Ακάθεκτη συνεχίζει η Τουρκία το ναυπηγικό της πρόγραμμα καθώς ξεκάθαρος αναθεωρητικός της στόχος είναι η πλήρης επικράτηση σε όλο το εύρος της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Σε αυτό το πλαίσιο σήμερα τέθηκαν οι βάσεις για την ναυπήγηση βαρέων πυραυλοφόρων αντιτορπιλικών, αντίστοιχων δυνατοτήτων των αμερικανικών Arleigh Burke. Όπως αναφέρει σχετική ανάρτηση του τουρκικού υπουργείου Άμυνας: «Ο Διοικητής των Ναυτικών Δυνάμεων, ναύαρχος Ercüment Tatlıoğlu, επισκέφθηκε τη Διοίκηση του Ναυπηγείου Κωνσταντινούπολης και το Γραφείο Σχεδιασμού Έργων Ναυτικών Δυνάμεων (DPO) που βρίσκονται στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης. Ο ναύαρχος Ercüment Tatlıoğlu,έλαβε πληροφορίες σχετικά με τις συνεχιζόμενες δραστηριότητες επισκευής και αποκατάστασης στα Ναυπηγεία της Κωνσταντινούπολης Savarona και παρουσίασε τον σχεδιασμό και τον οδικό χάρτη του αντιτορπιλικού TF-2000, το οποίο είναι το 3ο έργο της τοπικής και εθνικής οικογένειας σχεδιασμού πλοίων MİLGEM μετά την κορβέτα και τη φρεγάτα, και το 4ο αεροσκάφος έργου στο Γραφείο Σχεδιασμού Έργων Εξέτασε την ιδέα σχεδιασμού του πλοίου».
«Αναφερθήκατε στη ναυπήγηση δεύτερου, πιο εξελιγμένου, τουρκικού ελικοπτεροφόρου. Και το μεγάλο ερώτημα που θα έθετε κανείς είναι γιατί φτιάχνεται αυτό το πλοίο. Απλώς και μόνο για να κάνει παρέλαση εντός του Βοσπόρου ή η Τουρκία διεκδικεί την πλήρη υπεροχή και τον έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου επί τη βάσει κειμένων που έχει υπογράψει, όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο το οποίο είναι ανύπαρκτο μεν αλλά η Τουρκία συνεχίζει και το επικαλείται και αν αυτή είναι η τουρκική αντίληψη, όπως υποδηλώνεται από θέσεις τις οποίες δεν έχει μεταβάλει η Τουρκία». Αυτή η αναφορά του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Δένδια στο ναυπηγικό πρόγραμμα της Τουρκίας κατά την ενημέρωση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής, καταδεικνύει αν μη τι άλλο πως η Αθήνα έχει επίγνωση της κατάστασης και την παρακολουθεί με έκδηλη ανησυχία…
Επί του πρακτέου στην παρούσα φάση ο τουρκικός στόλος μπορεί να παρατάξει ένα μίνι αεροπλανοφόρο- ελικοπτεροφόρο, άσχετα αν αυτή τη στιγμή μπορεί να εξοπλιστεί μόνο με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, 17 φρεγάτες, 4 κορβέτες και 13 υποβρύχια εξοπλισμένα με εγχώριες τορπίλες βαρέως τύπου Akya. Στόχος του είναι να παρατάξει γύρω στο 2030 ή λίγο μετά 16 σύγχρονες αλλά και εκσυγχρονισμένες φρεγάτες, να κατασκευάζει ένα ακόμα μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο δίπλα στο Anadolu, 18 υποβρύχια και τις 4 κορβέτες ενώ θα είναι στα αρχικές φάσεις της κατασκευής 7 βαρέων αντιτορπιλικών.
