"Για να είναι αποτελεσματική η αποτροπή εκτός από την διακήρυξη της πρόθεσης, αυτή πρέπει να γίνει πιστευτή από την Τουρκία και να την πείσει ότι δεν πρόκειται για «μπλόφα»" αναφέρει σε νέα παρέμβασή του ο γνωστός αναλυτής Αντιστράτηγος ε.α Λάμπρος Τζούμης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Έπεσαν οι πρώτες υπογραφές για ενεργειακές έρευνες ανάμεσα σε Τουρκία & Λιβύη-Σκάνδαλο με αλλαγή υπουργού (upd)
Ακολουθεί η νέα του παρέμβαση:
- Το τελευταίο διάστημα παράλληλα με την κλιμάκωση της έντασης με καθημερινές απειλές, η Τουρκία με επιστολές στον ΟΗΕ συνδέει την ελληνική κυριαρχία στα νησιά με την υποχρέωση της αποστρατικοποίησης, αμφισβητεί τα δικαιώματα της Ελλάδας επί των θαλασσίων ζωνών και επικαλείται το δικαίωμα της αυτοάμυνας. Η Τουρκία δεν προβαίνει σε καμιά ενέργεια εάν προηγουμένως δεν την κοινοποιήσει, προφορικά και γραπτά, σφυγμομετρώντας τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινής γνώμης, επιζητώντας να καλύψει τις ενέργειές της με μια επιφανειακή νομιμοποίηση.
- Στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος», ο Αχμέτ Νταβούτογλου αναφέρει ότι: «Η Τουρκία για θέματα ελληνοτουρκικού ενδιαφέροντος, αλλά και ευρύτερης εξωτερικής πολιτικής, πρέπει να επιζητεί τη δυνατότητα επέμβασης εντός ενός «νομικού πλαισίου και εντυπωσιακό παράδειγμα αυτού είναι το ότι η επέμβαση στην Κύπρο κατέστη δυνατόν να νομιμοποιηθεί, μέσα από αυτή την πρακτική.»
- Πριν την εισβολή στην Κύπρο η Τουρκία κινήθηκε σε δυο άξονες. Πρώτον γνωστοποίησε στη διεθνή κοινή γνώμη ότι θα έκανε ότι είναι δυνατόν για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων και προετοίμασε την κοινή γνώμη της Τουρκίας γι΄ αυτό. Ο δεύτερος άξονας αφορούσε την απόκτηση εξωτερικής νομιμοποίησης. Η Τουρκία έπρεπε να πείσει με κάποιο τρόπο την διεθνή κοινή γνώμη ότι η διχοτόμηση ήταν μια επιλογή που θα έλυνε το κυπριακό ζήτημα με δίκαιο τρόπο. Όταν η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974 διακήρυξε ότι στόχος της ήταν «η αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης και η προστασία της τουρκοκυπριακής κοινότητας».
- Πριν την εισβολή οι ελληνικές κυβερνήσεις διακήρυσσαν ότι αν η Τουρκία επιχειρούσε στρατιωτική επέμβαση στην Κύπρο, θα είχε να αντιμετωπίσει την Ελλάδα, με χαρακτηριστικότερη τη δήλωση του Γ. Παπανδρέου την περίοδο 1963-64 ότι «αν ανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου, είμαστε υποχρεωμένοι να εισέλθωμεν». Παρ΄ όλα αυτά στην κρίση του 1974, αποτροπή δεν υπήρξε και η Τουρκία εισέβαλε και ακρωτηρίασε εδαφικά την Κύπρο.
- Την παρούσα περίοδο απέναντι στις απειλές και στην προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργήσει το νομιμοποιητικό αφήγημα για επέμβαση στα ελληνικά νησιά, οι δηλώσεις που γίνονται από την πλευρά μας αφορούν στην προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας με κάθε τρόπο και ότι είμαστε έτοιμοι για όλα τα ενδεχόμενα. Να επισημάνουμε ότι για να είναι αποτελεσματική η αποτροπή εκτός από την διακήρυξη της πρόθεσης, αυτή πρέπει να γίνει πιστευτή από την Τουρκία και να την πείσει ότι δεν πρόκειται για «μπλόφα».
Καθοριστικό στοιχείο επίσης είναι η δυνατότητα «προληπτικού» ή «ανταποδοτικού» πλήγματος, όταν όλες οι ενδείξεις φανερώνουν ότι επίκειται ή αρχίζει τουρκική ενέργεια. Όπως αναφέρει ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης στο βιβλίο του «Θεωρία του Πολέμου» η ελληνική πλευρά θα πρέπει να βρει την αποφασιστικότητα να καταφέρει το πρώτο πλήγμα, αιφνιδιάζοντας τον εχθρό. Αυτό δεν το επιβάλλει κάποια «πολεμοχαρής» διάθεση, αλλά η λογική των σύγχρονων οπλικών συστημάτων. Αν η ελληνική πλευρά προτίθεται σε περίπτωση γενικευμένου πολέμου να αφήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και το πλεονέκτημα του πρώτου πλήγματος στον εχθρό, τότε έχει κατά πάσα πιθανότητα υπογράψει μόνη της και εκ προοιμίου την καταδίκη της.
