Την οργή του Τούρκου απόστρατου Ναυάρχου Τζεμ Γκιουρντενίζ (Cem Gurdeniz), του φερόμενου και ως «πατέρα» του ιδεολογικού οράματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» (Mavi Vatan), φαίνεται πως προκάλεσε η Ρωσία, με αφορμή τη... Ναυμαχία του Ναβαρίνου.
«Μπράβο Ρωσικό Υπουργείο. Νομίζεις ότι θα κερδίσεις ελληνικές καρδιές και μυαλά με την επανεξέταση της μάχης του Ναβαρίνου 195 ετών. Επικροτώ την αγάπη σας για την Ελλάδα, ενώ συνεχίζουν να εμποδίζουν τη Ρωσία στο Αιγαίο και να λειτουργούν ως κύριο κέντρο στρατιωτικής θαλάσσιας μεταφοράς από την Αλεξανδρούπολη ως υποτελής των ΗΠΑ», έγραψε ο ίδιος στο Twitter, αναδημοσιεύοντας σχετική ανάρτηση του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών.
«Το 1827, συμμαχικές δυνάμεις από τη Ρωσία, τη Βρετανία και τη Γαλλία νίκησαν αποφασιστικά τις Οθωμανικές δυνάμεις σε μια επική ναυμαχία στον κόλπο του Ναβαρίνου, στο Ιόνιο Πέλαγος. Η νίκη οδήγησε την Ελλάδα στο να αποκτήσει επιτέλους την ανεξαρτησία της», αναφέρεται στην ανάρτηση του ρωσικού ΥΠΕΞ, συνοδευόμενη και από φωτογραφία.
Φαίνεται πως ο «πατέρας της Γαλάζιας Πατρίδας» ενοχλήθηκε από τη ρωσική ανακοίνωση και βρήκε ευκαιρία να προωθήσει τα επικοινωνιακά αφηγήματα της Άγκυρας, που περιλαμβάνουν μια αντιρωσική Ελλάδα και την Αλεξανδρούπολη ως πολεμικό εφαλτήριο των ΗΠΑ έναντι της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Η τουρκική προπαγάνδα ωστόσο, βρίσκει τοίχο και δεν έχει πλέον καμία επιρροή στη διεθνή κοινότητα, ακόμα και στη φιλική προς την Τουρκία, Ρωσίας, καθώς η όποια «φιλία» μεταξύ των δύο κρατών είναι ευκαιριακή και όχι ουσιαστική, ενώ οποιαδήποτε αλλαγή ηγεσίας είτε στην Τουρκία (ενόψει εκλογών), είτε στη Ρωσία (υπό το πρίσμα του ουκρανικού πολέμου και των εσωτερικών αντιδράσεων), μπορεί να προκαλέσει και μια εκ νέου ρήξη στις διμερείς σχέσεις.
Σημείο αναφοράς της τουρκικής αδυναμίας το Ναβαρίνο
Όπως γράφαμε στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, στη γειτονική χώρα συζητούν μέχρι και για το αποτέλεσμα που μπορεί έχει ένα πόλεμος με την Ελλάδα αν την βοηθήσουν οι ΗΠΑ, ενώ η γεωστρατηγική/γεωπολιτική αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης προκαλεί ρίγος στους Τούρκους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.
Στα πολεμικά σενάρια αναφέρθηκε συγκεκριμένα, ο Τούρκος Αντιπτέραρχος ε.α Χακί Πεκίν ο οποίος χαρακτηριστικά ανάφερε ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο τότε θα υπάρξει επανάληψη της ναυμαχίας του Ναυαρίνου, κάνοντας λόγο για συντριβή του τουρκικού στόλου στο Αιγαίο. Όπως εξηγεί οι ΗΠΑ και η Ελλάδα δεν έχουν την ισχύ να πραγματοποιήσουν μια χερσαία επιχείρηση όμως ο τουρκικός στόλος και η αεροπορία θα υποστούν ολική καταστροφή.
Aναλυτικά δήλωσε: «Να σας πως oι ΗΠΑ και η Ελλάδα δεν μπορούν να εισβάλουν στην Τουρκία από ξηράς. Η ισχύς του δεν είναι αρκετή. Αλλά μπορούν να ξεκινήσουν μια σύγκρουση στο Αιγαίο και να καταστρέψουν το ναυτικό μας, όταν αυτό ξεκινήσει από την βάση του στο Γκιόλτζουκ μαζί με τις ΗΠΑ, όπως έκαναν και στο Ναβαρίνο. Θα μπορούσαν να καταστρέψουν την Αεροπορία μας λόγω της αδυναμίας της αεροπορίας μας. Σήμερα δεν είναι αδύναμη αλλά στο μέλλον δεν ξέρουμε. Εάν αφήσετε αυτήν την Τουρκία χωρίς Αεροπορία ή ανεπαρκή Αεροπορία και κατεστραμμένο Ναυτικό, τότε η Τουρκία θα επιστρέψει στα παλιά και θα προσπαθήσει να φτιάξει ξανά Ναυτικό».
Συμπέρασμα
Καθώς το καθεστώς Ερντογάν μπαίνει στην τελική ευθεία για τις εκλογές του 2023, αντιμέτωπο με μια ασθμαίνουσα οικονομία, πολυάριθμα στρατιωτικά μέτωπα και την κατάκριση της διεθνούς κοινότητας, ο τουρκικός μηχανισμός προπαγάνδας δουλεύει πυρετωδώς, επιστρατεύοντας απόστρατους αξιωματικούς, δημοσιογράφους και άλλα σημαίνοντα πρόσωπα για την προώθηση των αφηγημάτων.
Η τουρκική στροφή προς τη Ρωσία αποτελεί την εναλλακτική της Άγκυρας στη διεθνή απομόνωση και συνεπώς, οποιαδήποτε ρωσική αναφορά στην Ελλάδα προκαλεί άγχος στην Άγκυρα, φοβούμενη τις παραδοσιακά καλές σχέσεις μεταξύ Ρωσίας-Ελλάδας, τόσο μεταξύ των κρατών, όσο και μεταξύ των λαών.
Ο ουκρανικός πόλεμος μπορεί να έχει ανατρέψει την εν λόγω δυναμική των ελληνορωσικών σχέσεων, ωστόσο η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο δεν αποτελεί θεμιτή πρακτική για τη Μόσχα, μακροπρόθεσμος στόχος της οποίας είναι η ενεργή συμμετοχή (και κέρδη) στις γεωπολιτικές εξελίξεις της περιοχής.
Συνεπώς, η αναφορά από τους στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου και στην ήττα των Οθωμανών, σε μια στιγμή που το νεο-οθωμανικό τουρκικό καθεστώς μιλάει ακόμα και για επανάληψή της με πλήρη καταστροφή τουρκικής Αεροπορίας και Ναυτικού, προκαλεί αβεβαιότητα στην Άγκυρα για τις τουρκο-ρωσικές σχέσεις, αλλά και για τις δυνατότητες της τουρκικής πολεμικής μηχανής έναντι της Ελλάδος.
