Aξιότιμη κυρία Πρόεδρε,
Σας στέλνω αυτή την επιστολή από την πρωτεύουσα των ΗΠΑ, όπου κατοικώ για σχεδόν μισό αιώνα. Υπήρξα μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Ελλάδας και παρακολουθώ, ανελλιπώς, το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) από την λήξη της Διάσκεψης τον Απρίλιο του 1982 στην Νέα Υόρκη μέχρι σήμερα.
Έχω γράψει βιβλία και άρθρα για το θέμα της ΑΟΖ όλα αυτά τα χρόνια, αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν την κατέτασσαν στις προτεραιότητες της εξωτερικής μας πολιτικής. Θεώρησα ότι εκείνη την περίοδο με Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και Πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου, τους μεγαλύτερους πολιτικούς της μεταπολίτευσης, η ΑΟΖ θα τύχαινε της προσοχής τους αλλά, δυστυχώς, διαψεύσθηκα.
Από τότε πέρασαν αρκετοί Πρόεδροι της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργοί, αλλά κανείς δεν έδειξε το πρέπον ενδιαφέρον και δεν αξιολόγησε σωστά την αξία της ΑΟΖ για την πατρίδα μας.
Εύχομαι και ελπίζω ότι εσείς θα ασχοληθείτε με το σημαντικό αυτό εθνικό θέμα με περισσότερο ζήλο από τους προκατόχους σας.
Σήμερα 137 από τα 149 παράκτια κράτη του πλανήτη μας έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ και κανένα όμορο κράτος δεν τους κήρυξε τον πόλεμο. Η ανακήρυξη της ΑΟΖ βάσει της UNCLOS (United Nations Convention on the Law of the SEA) είναι μια μονομερής πράξη. Θα ήταν χρήσιμο να διαβάσετε την ανακήρυξη της ΑΟΖ των ΗΠΑ με προεδρικό διάταγμα το 1983, που φέρει την υπογραφή του Προέδρου των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν.
Εύχομαι, σύντομα, να γράψετε ιστορία βάζοντας την υπογραφή σας στο Προεδρικό Διάταγμα που θα ανακηρύξει την ΑΟΖ της Ελλάδας.
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε ΑΟΖ το 2004 διαθέτοντας μόνο τέσσερα τανκς και δύο ελικόπτερα και δεν φοβήθηκε την Τουρκία, η οποία απλώς ανακοίνωσε ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή ΑΟΖ, ενώ αντίθετα και οι ΗΠΑ και η ΕΕ την αποδέχτηκαν αμέσως. Φυσικά, μια τέτοια ΑΟΖ δεν θα διαθέτει μόνο η ηπειρωτική χώρα, αλλά και όλα τα ελληνικά νησιά. Έτσι, η Ελλάδα θα αποκτήσει ΑΟΖ που θα έχει έκταση 147.300 τ.χ.μ., δηλαδή μια έκταση μεγαλύτερη από αυτή της ηπειρωτικής χώρας.
Τέλος, θα ήθελα να σας επισημάνω τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στην ελληνοτουρκική διαφορά. Οι Αμερικανοί για πολλά χρόνια μας πιέζουν να μην ανακηρύξουμε ΑΟΖ προτρέποντας μας «Βρείτε τα πρώτα με την Τουρκία και μετά κάνετε ανακήρυξη ΑΟΖ» ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι πάντα μια μονομερής πράξη, όπως ακριβώς έπραξαν και οι ίδιοι το 1983.
Εμείς δυστυχώς όχι μόνο δεν έχουμε ανακηρύξει την Ελληνική ΑΟΖ, αλλά παρακολουθούμε άπρακτοι τις ανακηρύξεις και οριοθετήσεις των ΑΟΖ των κρατών της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την απαξίωση της Θάλασσας από ένα λαό που έγραψε μια τόσο λαμπρή ιστορία μέσα από τις θάλασσές του.
Η ΑΟΖ δεν αποτελεί θέμα μόνο της εξωτερικής πολιτικής, αλλά εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο οικονομικής ανάπτυξης στους τομείς της αλιείας, της εξερεύνησης των υδρογονανθράκων, της αιολικής ενέργειας και της προστασίας του περιβάλλοντος. Είμαι ενήμερος ότι η ιστορία σας στα ανώτατα δικαστικά έδρανα έχει δείξει έμπρακτα την ευαισθησία σας για πολλά από αυτά τα θέματα.
Σας εύχομαι καλή δύναμη αυτές τις πρώτες πολύ δύσκολες ημέρες,που η πατριδα μας αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις εντός και εκτός των συνόρων της. Καθώς αναλαμβάνετε το ύψιστο αξίωμα της χώρας μας είμαι σίγουρος πως ο ελληνικός λαός θα σας περιβάλει με την αμέριστη εμπιστοσύνη και στήριξη του.
Με σεβασμό και εκτίμηση,
Θεόδωρος Καρυώτης
Ουάσιγκτον, ΗΠΑ
