Είναι γεγονός ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία, λόγω της έντασης και της μεγάλης διάρκειάς του, έχει εξαφανίσει μεγάλο μέρος αποθεμάτων πυρομαχικών σε ΗΠΑ-χώρες ΝΑΤΟ που προμηθεύουν το Κίεβο αλλά και στη Ρωσία, η οποία προχώρησε σε ενίσχυση των πυρομαχικών της λαμβάνοντας οβίδες πυροβολικού από την Βόρεια Κορέα , drones καμικάζι και UCAV από το Ιράν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Επιστολή ελληνοαμερικανικού ινστιτούτου σε Μπλίνκεν: Μην πουλήσετε στην Τουρκία F-16
Στο θέμα αναφέρεται διεξοδικά σε άρθρο του Ρωσικό ΜΜΕ, κυριότερα σημεία του οποίου είναι τα παρακάτω:
"Οι ΗΠΑ έπρεπε να αποσυσκευάσουν τα πυρομαχικά τους στο Ισραήλ και τη Νότια Κορέα για να καλύψουν την έλλειψη πυρομαχικών στην Ουκρανία. Ταυτόχρονα, ο ξένος τύπος γράφει συχνά ότι όχι μόνο η Δύση, αλλά και η Ρωσία βιώνει έλλειψη πυρομαχικών».
Είναι αλήθεια; Και γιατί η Μόσχα βρέθηκε σε καλύτερη θέση από την Ουάσιγκτον σε αυτό το θέμα;
Οι New York Times ανέφεραν την προηγούμενη ημέρα ότι το Πεντάγωνο χρησιμοποιούσε ένα ελάχιστα γνωστό αλλά μεγάλο απόθεμα αμερικανικών πυρομαχικών στο Ισραηλ προκειμένου να καλύψει την ανάγκη της Ουκρανίας σε βλήματα πυροβολικού.
Αρχικά, αυτό το απόθεμα παρείχε στο Πεντάγωνο όπλα και πυρομαχικά για τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή.
Τονίζεται ότι η ουκρανική σύγκρουση έχει μετατραπεί σε πόλεμο φθοράς πυροβολικού, στον οποίο κάθε πλευρά εκτοξεύει χιλιάδες οβίδες καθημερινά. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχουν ξεμείνει από πυρομαχικά για τα υπάρχοντα σοβιετικά όπλα, γεγονός που δημιούργησε την ανάγκη να στραφούν στη χρήση βλημάτων που μεταφέρθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλους δυτικούς συμμάχους.
Το πυροβολικό αποτελεί τη βάση της ισχύος πυρός των χερσαίων δυνάμεων τόσο για τις Ουκρανικές όσο και για τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Και με τους πόρους των ΗΠΑ να έχουν εξαντληθεί και τους κατασκευαστές να μην μπορούν να συμβαδίσουν με τον ρυθμό των μαχών στην Ουκρανία, το Πεντάγωνο στράφηκε σε δύο εναλλακτικούς προμηθευτές πυρομαχικών.
Η πρώτη είναι η Νότια Κορέα και η δεύτερη το Ισραήλ.
Έτσι, η αποστολή εκατοντάδων χιλιάδων βλημάτων πυροβολικού από δύο αποθήκες ήταν απόδειξη των περιορισμών της αμερικανικής βιομηχανικής βάσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, την Τρίτη, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σε μια συνάντηση για οικονομικά ζητήματα είπε ότι «το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα συμβάλλει σημαντικά στη δυναμική των μεταποιητικών τομέων». «Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, έχει αποκτήσει σοβαρή δυναμική και συνεχίζει να αυξάνει την παραγωγικότητα . Οι επιχειρήσεις εργάζονται σε πολλές βάρδιες, μερικές σχεδόν όλο το εικοσιτετράωρο», ανέφερε ο αρχηγός του κράτους σύμφωνα με τον ιστότοπο του Κρεμλίνου.
Πηγές του RIA Novosti αναφέρουν επίσης ότι «η ρωσική μηνιαία παραγωγή ολόκληρης της σειράς βλημάτων μεγάλου διαμετρήματος είναι πολλές φορές μεγαλύτερη από αυτή των βλημάτων 155 χιλιοστών στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Επιπλέον, εκπρόσωποι των χωρών του ΝΑΤΟ θα συγκεντρωθούν στο Ramstein στις 20 Ιανουαρίου. Πιθανώς, το πρόβλημα της έλλειψης πυρομαχικών στην Ουκρανία θα είναι το πιο σημαντικό θέμα προς συζήτηση. Δεν είναι σαφές πώς σχεδιάζουν να λύσουν το τρέχον πρόβλημα, δεδομένου ότι η Ρωσία καταστρέφει αποθήκες πίσω από τις γραμμές του εχθρού.
«Με βάση τα λόγια του Πούτιν για την απόδοση των στρατιωτικών μας επιχειρήσεων «σε τρεις βάρδιες για επτά ημέρες την εβδομάδα», μπορούμε να υποθέσουμε ότι το πρόβλημα επάρκειας οβίδων δεν μας απειλεί. Εκτός από την παραγωγή, έχουμε επίσης ένα τεράστιο απόθεμα από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης», τονίζει ο Dandykin.
Καθοδηγούμαστε από τα λόγια του συντρόφου Στάλιν ότι «το πυροβολικό είναι ο Θεός του πολέμου». Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να δηλώσουμε με σιγουριά ότι η Ρωσία αισθάνεται αρκετά καλά σε αυτόν τον τομέα».
