Στην θεωρία των διεθνών σχέσεων η κατακόρυφη άνιση αύξηση της ισχύος ενός κράτους ως προς ένα άλλο αναθεωρητικό κράτος μπορεί να θεωρηθεί ως κύρια αιτία πολέμου, αναλύει σε νέα σημαντική παρέμβαση ο αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Κούσαντας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Καθηγητής Συρίγος: Ελλάδα - Τουρκία όπως Αρμενία - Αζερμπαϊτζάν;
Σημειωτέον πως ο κ. Κούσαντας έχει υπηρετήσει στο ΝATOϊκό Στρατηγείο Ταχείας Επεμβάσεως στην Ισπανία – Βαλένθια ως Βοηθός Επιτελάρχη στο βαθμό του Ταξίαρχου και είναι κάτοχος δύο Masters στη Διεθνή Ασφάλεια (Plymouth) και στις Διεθνείς Σχέσεις (Brussels).
Ακολουθεί ολόκληρη η νέα παρέμβασή του:
Η Τουρκία τα τελευταία δύο χρόνια έχει ενοχληθεί από την απότομη αύξηση της σκληρής ισχύος της Ελλάδας (στρατιωτικοί εξοπλισμοί, αμυντικές συμφωνίες με Γαλλία, ΗΠΑ, διμερείς στρατιωτικές συμφωνίες, αξιοποίησή της από ΝΑΤΟ).
Οι επιχειρησιακές ενδείξεις της τουρκικής προετοιμασίας ανάληψης επιχειρήσεων μίας πιθανής Ελληνοτουρκικής σύρραξης είναι πλέον εμφανείς:
1. Παρεμπόδιση της Εξοπλιστικής Πορείας της Ελλάδας
Αυτό το οποίο επιδιώκει η Τουρκία είναι να ανακόψει και να ανατρέψει άμεσα ή έμμεσα με κάθε τρόπο την μεγάλη απόκτηση σκληρής ισχύος της Ελλάδας.
Η Ελλάδα μέχρι το 2030 θα έχει εξοπλιστεί πλήρως και θα υπερέχει για τουλάχιστον 10 χρόνια μετά (2040) έναντι της Τουρκίας, ενώ θεωρείται δεδομένο ότι η Ελλάδα θα κυριαρχήσει όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και στη ΝΑ Μεσόγειο μαζί με την Κύπρο.
2. Οι τουρκικές επίσημες απειλές πολέμου
Οι απειλές των επίσημων κύκλων της Τουρκίας εστιάζονται κυρίως τα τελευταία δύο χρόνια στην αποστρατικοποίηση των νησιών του Α Αιγαίου ώστε να έχει διεθνή νομιμοποίηση επικαλούμενη την συνθήκη της Λωζάννης. Ο πρώτος στόχος της Τουρκίας ασφαλώς είναι το σύμπλεγμα των νησιών του Καστελορίζου και αυτό έχει εκφραστεί επίσημα.
Επομένως επιτακτική θεωρείται η μετατόπιση της επιχειρησιακής μας σχεδίασης και ετοιμότητας στην περιοχή αυτή της ΝΑ Μεσογείου ώστε να υποστηριχθεί επιχειρησιακά και η Κυπριακή Δημοκρατία εάν απαιτηθεί.
3. Οι απειλές δεν είναι μπλόφα
Πολλοί κύκλοι θεωρούν ότι οι τουρκικές απειλές είναι μπλόφα λόγω των τουρκικών εκλογών του 2023. Αυτό αποτελεί πολιτικό ατόπημα και δεν ισχύει για 2 λόγους. Ο πρώτος είναι ότι στην Τουρκία όλα τα πολιτικά κόμματα έχουν εθνική διαχρονική ομοψυχία εναντίον της Ελλάδας με αρραγές μέτωπο και ο δεύτερος λόγος είναι ότι πλέον έχουν πολλαπλασιαστεί τα αφηγήματα των παράλογων απαιτήσεων της Τουρκίας έναντι της Ελλάδος. Αποκορύφωμα των επίσημων προθέσεων και απειλών ήταν το show Ερντογάν εναντίον της χώρας μας στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Στις διεθνείς σχέσεις όμως οι απειλές δείχνουν τις εκάστοτε προθέσεις και τις ρητορικές απειλές ακολουθεί η επιχειρησιακή προετοιμασία και η εκτέλεση επιχειρήσεων.
4. Η πρόσφατη τουρκική στρατιωτική δραστηριότητα
Ήδη οι 5858 παραβιάσεις της Τουρκίας τους τελευταίους 8 μήνες του Εθνικού Εναέριου Χώρου μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο με όλα τα είδη των αεροσκαφών (F 16, UAVs, ΑTR συλλογής πληροφοριών, ελικόπτερα και CN 235 αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου) ακόμα και με αρκετά οπλισμένα F 16 τελευταία.
Σκοπός όλων αυτών των δραστηριοτήτων είναι η συλλογή πληροφοριών για αξιοποίηση και εκμετάλλευση σε ότι αφορά την διάταξη μάχης των Ελληνικών ΕΔ.
Σε περίπτωση που υπάρξει συμβιβασμός μεταξύ Συρίας, του Ιράκ και της Τουρκίας εκτιμάται ότι θα πραγματοποιηθούν μετακινήσεις Σχηματισμών για την ενίσχυση της Στρατιάς του Αιγαίου και η απειλή θα γίνει μεγαλύτερη για την χώρα μας.
5. Το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου
Θερμό επεισόδιο μπορεί να δημιουργηθεί εκ του μηδενός είτε λόγω ατυχήματος στον αέρα, είτε σε τακτικό επίπεδο λόγω επιχειρησιακής μεμονομενης αντίδρασης.
Όμως ένα θερμό επεισόδιο δύναται να δημιουργήσει γενίκευση της αντιπαράθεσης και το Εθνικό Σύστημα Συναγερμού να οδηγηθεί σε σειρά αύξησης μέτρων ετοιμότητας όπως στην περίπτωση με τα ΙΜΙΑ.
Η μοναδική επιλογή της χώρας μας είναι η αύξησης της επιχειρησιακή ετοιμότητας των εξαιρετικών Ενόπλων Δυνάμεών μας και η μεγιστοποίηση της στρατιωτικής ισχύς των επερχόμενων εξοπλισμών.
Τον εφησυχασμό και την θεώρηση των τουρκικών παραβιάσεων ως ρουτίνα, θα πρέπει να διαδεχθεί η πολιτική αποφασιστικότητα και η επιχειρησιακή παρεμπόδιση της τουρκικής παραβατικότητας.
