Οι Τούρκοι αποδεικνυεται ότι είναι φανερά ενοχλημένοι και θα λέγαμε απροετοίμαστοι, αναφορικά με την εκστρατεία ενημέρωσης που έχει ξεκινήσει η χώρα μας σε εταίρους και συμμάχους μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αναφορικά με τις παράλογες, ανυπόστατες και πέραν κάθε αρχής του Διεθνούς Δικαίου και Δικαίου της θάλασσας τουρκικές αξιώσεις
"Ο κόμπος έφτασε στο χτένι" πλέον με τον Ερντογάν και τα εξαπτέρυγά του, οι οποίοι διαστρεβλώνουν τις Διεθνείς Συνθήκες παρερμηνεύοντάς τες πάντα κατά το συμφέρον τους, αμφισβητώντας την Ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου, προβάλλοντας αστειότητες ως δικαιολογίες, απαιτώντας μάλιστα την αποστρατικοποίησή τους"
Έτσι έχουμε το οξύμωρο η Τουρκία να απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα αν εφαρμόσει το Δίκαιο της θάλασσας και επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα 6νμ σε 12 νμ στο Αιγαίο, casus Belli, όταν η ίδια έχει 12 νμ χωρικά ύδατα στη Μαύρη θάλασσα
Αλλά είπαμε είναι η a la turka ερμηνεία του Δικαίου της θάλασσας από την Άγκυρα, μαζί με άλλα φαιδρά όπως θα δούμε
"Ο γενικός γραμματέας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών Δεμίρης έστειλε τους χάρτες που βλέπετε στο παράρτημα σε όλες τις πρεσβείες και τις ξένες αποστολές στο εξωτερικό, στους διπλωμάτες των χωρών στις οποίες βρίσκονται, για να εξηγήσει την «επεκτατική» πολιτική της Τουρκίας", αναφέρουν σε twitter τους οι Τούρκοι
Όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς από τους χάρτες φαίνεται πως κάθε μέρα σχεδόν, οι Τούρκοι εφευρίσκουν και κάτι καινούργιο προκειμένου να διεκδικήσουν γή-θάλασσα-αέρα από την Ελλάδα
Η επιστολή Sinirlioğlu στα Ηνωμένα Έθνη
Η επανεκκίνηση της τουρκικής επιθετικότητας με εστίαση στην αποστρατικοποίηση των νησιών μας, ωστόσο δεν έγινε τώρα , αλλά τον Νοέμβριο του 2021
Συγκεκριμένα σε επιστολή της 19ης Νοεμβρίου 2021, του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Τουρκίας Feridun H. Sinirlioğlu στα Ηνωμένα Έθνη, απευθυνόμενος στον Γ.Γ του ΟΗΕ, αναφέρονται τα εξής:
"Σας γράφω για τις αναφορές του Πρωθυπουργού της Ελλάδος Κυριάκου Μητσοτάκη σε σχέση με τη χώρα μου της στη διάρκεια της εβδομήντα έκτης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας παρουσίασε για άλλη μια φορά διαστρεβλωμένη άποψη για τις τρέχουσες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και του Κυπριακού, προκειμένου να διατυπώσει αβάσιμες κατηγορίες κατά της Τουρκίας.
Εμείς απορρίπτουμε τα λεγόμενά του κατηγορηματικά στο σύνολό τους.
Αυτή η κακοπροαίρετη στάση της Ελλάδας δεν συμβάλλει σε ένα περιβάλλον που θα ευνοεί τη συνεργασία ,το καλό και τις φιλικές σχέσεις.
Ενώ η Ελλάδα αυτοπροβάλλεται ως «πρωταθλήτρια» του διεθνούς δικαίου, επιμένει ειρωνικά στην παραβίαση των Διεθνών Συνθηκών που είναι κρίσιμες για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, και συγκεκριμένα τις διατάξεις αποστρατικοποίησης των συνθηκών ειρήνης του 1923 της Λωζάνης και του Παρισιού του 1947, όπως τονίζεται στις επιστολές μου της 30ής Σεπτεμβρίου 2021 και της 13ης Ιουλίου 2021.
Η Τουρκία επαναλαμβάνει την έκκλησή της προς την Ελλάδα να τηρήσει την τις διατάξεις των συνθηκών αυτών και να επαναφέρει το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς στα Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Επιπλέον, η Ελλάδα δυστυχώς συνεχίζει να αγνοεί μία από τις βασικές αρχές που υποστηρίζει το διεθνές νομικό πλαίσιο σχετικά με την οριοθέτηση των περιοχώνς θαλάσσιας δικαιοδοσίας, δηλαδή η αρχή της δίκαιης οριοθέτησης.
Η Ελλάδα έχει και επιδιώκει μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις για τα όρια στην περιοχή, ενώ αγνοεί αυτές της Τουρκίας τα κυριαρχικά δικαιώματα και έννομα συμφέροντα της.
