Η Τουρκία είναι μαι χώρα μη κανονική και η Δύση το έχει αποδεχθεί αυτό, όχι με ιδιαίτερη χαρά αλλά το έχει αποδεχθεί δηλώνει ο Κωνσταντίνος Φίλης τονίζοντας ότι η Τουρκία και ο ηγέτης της εκτός του αναθεωρητισμού, τα τελευταία χρόνια έχουν επιδοθεί σε σειρά προσβολών εναντίον ηγετών τρίτων ωρών, επιθέσεις άνευ προηγουμένου.
Είναι μία χώρα μη κανονική και καταλαβαίνουν όλοι ότι η Τουρκία είναι μία χώρα της οποίας η ηγεσία, κακά τα ψέματα, έτσι έχει μάθει να πολιτεύεται. Αν κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν. Ο Ερντογάν έχει χαρακτηρίσει τον Macron μικρό Ναπολέοντα έχει χαρακτηρίσει τον Νετανιάχου τον πρώην πρωθυπουργό του Ισραήλ τρομοκράτη, έχει χαρακτηριστεί τρομοκράτες τους σαουδάραβες ως δολοφόνους του Κασόγκι κ.ου.κ.
(...) και έχει κατά κάποιον τρόπο καταφέρει ο Ερντογάν να μη θεωρείται “ο τρελός του χωριού” γιατί δεν είναι έτσι και στην Δύση επικρατεί η άποψη για την “λογική της τουρκικής ιδιαιτερότητας” επειδή είναι μια χώρας της Ανατολής μόνιμα μπορεί να πει και μία κουβέντα παραπάνω, έχει πει πολλές κουβέντες παραπάνω βέβαια.
Για να είμαι ειλικρινής δεν πιστεύω ότι στην παρούσα φάση θα μπορούσε να περάσει σε κάτι πιο απτό επί του πεδίου διότι από τη μία η Τουρκία έχει αναβαθμιστεί κακά τα ψέματα λόγω της εμπλοκής του στην Ουκρανία, αυτό που συνέβη με την επισιτιστική κρίση δεν ξέρω αν κάποιοι το υποτιμούν αλλά είναι πάρα πολύ μεγάλο παγκοσμίως, γιατί αν η επισιτιστική κρίση συνεχιζόταν εκτός από τα προφανή, την άνοδο των τιμών, την αδυναμία πρόσβασης ολόκληρων πληθυσμών σε βασικά αγαθά θα είχαμε και μεταναστευτικές ροές ως αποτέλεσμα αυτής.
(...) από την άλλη ο πόλεμος στην Ουκρανία απαιτεί και προϋποθέτει ενότητα και συνοχή στο ΝΑΤΟ απαιτεί και προϋποθέτει μία ενότητα απέναντι στους αναθεωρητές του Διεθνούς συστήματος, μα ίδια η Τουρκία είναι αναθεωρητής και τους είναι πάρα πολύ δύσκολο να επιδεικνύει αυτή την αυτοσυγκράτηση στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο απέναντι σε Κύπρο και Ελλάδα, όπως τις τελευταίες εβδομάδες τελευταίους μήνες πράγμα το οποίο είναι αποτέλεσμα της συνάντησης του Ερντογάν με τον Μπάιντεν και γενικότερα Αμερικανικών και ευρωπαϊκών πιέσεων προς την Τουρκία.
Ακόμα και αν ανατραπεί ο Ερντογάν, το δόγμα της γαλάζιας πατρίδας δεν είναι ένα δόγμα το οποίο το έφερε ο Ερντογάν είναι ένα δόγμα το οποίο το έχουν οι κεμαλιστές έτσι κι αλλιώς οι εθνικιστές κεμαλιστές, το οποίο υιοθέτησε ο σημερινός πρόεδρος.
Οι Αμερικανοί έχουν αποφασίσει από ότι φαίνεται να διατηρήσουν μία ισορροπία στο Αιγαίο η οποία δεν θα είναι σε βάρος της Ελλάδας.
Ο Ερντογάν έχει καταφέρει να αλλάξει τη φυσιογνωμία και την ταυτότητα της Τουρκικής κοινωνίας όμως υπάρχει ένα σοβαρό ποσοστό, είναι το 30 και το 40%, το οποίο είναι εντελώς αντίθετο σε αυτό που Ερντογάν έχει δημιουργήσει ως πρότυπο.
Ο επόμενος πρόεδρος της Τουρκίας όποιος και να είναι, αν δεν είναι ο Ερντογάν, δεν μπορεί να κάνει κάτι ανατρεπτικό σε σχέση με το ρόλο και τη θέση του πολιτικού Ισλάμ θα προσπαθήσει προφανώς να μετριάσει την επιρροή του αλλά δεν νομίζω ότι θα τα βάλει με το πολιτικό Ισλάμ, δεν έχει πλέον το περιθώριο πως είχαν παλαιότερα οι κεμαλιστές που έκαναν ένα πραξικόπημα έφερναν στην κρεμάλα κάποιον που δεν τους ήταν αρεστός.