Αντίστοιχα η Ελλάδα σήμερα παρατάσσει 13 φρεγάτες εκ των οποίων οι 9 πρέπει να αποσυρθούν και οι 4 χρίζουν εκσυγχρονισμού, καμιά κορβέτα και 10 υποβρύχια. Στόχος είναι γύρω στο 2030 ή λίγο μετά να έχει τις 3 φρεγάτες κλάσης Κίμων, τις 4 εκσυγχρονισμένες ΜΕΚΟ, έως και 4 φρεγάτες LCS και να ξεκινά η κατασκευή έως και 7 φρεγατών Constellation ενώ ευελπιστεί να διατηρεί επιχειρησιακά και τα 10 υποβρύχια. Για το τουρκικό ναυπηγικό πρόγραμμα ζητήσαμε την άποψη του στρατιωτικού αναλυτή, στο μεγαλύτερο think tank της Τουρκίας SETA και πρώην στρατιωτικού δρ. Mουράτ Ασλάν. Ο τούρκος αναλυτής μας επεσήμανε: «Η Τουρκία ακολούθησε ένα πρόγραμμα ναυπήγησης ναυτικού για πολλά χρόνια βασισμένο στις εθνικές ικανότητες. Ενα τέτοιο πρόγραμμα –η οικοδόμηση ενός ναυτικού και η διατήρησή του– είναι μια προσπάθεια που καταναλώνει χρόνο και χρηματοδότηση που οι περισσότερες χώρες επιθυμούν να έχουν, αλλά περιορίζουν την κατοχή. Υπό αυτή την έννοια, η Τουρκία έχει κατευθύνει την προτεραιότητα του ναυτικού προγράμματος προκειμένου αυτό να στηριχθεί στην εθνική παραγωγή και συντήρηση, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών μηχανικής και των προμηθειών του υποσυστήματος μέσω τούρκων εργολάβων. Αυτή η πορεία θα διευκολύνει την τεχνογνωσία και τη φθηνή συντήρηση για την αντικατάσταση των παλιών ναυτικών πλατφορμών και των συνδεδεμένων ευαίσθητων όπλων και ηλεκτρονικών συστημάτων.
Ο λόγος για την επέκταση του ναυτικού προγράμματος είναι η προϋπόθεση για να είσαι περιφερειακή δύναμη. Μόλις ξεσπάσει οποιαδήποτε κατάσταση στην εγγύς περιοχή, η Τουρκία θα πρέπει να είναι σε θέση να προβάλλει δυνάμεις για ένα πολιτικό αποτέλεσμα. Η περίπτωση της Λιβύης είναι ένα πολύ σημαντικό παράδειγμα αυτού του στόχου. Η Τουρκία έστειλε τα πολεμικά πλοία για να αποτρέψει τον αυτοσχέδιο στρατό του Χάφταρ από το να καταλάβει την Τρίπολη. Ενας πιο ικανός στόλος με αεροπορική δύναμη θα επιταχύνει τη διαδικασία. Αυτός είναι ο λόγος που η Τουρκία έχει την πλατφόρμα Anadolu.
Το ναυτικό πρόγραμμα της Τουρκίας δεν βασίζεται μόνο στην κατασκευή της τελευταίας γενιάς πλατφορμών, αλλά και συστημάτων ραντάρ, πληροφοριών, όπλων και πυρομαχικών που σταματούν την εξάρτηση από ξένους προμηθευτές. Σε αυτό το πλαίσιο, οποιαδήποτε καλυμμένη κύρωση δεν θα εμποδίσει τα στρατηγικά οράματα και τις τακτικές αποφάσεις της Τουρκίας.
Από τη στιγμή που υπάρχει ανησυχία στην ελληνική κοινή γνώμη εάν αυτό το πρόγραμμα θα επηρεάσει αρνητικά την ασφάλεια της Ελλάδας: Οχι! Η Τουρκία θέλει να ακολουθήσει τις απαιτήσεις μιας θετικής ατζέντας και αντιλαμβάνεται την Ελλάδα ως μελλοντικό συνεργάτη. Οι τρέχουσες απειλές και κίνδυνοι είναι ευέλικτοι και έχουν τη δυνατότητα να αμφισβητήσουν τόσο την Τουρκία όσο και την Ελλάδα. Η προβολή των αναμενόμενων συγκρούσεων στην περιοχή και τον κόσμο απαιτεί υψηλή ετοιμότητα ότι η Ελλάδα και η Τουρκία θα πρέπει να βρίσκονται στον ίδιο σύλλογο. Διαφορετικά, το κόστος θα βαρύνει τόσο στο πλαίσιο των σκληρών όσο και των μαλακών απειλών».
