Είναι γεγονός ότι οι πολεμικές ιαχές του Ερντογάν σε βάρος της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια πυκνώνουν ολοένα και περισσότερο, με ποιό πρόσφατη αυτή της Παρασκευής στην Κωνσταντινούπολη.
Πολλοί ισχυρίζονται ωστόσο ότι ο Τούρκος Πρόεδρος επιχειρεί απλά παίζοντας το εθνικιστικό χαρτί, να προσποριστεί ψήφους, αφού λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης της χώρας του, την οποία δεν μπορεί να διορθώσει, δημοσκοπικά ο ίδιος και το κόμμα του υπολείπονται της ενωμένης τουρκικής αντιπολίτευσης.
Ισχύει όμως μόνο αυτό, ή τα λόγια του Ερντογάν απειλούν σαφή αεπιλή κατά της Ελλάδας για επικείμενο πόλεμο και όχι απλά μια προεκλογική κορώνα;
Σε αυτό το ερώτημα επιχειρεί να δώσει απάντηση, ο διακεκριμένος αναλυτής Μάϊκλ Ρούμπιν, άρθρο του οποίου φιλοξενείται σε Διεθνές ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα εξής:
"Απείλησε η Τουρκία με πόλεμο την Ελλάδα;
Μιλώντας σε συγκέντρωση στην Κωνσταντινούπολη την Παρασκευή, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απείλησε με στρατιωτική δράση κατά της Ελλάδας.
«Κοίτα Μητσοτάκη, μιλάς εδώ κι εκεί ξανά», είπε, αναφερόμενος στον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. «Έχετε υπόψη σας ότι οι Τρελοί Τούρκοι θα έρθουν αν επιχειρήσετε να κάνετε το λάθος».
Καθώς η οικονομία της Τουρκίας έχει καταρρεύσει, ο Ερντογάν προσπάθησε να αποσπάσει την προσοχή του τουρκικού κοινού κυματίζοντας την εθνικιστική σημαία.
Συχνά, ρίχνει το βιτριόλι του κατά των ΗΠΑ. Μερικές φορές, στόχος του είναι το Ισραήλ ή η Αρμενία. Η αντικουρδική πολεμική λειτουργεί πάντα. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, οι απειλές της Τουρκίας προς την Ελλάδα έχουν γίνει πιο συχνές. Αυτά συχνά εκδηλώνονται με αλυτρωτικές διεκδικήσεις στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
Το ότι η Τουρκία παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο με υπερπτήσεις τζετ και drone υπογραμμίζε ότι το πρόβλημα δεν είναι απλά ρητορικό.
Το Κογκρέσο έχει από καιρό αναγνωρίσει το πρόβλημα της Τουρκίας.
Σήμερα λίγοι γερουσιαστές ή βουλευτές θέλουν να διασυνδέσουν το όνομά τους με μια δικτατορία που διώκει μειονότητες, φυλακίζει δημοσιογράφους και παρέχει υλικοτεχνική υποστήριξη και όπλα σε τρομοκρατικές ομάδες όπως η Χαμάς, η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αργεί να πάρει θέση.Υπάρχουν τρεις λόγοι για αυτό.
Πρώτον, πολλοί Αμερικανοί διπλωμάτες αξιοποιούν τις επαφές τους με την Τουρκία σε επιχειρηματικές ευκαιρίες μετά τη συνταξιοδότησή τους. Αν ανταγωνίζονταν την Τουρκία με κριτική, ο χρυσός θα γινόταν άνθρακας. Το παραπάνω είναι διεφθαρμένο, αλλά είναι η πραγματικότητα της Ουάσιγκτον.
Δεύτερον, το τμήμα Τουρκίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σύγκριση με εκείνα που εργάζονται σε άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διατηρεί μια πρεσβεία και δύο προξενεία στην Τουρκία. Η πραγματικότητα της γραφειοκρατίας, η προσέγγιση που βασίζεται στη συναίνεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η τάση πολλών διπλωματών να υποστηρίζουν τις χώρες στις οποίες τους αναθέτει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μεταφράζεται σε επιφυλακτικότητα στην κριτική.