Ελληνοτουρκική σύρραξη
Αναφορικά με το θέμα μιας πιθανής Ελληνοτουρκική σύρραξης αναφέρουμε τα εξής:
Η κοινή γνώμη και τα ΜΜΕ σε Ελλάδα και Τουρκία, πιστεύουν ότι μια στρατιωτικη σύρραξη Ελλάδας-Τουρκίας ή ότι δεν θα γίνει καθόλου λόγω της παρέμβασης ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, είτε θα έχει πολύ μικρή διάρκεια λόγω της παρέμβασης των παραπάνω.
Η άποψή μας είναι ότι οι παραπάνω συλλογισμοί δεν είναι βέβαιο ότι θα διέπουν μια Ελληνοτουρκική ανάφλεξη, αφού κανείς εκ των εμπολέμων, Ελλάδα-Τουρκία, δεν θα θέλει να εγκαταλείψει ηττημένος το πεδίο της μάχης.
Η γνώση του τουρκικού σκεπτικού, μας έχει δείξει ότι η Τουρκία σε περίπτωση αποτυχημένης ενέργειάς της για κατάληψη νησιών-νησίδων-βραχονησίδων μας στο Αιγαίο λόγω επιτυχημένης Ελληνικής αντίδρασης , δεν θα υπαναχωρήσει ακόμη και σε παρέμβαση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, αλλά θα επιχειρήσει εκ νέου μέχρις ότου να πετύχει κάποιο θετικό γιαυτήν αποτέλεσμα, προκειμένου να καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ως ηττημένοι, αποδεχόμενοι τους όρους τους για Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.
Από την άλλη η Ελλάδα για τους ακριβώς αντίθετους λόγους δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει σε πιέσεις της Δύσης για τερματισμό της στρατιωτικής ανάφλεξης, εφόσον οι Τούρκοι πετύχουν την κατάληψη Ελληνικής γής, αλλά θα επιδιώξει να την ανακαταλάβει.
Εκτός των παραπάνω είναι δεδηλωμένο ότι η Ελλάδα δεν θα ενεργήσει όπως στα Ίμια το 1996, ασχολούμενη με το δένδρο, που θα είναι μια τοπική στρατιωτική ενέργεια μικρής ή ενδιάμεσης κλίμακας, αλλά με το δάσος που θα είναι το Αιγαίο, ο Έβρος αλλά και η Τουρκική επικράτεια.
Κοινώς η στρατιωτική ανάφλεξη θα μετουσιωθεί σε γενικευμένη στρατιωτική σύρραξη.
Επιπλέον και αυτό ας το κρατήσουμε, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις και οι συρράξεις, όσο εύκολα ανοίγουν, τόσο δύσκολα τερματίζονται.
Παραδείγματα πάμπολα υπάρχουν από το 1990 και μετά, οπότε ας μην προεξοφλούν κάποιοι με βάση τα παραπάνω ότι μια Ελληνοτουρκική σύρραξη θα διαρκέσει από λίγες ώρες μέχρι λίγες ημέρες.
Τέλος στρατιωτικά εκείνος που υπερισχύει πάντα έναντι του αντιπάλου, είναι εκείνος που σχεδιάζει με βάση την δυσμενέστερη πιθανότητα και όχι με βάση την ευμενέστερη.
Για όλους τους παραπάνω λόγους εκτίμησή μας είναι ότι:
1. Θα πρέπει το πάθημα Ρωσίας και Ουκρανίας να μας γίνει μάθημα, αυξάνοντας άμεσα σε ημέρες αγώνα τα αποθέματά μας σε πυρομαχικά-καύσιμα-τρόφιμα σε νησιά και Έβρο, τα οποία θα πρέπει να προωθηθούν από τώρα από την ηπειρωτική Ελλάδα.
H αύξηση αυτή θα προκύψει από τις αποθήκες βάσεως της Ηπειρωτικής Ελλάδας, το απόθεμα των οποίων θα πρέπει να αναπληρωθεί από την παραγωγή εργοστασίων βάσεως, αλλά και από αγορά πυρομαχικών κατόπιν συμφωνιών από Σύμμαχες χώρες της ΕΕ -ΗΠΑ και λοιπών συμμαχικών χωρών.
2.Για τους Ουκρανούς η χρήση MANPADS σε συνδυασμό με τα αντιαρματικά JAVELIN έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο στην εξέλιξη των επιχειρήσεων, με τα μεν τα πρώτα στην αποτροπή παροχής εγγύς αεροπορικής υποστήριξης των ρωσικών χερσαίων δυνάμεων από την Ρωσική πολεμική αεροπορία, τα δε δεύτερα εκμηδένισαν πολλές φορές τα ρωσικά τεθωρακισμένα, ανακόπτωντας την επίθεση τους.
Άρα με επιπρόσθετα MANPADS και ελαφρά αντιαρματικά θα πρέπει να εξοπλιστούν τα νησιά μας στο Αιγαίο, ιδίως οι μικρόνησοι και ενδιάμεσες νήσοι και στη συνέχεια οι Σχηματισμοί μας στον Έβρο.
3. Με βάση τα όσα προαναφέραμε για την αξία των UAV στον πόλεμο στην Ουκρανία, θα πρέπει ΑΜΕΣΑ η χώρα μας να προβεί σε αγορά σε μεγάλους αριθμούς UCAV, USV και drone καμικάζι, εξοπλίζοντας κατά προτεραιότητα τα νησιά μας και τον Έβρο.