Το πιο εμφανές παράδειγμα αυτής της πολιτικής φάνηκε τον Αύγουστο του 2020, όταν η Ελλάδα υπέγραψε βιαστικά τη λεγόμενη Συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο, παραμονές της επανέναρξης των διμερών συνομιλιών με την Τουρκία.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η εν λόγω συμφωνία παραβιάζει τα εγγενή δικαιώματα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και, ως εκ τούτου, αντιβαίνει σαφώς στο πνεύµα των σχέσεων καλής γειτονίας.
Εάν η Ελλάδα είναι ειλικρινής στην έκκλησή της για ειρηνική επίλυση των διαφορών μεταξύ των δύο πλευρών, τότε πρέπει πρώτα να εγκαταλείψει τέτοιες μαξιμαλιστικές απαιτήσεις.
Πρέπει επίσης να σταματήσει την υπεραπλούστευση των εκκρεμοτήτων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.
Αυτά τα θέματα αποτελούν ένα ολοκληρωμένο πακέτο, το οποίο περιλαμβάνει και την οριοθέτηση των ΑΟΖ , την υφαλοκρηπίδα, το εύρος των χωρικών υδάτων και του εθνικού εναέριου χώρου, την κυριαρχία νησιών, νησίδων και βράχων που δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα μέσω έγκυρων διεθνών συνθηκών, την παραβίαση του αποστρατιωτικοποιημένου καθεστώτος στα Νησιά Αιγαίου του ανατολικού Αιγαίου από την Ελλάδα και το θέμα των περιοχών εξυπηρέτησης (FIR, SAR και NAVTEX).
Παρά το γεγονός αυτό, η Ελλάδα προσπαθεί να απεικονίσει την κατάσταση σαν να υπάρχει μόνο μία πρόβλημα μεταξύ των δύο κρατών, δηλαδή η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Χωρίς σωστή διάγνωση των διαφορών και γνήσια βούληση επίλυσής τους, θα κινδύνευε απλώς η Ελλάδα να υπονομεύσει τους μηχανισμούς διαλόγου που έχουν ήδη δημιουργηθείγια την επίλυση αυτών των εκκρεμοτήτων.
Από την πλευρά της, η Τουρκία συμμετείχε στα 63 γύρους συμβουλευτικών συνομιλιών και συμμετείχε σε πολιτικές διαβουλεύσεις με την Ελλάδα με μια εποικοδομητική προσέγγιση και θα συνεχίσει να το κάνει.
Είναι επίσης λυπηρό το γεγονός ότι, σε περιφερειακό πλαίσιο, η Ελλάδα και η ελληνοκυπριακή πλευρά έχουν ξεκινήσει μια προσπάθεια να δημιουργήσουν τη λεγόμενη περιφερειακή συνεργασία σχήματα/μηχανισμούς, που βασίζονται εγγενώς στην εχθρότητα κατά της Τουρκίας και προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την προώθηση των μαξιμαλιστικών απαιτήσεων και στενό συμφερόντων του ελληνοελληνοκυπριακού διδύμου.
Αυτό το δίδυμο επίσης δεν φείδεται προσπαθειών για να εκμεταλλευτεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και να τη χρησιμοποιήσουν ως ασπίδα για την αντιτουρκική ατζέντα τους.
Πρόσφατες πρωτοβουλίες από την Ελλάδα, όπως η υπογραφή συμφωνιών αμυντικής συνεργασίας με τρίτες χώρες, θέτουν έναν περαιτέρω κίνδυνο για την περιφερειακή σταθερότητα.
Η Τουρκία θα συνεχίσει να υπερασπίζεται αποφασιστικά τα ζωτικά της συμφέροντα στην περιοχή.
Η Τουρκία πρότεινε επίσης, τον Σεπτέμβριο του 2020, τη διεξαγωγή ενός συνεδρίου EastMed, με σκοπό την έναρξη, μεταξύ των σχετικών παραγόντων, διαλόγου για συνεργασία και ανοίγοντας το δρόμο για ειρηνική επίλυση των διαφορών στην Ανατολή Μεσόγειο. Αυτή η πρόταση βρίσκεται ακόμη στο τραπέζι.
Όσον αφορά το Κυπριακό, θα ήθελα να υπογραμμίσω την υποστήριξή μας σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, με βάση τις τρέχουσες πραγματικότητες στο νησί και μέσα σε ένα νέο πλαίσιο που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο ελεύθερων διαπραγματεύσεων μεταξύ δύο εξίσου κυρίαρχων κρατών.
Οι προσπάθειες υπαγόρευσης των παραμέτρων διακανονισμού είναι αντιπαραγωγικές και καταδικασμένες να αποτύχουν.
Σε όλο τον μισό και πλέον αιώνα διαπραγματεύσεων, το ομοσπονδιακό μοντέλο έχει αποδειχθεί αδύνατη και ανέφικτη ως βιώσιμη διευθέτηση στην Κύπρο.
