Όλα αλλάζουν στην Κύπρο, αφού η Τουρκία επίσημα μετατρέπει το αεροδρόμιο του Λευκόνοικου στην Κύπρο, σε μία από τις μεγαλύτερες τουρκικές βάσεις επιθετικών μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η ελληνική απάντηση στα σχέδια αυτά αφορά και την κατασκευή UCAV με μεγάλη εμβέλεια
Η χώρα μας αν και υπήρξε για πολλά χρόνια «απών» στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροχημάτων, ειδικά σε αυτό των “επιθετικών”, το τελευταίο διάστημα τρέχει “κατοστάρι” ανακοινώνοντας προγράμματα όπως τον “ ΓΡΥΠΑ”, που αφορά μη επανδρωμένο επιθετικό εναέριο όχημα.
Η απόφαση αυτή αποτελεί σαφέστατα μια απάντηση προς την τουρκική πλευρά, η οποία έχει κάνει άλματα σε αυτή την τεχνολογία τα τελευταία χρόνια.
Το σχέδιο «Γρύπας», θέλουμε να πιστεύουμε ότι αφορά στην σχεδίαση και κατασκευή ενός UCAV, το οποίο θα εμπίπτει στην κατηγορία Μέσου Υψομέτρου Μακράς Αυτονομίας (MALE).
Θα είναι το κύριο UCAV για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, αφού θα δύναται να φέρει σύγχρονα όπλα, όπως μικρούς πυραύλους, βόμβες και πολυβόλα.
Το ελληνικό UCAV όμως, θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει εμβέλεια μέχρι την Κατεχόμενη Κύπρο, στην οποία οι Τούρκοι ετοιμάζουν μια mega-αεροναυτική βάση σε Λευκόνοικο και Καρπασία, με την οποία θα απειλούν κύρια την Κυπριακή Δημοκρατία και την Εθνική Φρουρά.
Ο αποκαλούμενος “πόλεμος των drone”, είναι κύριο κομμάτι όλων των ειδών των πολεμικών επιχειρήσεων, όπως διαπιστώνουμε καθημερινά στην Ουκρανία.
Τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα υλοποιούν μια τεράστια γκάμα αποστολών, από συλλογή πληροφοριών, κατάδειξη στόχων με laser, έως αποστολές βομβαρδισμού χερσαίων στόχων, ειδικά υποδομών.
Η χώρα μας οφείλει να επικεντρωθεί ακόμα πιο σοβαρά στο εν λόγω πρόγραμμα, αναπτύσσοντας παράλληλα και άλλα, με στόχο την δημιουργία μοιρών επιθετικών μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων με τομέα την Ανατολική Μεσόγειο με Τρεις στόχους:
1. Την διαφύλαξη των εξεδρών από όπου θα αντλείται φυσικό αέριο νότια της Κρήτης και αλλού από τις ενεργειακές εταιρείες.
2. Την δυνατότητα εκτέλεσης πολεμικών επιχειρήσεων κατά των τουρκικών δυνάμεων στα Κατεχόμενα, σε πρώτο στάδιο κατά το οποίο θα ενεπλέκατε η ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
3. Την συνοδεία των γαλλικών και αμερικανικών μαχητικών της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας σε επιχειρήσεις κρούσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Με βάσεις σε Κρήτη ή Ρόδο, οι ελληνικές πολεμικές μοίρες θα μπορούσαν να κτυπήσουν τουρκικές δυνάμεις και εγκαταστάσεις στα Κατεχόμενα, ως πρώτο κύμα αντιποίνων σε περίπτωση γενικευμένη σύγκρουσης, ή τουρκικής επιχείρησης τύπου “ θα έρθουμε βράδυ”.
Οι δυνατότητες και μη επάνδρωση αυτών των εναερίων οχημάτων με ανθρώπινο προσωπικό, καθώς και οι δυνατότητες ελιγμών τους, δίνει τεράστια πλεονεκτήματα στην ελληνική ηγεσία σε αυτό το σενάριο, που θα αφορά μετωπική σύγκρουση.
Εκτίμηση είναι ότι σε λίγο διάστημα, θα δούμε ακόμα και “αερομαχίες” από νέα είδη μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων, τα οποία στην συγκεκριμένη περίπτωση της Κύπρου, θα ήταν το καλύτερο όπλο, αντιμετώπισης των όποιων τουρκικών προθέσεων σε δόγμα του ενιαίου χώρου, το οποίο αναμένουμε αν ακούσουμε το πότε θα ενεργοποιηθεί εκ νέου.
Ο πόλεμος των drone και οι νέες εξελίξεις σε πολλά κράτη του κόσμου
Την τελευταία οχταετία τουλάχιστον γινόμαστε μάρτυρες μιας «ιδιότυπης» επανάστασης της στρατιωτικής τεχνολογίας (revolution in military affairs), με επίκεντρο τα drones. Τα κράτη πλέον προσπαθούν αγοράζοντας ή κατασκευάζοντας κατάλληλα οπλικά συστήματα, να ελαχιστοποιήσουν τις φίλιες ανθρώπινες απώλειες στο πεδίο της μάχης.
Έτσι αρχικά αναπτύχθηκαν οπλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς, υψηλής ακρίβειας και φονικότητας, υιοθετώντας την τάση να πλήττουν τον εχθρό από απόσταση (stand-off). Με αυτόν τον τρόπο το φίλιο προσωπικό παραμένει εκτός στενής εμπλοκής με τον εχθρό, γεγονός το οποίο ανέκαθεν αποτελούσε πολλαπλασιαστή ανθρώπινων απωλειών.
Στη συνέχεια η παραπάνω θεώρηση περί διεξαγωγής του πολέμου, πέρασε σε ένα άλλο στάδιο, περισσότερο ασφαλές για το φίλιο προσωπικό. Έτσι υιοθετήθηκε ως σκεπτικό, η διεξαγωγή του πολέμου «με μηχανικούς εκπροσώπους».
Αυτοί είναι τα ρομπότ και τα UAV-UCV. Ο άνθρωπος έτσι «έφυγε» από το πεδίο της μάχης και βρέθηκε σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων από αυτό, σε ασφαλή για αυτόν θέση.
Ο σύγχρονος πόλεμος πλέον έχει περάσει σε «τεχνολογική διάσταση», υιοθετώντας νέα δόγματα, στα οποία όμως κοινός παρονομαστής είναι η επιβιωσιμότητα του φίλιου προσωπικού.
Ολοένα και περισσότερες χώρες υιοθετούν τις παραπάνω αντιλήψεις περί πολέμου.
Η Τουρκία η οποία αποτελεί και την μεγαλύτερη απειλή για τον Ελληνισμό έχει προχωρήσει σημαντικά στον τομέα των UAV, εφαρμόζοντας το δικό της δόγμα διεξαγωγής πολεμικών επιχειρήσεων με επιτυχία, σε Β. Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Ναγκόρνο Καραμπάχ.
