"Αστραπιαία παραίτηση -Παραιτήθηκε από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ), ο επικεφαλής του Κοινού Κέντρου Συντονισμού που ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να εποπτεύει τον διάδρομο σιτηρών που συμφωνήθηκε υπό την ηγεσία Τουρκίας - Ουκρανίας - Ρωσίας και των Ηνωμένων Εθνών, Αντιναύαρχος Özcan Altunbulak", αναφέρει σε άρθρο του τουρκικό ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Σύμφωνα με τα νέα του T24, ο δημοσιογράφος Müyesser Yıldız ανακοίνωσε ότι ο συντονιστής του Κοινού Κέντρου Συντονισμού, Αντιναύαρχος Özcan Altunbulak, παραιτήθηκε από τα καθήκοντά του στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Ο Yildiz έγραψε:
«Σε αντίθεση με την τελετή έναρξης στις 27 Ιουλίου και τη συνέντευξη Τύπου στις 2 Αυγούστου, ο Συντονιστής Αντιναύαρχος Özcan Altunbulak ούτε κατονομάστηκε ούτε εμφανίστηκε κατά την υποδοχή, τον αποχαιρετισμό και την ενημέρωση κατά την επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ».
Ο Yıldız είπε, «Τώρα, ας έρθουμε στα χαρακτηριστικά του συντονιστή του κέντρου Αντιναυάρχου Özcan Altunbulak» συνεχίζοντας το άρθρο του ως εξής:
Απόφοιτος της Στρατιωτικής Ακαδημίας των ΗΠΑ, ο Altunbulak είναι γνωστός ως ο «υπερεγκέφαλος» και το «αστέρι» των ΤΕΔ
Εκτέθηκε επίσης στην υπόθεση κατασκοπείας της Σμύρνης και πέρασε χρόνια στη φυλακή. Επέστρεψε στα καθήκοντά του μετά την αθώωσή του.
Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, διορίστηκε Αρχηγός του Επιτελείου της Αντιπροσωπείας της Τουρκικής Στρατιωτικής Αντιπροσωπείας (TMR) στο Βέλγιο.
Προαγωγές του
Το 2019 προήχθη σε Υποναύαρχο και διορίστηκε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Υπηρεσιών Διαχείρισης του τουρκικού ΥΠΑΜ. Το 2020 έγινε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Άμυνας και Ασφάλειας σε αυτό. Συνοψίζοντας, βρισκόταν στο Αρχηγείο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για 3 χρόνια και εργαζόταν ως ιδιωτικός γραμματέας, ιδιαίτερα στις εξωτερικές σχέσεις του ΥΠΑΜ Ακάρ.
Ωστόσο, ένα τέτοιο όνομα ούτε προήχθη στις αρχές Αυγούστου, ούτε διορίστηκε σε νέα θέση με διάταγμα που δόθηκε στη δημοσιότητα την Παρασκευή.
Δεν είναι γνωστό αν ο λόγος είναι η «σύγκρουση Στρατηγών-πολιτικών ηγετών» για την οποία γίνεται λόγος εδώ και καιρό, αλλά υποστηρίζεται ότι ο Αντιναύαρχος Özcan Altunbulak παραιτήθηκε την Παρασκευή και άφησε τη δουλειά του κλείνοντας τα τηλέφωνά του.
Να σημειώσουμε επίσης ότι γίνεται λόγος ότι ο Αντιναύαρχος Yavuz Kılıç θα οριστεί ως συντονιστής του Κοινού Κέντρου Συντονισμού στη θέση του Altunbulak.
Ο Kılıç, ο οποίος φυλακίστηκε για 2 χρόνια για συνωμοσία στην επιχείρηση "βαριοπούλα", διορίστηκε Υποδιοικητής Ναυτικής Εκπαίδευσης από τα καθήκοντά του στο ΝΑΤΟ στη Νάπολη, με το διάταγμα της Παρασκευής."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαπιστώνονται τα εξής:
Τόσο ο παραιτηθείς Αντιναύαρχος Özcan Altunbulak, όσο και ο φερόμενος ως αντικαταστάτης του για τη θέση του Συντονιστή στο συντονιστικό κέντρο που ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να εποπτεύει τον διάδρομο σιτηρών που συμφωνήθηκε υπό την ηγεσία Τουρκίας - Ουκρανίας - Ρωσίας και των Ηνωμένων Εθνών, Αντιναύαρχος Yavuz Kılıç έχουν φυλακιστεί στο παρελθόν για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.
Τι δείχνει αυτό;
Απλά ότι το πρόβλημα της αντιπαλότητας-καχυποψίας μεταξύ της πολικής ηγεσίας της χώρας υπό τον Ερντογάν και των Ανώτατων Τούρκων Αξιωματικών, έχει μεγάλο χρονικό βάθος και διάρκεια, με αποτέλεσμα επαγγελματίες Τούρκοι στρατιωτικοί να έχουν περάσει χρόνια στη φυλακή ή να είναι φυλακισμένοι ακόμη.
Πως αλήθεια διάκεινται οι εν λόγω Τούρκοι στρατιωτικοί όταν αποφυλακιστούν και αναλάβουν εκ νέου καθήκοντα, απέναντι σε αυτούς που τους φυλάκισαν;
Πως διαμορφώνονται οι σχέσεις με τους συμμαθητές τους μετά από αυτό;
Πως οι φίλοι τους στρατιωτικοί βλέπουν και αντιμετωπίζουν την τουρκική πολιτική ηγεσία μετά τη φυλάκιση τους;
Χαίρουν του σεβασμού και της εκτίμησης από τους υφισταμένους τους Ερντογανικούς αξιωματικούς, όταν αναλάβουν καθήκοντα εκ νέου μετά την αποφυλάκιση τους;
Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν την έλλειψη συνοχής μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών στην Τουρκία, ενώ είναι γνωστό ότι χωρίς αυτή συνοχή δεν μπορεί καμία χώρα να πολεμήσει έναντι μιας άλλης, όπως η Τουρκία ενάντια στην Ελλάδα, της οποίας το στράτευμα έχει συνοχή και κυριαρχεί η αμοιβαία εκτίμηση μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας εδώ και 4 δεκαετίες και πλέον.
