Η έξοδο του 4ου τουρκικού πλωτού γεωτρύπανου Abdulhamid Han δεν θα γίνει αρχικά προς την Α.Μεσόγειο, όπως όλοι πίστευαν, αλλά προς την περιοχή βόρεια της Κύπρου με κατεύθυνση προς Αλεξανδρέττα, δείχνοντας διάθεση μη πρόκλησης ούτε της Ελλάδας, αλλά ούτε και της Κύπρου, λόγω πίεσης του διεθνούς παράγοντα.
Επειδή όμως μιλάμε για Νεο-Οθωμανούς Τούρκους με επίσημα δηλωμένα σχέδια, καλά θα κάνουμε να κρατάμε πολύ μικρό καλάθι, αφού το τι θα κάνει στην συνέχεια της πορείας του το τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο είναι άγνωστο, και αφορά απόφαση του Τούρκου προέδρου Ερντογάν ξεκάθαρα.
Στο ίδιο μήκος κύματος περί νεο-οθωμανικών σχεδίων κινείται άρθρο που αποκαλύπτει πάγια και διαρκή σχέδια της Άγκυρας που χρονολογούνται από το 1970, με παρουσίαση χαρτών από τα ρωσικά ΜΜΕ.
Πρόκειται για σχέδια που αν και παίρνουν φαινομενικά αναβολή με την σημερινή αποστολή του Abdulhamid Han προς τουρκικά ύδατα, κάποια στιγμή θα τα δούμε πιθανότατα στο επόμενο μελλοντικό απροσδιόριστο διάστημα.
Οι Ρώσοι αναφέρουν ότι το παιχνίδι των Τούρκων σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο ξεκινά από τις περιοχές ευθύνης και διάσωσης και καταλήγουν στην ΑΟΖ.
“Η Τουρκία είναι έτοιμη να στείλει πλοία της για διάσωση όχι μόνο στις αμφισβητούμενες περιοχές της ( ελληνικής) ΑΟΖ, αλλά και στα ίδια τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας ακόμη και κοντά στα ελληνικά νησιά.
Έτσι, ακόμη και σε ένα τόσο φαινομενικά καθαρά ειρηνικό ζήτημα, η Τουρκία επιδεικνύει επιθετική-επεκτατική πολιτική.
Το 2009 και το 2012, η Τουρκία “αδειοδότησε” πολλές περιοχές στην γνωστή εταιρεία TPAO στις αμφισβητούμενες περιοχές του Καστελόριζου.
Η νέα φάση τουρκικής επέκτασης στη Μεσόγειο ξεκίνησε το 2018-2020.
Το 2018, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ παρουσίασε για πρώτη φορά επίσημα σε όλο τον κόσμο έναν χάρτη της «Γαλάζιας Πατρίδας»,που αποτελεί τις απαιτήσεις της Τουρκίας στη Μαύρη και τη Μεσόγειο Θάλασσα συνολικής έκτασης 462 τετραγωνικών μέτρων. χλμ.
Ο χάρτης αυτός ουσιαστικά περιελάμβανε όλους τους προηγούμενους ισχυρισμούς των Τούρκων από την δεκαετία του 1970.
Μάλιστα, η «Γαλάζια Πατρίδα» της Τουρκίας περιέβαλε πλήρως όχι μόνο τη Ρόδο, αλλά και την Κάρπαθο.
Έτσι, έως το 2018, η Τουρκία έχει επισημοποιήσει τις νέες διεκδικήσεις της στις περιοχές της Μεσογείου και του Αιγαίου.
Οι Τούρκοι το 2019 και το 2020, προσπάθησαν, όπως έλεγαν στην Ελλάδα, να «σημαδέψουν» τη νέα τους θαλάσσια επικράτεια με την ενεργή υποστήριξη του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, αλλά απέτυχαν”, καταλήγει μεταξύ άλλων το ρωσικό άρθρο.
Τώρα αυτό το διάστημα, μπορεί το 4ο τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο να κινείται εντός τουρκικών χωρικών υδάτων, αλλά η ανακάλυψη το τεμάχιο 6 της κυπριακής ΑΟΖ μεγάλου κοιτάσματος, και οι δυνατότητες ύπαρξης υδρογονανθράκων στα ΝΑ της Κρήτης δεν έχουν διαγραφεί από τα τουρκικά σχέδια.
Σε κάθε περίπτωση επειδή ομιλούμε για Τούρκους όμως , η ετοιμότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και του Πολεμικού μας Ναυτικού, είναι και θα παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Στην περιοχή από την Κύπρο έως την Κρήτη έχουν "ακροβολιστεί" ελληνικά υποβρύχια και κυρίως τα σύγχρονα type-214 «Παπανικολής», αλλά και τα υπόλοιπα, τα οποία διαθέτουν πλήρη φόρτο μάχης, και με νέες τορπίλες.
Επίσης ο δορυφορικός μας σταθμός, παρακολουθεί τα πάντα σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο μέσω γαλλικών δορυφόρων, ενώ έχουμε και ισραηλινή βοήθεια, σύμφωνα μ τον ελληνικό τύπο.
Το που θα κινηθεί το τουρκικό γεωτρύπανο μετά την περιοχή της Αλεξανδρέττας, προς το παρόν είναι άγνωστο, αφού οι ορέξεις του Τούρκου προέδρου είναι μεγάλες.
Το σίγουρο όμως είναι ότι οι Τούρκοι θα επιχειρήσουν ξανά και ξανά για να πετύχουν το σχέδιο τους, σε μια αντιγραφή της πολεμικής τακτικής των “γιουρουσιών τους” στο παρελθόν.
Ότι και να κάνουν όμως τα ελληνικά “ταμπούρια” θα είναι εκεί και θα τους περιμένουν να τους αναχαιτίσουν σε κάθε περίπτωση.
