"Μου είπε: “Όσο δυνατή και να το παίζεις, μόλις αντικρύσεις αυτό το θέαμα, θα λυγίσεις”. Είχε λιώσει ολόκληρη..."
Τις τελευταίες μέρες η πραγματικότητα ξεπέρασε κάθε φαντασία. Κάηκαν χιλιάδες σπίτια από την Πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική. Μαζί τους κάηκαν στη φωτιά στο Μάτι και άνθρωποι. Οι περιγραφές είναι ανατριχιαστικές. Η δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ, Μαρία Βούσουλα, μιλώντας στο Down Town και τη Φανή Πλατσατούρα, λυγίζει…
«Βρίσκομαι για ρεπορτάζ στο Κόκκινο Λιμανάκι και με ειδοποιούν ότι σε ένα σημείο εκεί κοντά, βρέθηκαν μαζεμένοι πάρα πολύ νεκροί. Κατεβαίνω με ένα σφίξιμο στην καρδιά στο χωράφι πoυ λέγεται πως υπάρχουν 26 άνθρωποι, απανθρακωμένοι. Τη στιγμή που βρίσκομαι απ΄ έξω ένας αστυνομικός με σταματά:
“Όσο δυνατή και να το παίζεις, μόλις αντικρύσεις αυτό το θέαμα, θα λυγίσεις”. Πιάνω με την άκρη του ματιού μου ένα από τα πτώματα. Την ίδια στιγμή πρέπει να βγω στον “αέρα” του ΣΚΑΪ.
Ήθελα να καταρρεύσω, έπαιρνα βαθιές ανάσες και προσπαθούσα να δείξω ψυχραιμία. Από πίσω μου, οι συγγενείς των θυμάτων έκλαιγαν γοερά και αναζητούσαν τα δικά τους πρόσωπα.
Αυτό που με συγκλόνισε πιο πολύ, ήταν το πτώμα μιας γυναίκας και ανάμεσα στα πόδια της ένα πιο μικρό, κουλουριασμένο σώμα. Υπέθεσα ότι ήταν το παιδί της. Οι πυροσβέστες άνοιγαν τις κίτρινες σακούλες και μάζευαν με το φτυάρι τους ανθρώπους που είχαν γίνει στάχτες.
Λίγη ώρα μετά, με πλησίασε ένας κύριος, που είχε χάσει τη μητέρα του και κλαίγοντας, μου είπε:
«Τρεις φορές μπήκα μέσα στο σπίτι και δεν την βρήκα πουθενά. Μου είπε ο διασώστης ότι την ανακάλυψαν από τα κόκκαλα που έκαναν κρακ – κρακ. Είχε λιώσει ολόκληρη».
Συνάντησα ύστερα, μια άλλη κοπέλα που όταν ξέσπασε η φωτιά, της τηλεφώνησε ο πατέρας της και της είπε: «καίγεται το σπίτι, μπαίνω στο αυτοκίνητο να σωθώ».
Tελικά κάηκε ζωντανός μέσα στο αυτοκίνητο. Τον εντόπισε η κοπέλα μόνη της και φώναζε “μου κάψατε τον πατέρα μου”.
Στα μάτια μας έρχονταν στάχτες και σπίθες από τη φωτιά και εμείς έπρεπε να συνεχίσουμε το ρεπορτάζ. Έβλεπες παντού μια διάχυτη αγωνία. Οι κάτοικοι έπαιρναν τηλέφωνο τους δικούς τους και έλεγαν “είναι κλειστό” και έτρεχαν στην αστυνομία, στο λιμεναρχείο και έκλαιγαν βουβά.
Έχω ξανακαλύψει φωτιές και καιρικά φαινόμενα. Ήμουν στις πλημμύρες στη Μάνδρα αλλά αυτό εδώ, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Εδώ υπάρχει η οσμή του θανάτου. Όλα είναι καμένα, όλα είναι μαύρα».
