπου έχουμε πλέον πραγματική ένταση στο ενεργειακό πάρτι το οποίο λαμβάνει χώρα εδώ και μεγάλο διάστημα.
Η όλη κατάσταση μεταβλήθηκε αιφνιδιαστικά όταν ο Βρετανός υπουργός Alan Duncan ισχυρίστηκε ότι «και εμείς εγκρίνουμε τις συμφωνίες οριοθέτησης στην Κύπρο, αλλά είμαστε ενάντια σε μια γεώτρηση σε ύδατα στα οποία δεν υπάρχει σαφής κυριαρχία».
Μετά από την σκληρή αντίδραση του Ελληνοκύπριου προέδρου κ. Νίκου Αναστασιάδη, οι δηλώσεις του Ντάνκαν επιβεβαιώθηκαν από το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών και ανέφεραν: «Η θέση του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ότι δεν θα πρέπει να διεξάγονται γεωτρήσεις σε κανένα αμφισβητούμενο χώρο στο πλαίσιο της Σύμβασης Ναυτικού Δικαίου του ΟΗΕ».
Οι Τούρκοι όμως μέσω του τύπου τους μας προειδοποιούν ότι «πίσω από το σκηνικό έντασης μεταξύ Αγγλίας και Κύπρου υπάρχει απαίτηση του βρετανικού ΥΠΕΞ για «μερίδιο υδρογονανθράκων.»
Μάλιστα κυκλοφόρησαν και χάρτες (που έχουμε στο κείμενο) όπου απεικονίζουν τα όρια της ΑΟΖ των βρετανικών βάσεων, ενώ υπάρχουν ισχυρισμοί ότι το Λονδίνο θα "καταλάβει" το πεδίο "Αφροδίτη", εφόσον δεν επέλθει συμφωνία, τονίζει το τουρκικό δημοσίευμα.
Οι χάρτες που δείχνουν ότι η χώρα εγγυητής (Βρετανία) επιθυμεί αποκλειστική οικονομική ζώνη που βρίσκεται υπό το καθεστώς των βρετανικών βάσεων στο νησί.
Υπάρχουν δύο βρετανικές στρατιωτικές βάσεις στην Κύπρο, πρόκειται για τις βάσεις του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας, που θεωρούνται έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.
Αυτές οι βάσεις, των οποίων το καθεστώς καθορίστηκε από τη Συνθήκη ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960, ορίστηκαν ως «κυρίαρχες βάσεις» ανεξάρτητες από τη νήσο της Κύπρου την εποχή εκείνη.
«Αυτές οι βάσεις των 180 τετραγωνικών χιλιομέτρων καλύπτουν το 2,6% του νησιού. Οι βρετανικές βάσεις είναι έδαφος εκτός ΕΕ.
Σύμφωνα με τη συνθήκη, αυτές οι βάσεις έχουν και... χωρικά ύδατα, τα οποία είναι απόλυτα ανεξάρτητα από το κράτος της Κύπρου.
Σύμφωνα με την συμφωνία ίδρυσης της κυπριακής δημοκρατίας, το Λονδίνο δίνει στους Κύπριους το δικαίωμα ελεύθερης διέλευσης από τα χωρικά ύδατα αυτών των βάσεων, καθώς και το δικαίωμα να ασκούν αλιευτικές δραστηριότητες.
Ωστόσο, οι συμφωνίες καθορίζουν τις συντεταγμένες των θαλάσσιων περιοχών στις οποίες η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να απαιτήσει κανένα εμπορικό δικαίωμα εκμετάλλευσης άλλου είδους», αναφέρουν οι Τούρκοι.
Με βάση αυτά τα δικαιώματα οι Βρετανοί (κατά την τουρκική εφημερίδα πάντα) φέρονται να έχουν μερίδιο στις λεγόμενες περιοχές των Βάσεων.
Γνωστές μελέτες τουρκικών ινστιτούτων αποδεικνύουν την αρμοδιότητα και τα δικαιώματα στη Μεσόγειο.
Ο γνωστός Τούρκος ειδικός με το όνομα Cihat Yaycı επισημαίνει με έγγραφο «Limits in the Seas» που δημοσιεύθηκε από το Αμερικανικό Γραφείο Πληροφοριών και Έρευνας το 1972 ότι «η Βρετανία είναι παρούσα στην Ανατολική Μεσόγειο και έτσι μπορεί να διεκδικήσει δικαιώματα στη λεγόμενη ΑΟΖ του GASC».
Το έγγραφο αναφέρει ότι τα διεθνή σύνορα μεταξύ των βρετανικών ζωνών βάσης και της Κύπρου είναι σαφώς καθορισμένα και ότι αυτά τα σύνορα ενδέχεται να έχουν πιθανό αντίκτυπο, αν και η δυνατότητα αυτή δεν αναφέρεται ρητά στη συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα.
Θεωρώντας ότι η Γαλλία και οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την ελληνική πλευρά, ενώ έχουμε Ισραηλινή και Αιγυπτιακή συμμαχία στην Ανατολική Μεσόγειο, το Λονδίνο μπορεί να προβεί σε δικαστική απαίτηση για μερίδιο υδρογονανθράκων λόγω των βάσεων στη Κύπρο.
Επίσης το σχέδιο Τούρκων και Βρετανών, διότι περί τέτοιου πρόκειται, θα απαιτήσει όλες οι συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ από την Λευκωσία, που έχουν συναφθεί με το Ισραήλ και με τις άλλες χώρες να υπογραφούν και από Τουρκία και Βρετανία.
Οι Τούρκοι ειδικοί στην περιοχή, εκτιμούν η Άγκυρα μπορεί να αποκτήσει από όλα τα μέρη και το Ισραήλ, κέρδη και μερίδιο στο πλαίσιο των κοινών συμφερόντων, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο και ότι αυτό είναι αναπόφευκτο.
Με λίγα και απλά λόγια δηλαδή, την καταστροφή και την εισβολή της Κύπρου το 1974, την δρομολόγησαν οι ίδιες χώρες που σήμερα απαιτούν, (ενώ δεν έχουν κανέναν λόγο) μερίδιο στην ΑΟΖ της Κύπρου.
Πρόκειται για αυτούς που έκλεψαν τα μάρμαρα του Παρθενώνα και δεν τα επιστρέφουν, διότι τώρα τα ονομάζουν «ελγίνεια» και ανήκουν στο βρετανικό κράτος.