Τέλος, κυριαρχεί η ευχή. Καθώς η Τουρκία οδεύει προς τις εκλογές αργότερα αυτό το έτος, πολλοί διπλωμάτες θέλουν πρώτα να πιστέψουν ότι οι εκλογές θα είναι ελεύθερες και δίκαιες.
Επίσης, πολλοί διπλωμάτες ελπίζουν ότι ο Ερντογάν μπορεί να χάσει και, εάν αυτό συμβεί η Τουρκία μπορεί να επιστρέψει στο status quo ante.
Ωστόσο η συγκέντρωση της Παρασκευής θα πρέπει να μας αφυπνίσει. Η προεκλογική εκστρατεία της Τουρκίας δεν έχει ακόμη ξεκινήσει επίσημα, αν και κάθε συγκέντρωση αποτελεί ουσιαστικά μέρος της προσπάθειας του Ερντογάν να επεκτείνει την κυριαρχία του σε μια τρίτη δεκαετία. Ο Ερντογάν είναι πολιτικά έξυπνος.
Το ότι πιστεύει πως τέτοιες υποκινήσεις κατά της Ελλάδας λειτουργούν είναι μια ένδειξη του πόσο μακριά αντιευρωπαϊκό και συνωμοτικό είναι το τουρκικό κοινό.
Δεν ήταν μια συγκέντρωση στη γενέτειρά του Ρίζε ή στα ιδεολογικά του προπύργια, το Ικόνιο και το Καϊσέρι. Η Κωνσταντινούπολη ήταν μια πόλη που το κόμμα του Ερντογάν έχασε δύο φορές στις τελευταίες εκλογές και έχει τη φήμη ότι είναι κοσμοπολίτικη και δυτική.
Ο Ερντογάν μια μέρα θα φύγει, είτε με ψηφοδέλτιο, είτε με σφαίρα, είτε με καρκίνο μένει να φανεί , αλλά η ζημιά που έχει κάνει στην Τουρκία παραμένει τεράστια. Η Ελλάδα μπορεί να αμυνθεί, ειδικά αν έχει F-35. Καθώς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναλύει την Τουρκία, θα πρέπει να επικεντρωθεί όχι μόνο στην απειλή που δημιούργησε ο Ερντογάν, αλλά και πού και πώς την έκανε.
Η αισιοδοξία για το μετεκλογικό μέλλον της Τουρκίας είναι άστοχη.
Το 30% των Τούρκων γεννήθηκαν υπό τον Ερντογάν και περισσότεροι ενηλικιώθηκαν στο σχολικό του σύστημα. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι ζούν σε μια φούσκα των μέσων ενημέρωσης που αυτός ελέγχει. Η κατήχηση λειτουργεί.
Επίσης η αυτοσυγκράτηση και η αυτολογοκρισία που κάνει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ με την ελπίδα ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αλλάξει είναι μια χαμένη στρατηγική. Ήταν ένα δώρο στον Ερντογάν και ενθαρρύνει μεγαλύτερο εξτρεμισμό.
Το λυπηρό γεγονός είναι ότι, όπως δείχνουν οι υπολογισμοί του Ερντογάν, το πρόβλημα σήμερα δεν είναι ένας άνθρωπος αλλά η χώρα που έχει διαμορφώσει ."
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η απειλές πολέμου του Ερντογάν κατά της Ελλάδας δεν είναι απλά φραστικά προεκλογικά πυροτεχνήματα, αλλά συνιστούν επισημάνσεις για επικείμενη στρατιωτική ενέργεια σε βάρος μας.
Οι πύρινοι λόγοι του σε βάρος μας βρίσκουν απήχηση στους Τούρκους πολίτες, οι οποίοι έχουν γαλουχηθεί από τα σχολικά τους χρόνια γιαυτό, ενώ υπόκεινται συνεχώς σε πλύση εγκεφάλου από τα ελεγχόμενα από τον Ερντογάν τουρκικά ΜΜΕ.