Αυτό οφείλεται στην αδιαλλαξία της ελληνοκυπριακής πλευράς, η οποία πάντα αρνιόταν να μοιραστεί την εξουσία και την ευημερία με τον τουρκοκυπριακό λαό.
Το αίτημα της τουρκοκυπριακής πλευράς για τη διασφάλιση των εγγενών δικαιωμάτων τους, δηλαδή της κυριαρχίας και της ισότητας, δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Για το λόγο αυτό, η πρόταση που παρουσίασε ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου κατά τη διάρκεια της άτυπης Συνόδου των Ηνωμένων Εθνών, η οποία πραγματοποιήθηκε από τις 27 έως τις 29 Απριλίου 2021 στη Γενεύη,παρέχει μια εποικοδομητική και ρεαλιστική επιλογή για μια δίκαιη και διαρκή διευθέτηση στην Κύπρο.
Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να τονίσω για άλλη μια φορά την ετοιμότητα της Τουρκίας και την πλήρη υποστήριξη για τη διασφάλιση δίκαιης και ειρηνικής λύσης σε όλες τις εκκρεμότητες,συμπεριλαμβανομένης της δίκαιης οριοθέτησης των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας με όλα τα σχετικά παράκτια κράτη που αναγνωρίζει, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, προκειμένου να συμβάλλουν περαιτέρω στη σταθερότητα και την ευημερία ολόκληρης της λεκάνης της Μεσογείου.
Η Τουρκία πιστεύει ότι η οικοδόμηση ειρήνης και σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο είναι δυνατή μόνο με διάλογο και συνεργασία.
Θα ήμουν ευγνώμων εάν η παρούσα επιστολή μπορούσε να κυκλοφορήσει ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης, βάσει των θεμάτων 8 και 78 (α) της ημερήσιας διάταξης και δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του ,στο Τμήμα για τις Ωκεανικές Υποθέσεις και το Δίκαιο της Θάλασσας, καθώς και στην επόμενη έκδοση του Δελτίου του Δικαίου της Θάλασσας''.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Εν συντομία από τα παραπάνω διαπιστώνουμε τα εξής:
-Εμμονή της Τουρκίας στην αποστρατικοποίηση των νησιών μας στο ανατολικό Αιγαίο, πρώτον κατά παράβαση του άρθρου 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ, " περί νομίμου άμυνας", ο οποίος υπέρκειται όλων των Συνθηκών και δεύτερον λόγω "alla turka" ερμηνείας των συνθηκών ειρήνης του 1923 της Λωζάνης και του Παρισιού του 1947
1. Λήμνος-Σαμοθράκη-Ίμβρος-Τένεδος-Λαγούσαι Νήσοι
Η συνθήκη της Λωζάννης 1923, πράγματι επιβάλλει καθεστώς ολικής αποστρατικοποίησης στα παραπάνω νησιά. Όμως με τη Σύμβαση του Μοντραί 1936 επιτρέπεται ο επαναξοπλισμός της ζώνης των Στενών, ενώ στο προοίμιο της εν λόγω νεώτερης χρονικά Συμβάσεως αναφέρεται ρητά ότι αυτή υποκαθιστά τη Σύμβαση της Λωζάννης.
Προς επίρρωσιν των ανωτέρω υπάρχει επιστολή της 6ης Μαϊου 1936 του Πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα, Ρουσέν Εσρέφ, πρός τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά όπου ρητά αναφέρει:"Κατ΄ εντολή της Κυβέρνησης μου, είμαστε εξ ολοκλήρου σύμφωνοι όσον αφορά την στρατικοποίηση αυτών των δύο νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης ταυτόχρονα με τον εξοπλισμό των Στενών".
Αλλά και ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Ρουστού Αράς, στην τουρκική βουλή (Εθνοσυνέλευση), κατά τη διαδικασία της κυρώσεως της Συμβάσεως του Μοντραί είχε δηλώσει επί λέξει:
"Οι διατάξεις που αναφέρονται στα νησιά Λήμνος και Σαμοθράκη, τα οποία ανήκουν στη φίλη και γείτονα Ελλάδα και ήσαν αποστρατικοποιημένα βάσει των σχετικών διατάξεων της Σύμβασης της Λωζάννης καταργούνται και αυτές από τη Σύμβαση του Μοντραί".
Και τέλος είναι ή δεν είναι νομική αυθαιρεσία η ερμηνεία από την Τουρκία, ότι οι υποχρεώσεις αποστρατικοποίησης ισχύουν για τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη που ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά όχι για την Ίμβρο, την Τένεδο και τις Λαγούσες Νήσους που ανήκουν στην Τουρκία;
Σημειωτέον ότι τώρα στην Ίμβρο εδρεύει Σύνταγμα Τούρκων Καταδρομών και στην Τένεδο Λόχος Τούρκων Καταδρομών.
2. Λέσβος-Χίος-Σάμος-Ικαρία
Η Συνθήκη της Λωζάννης 1923 δεν αναφέρει πουθενά κάποιον περιορισμό σε πάσης φύσεως στρατιωτικό έργο (ραντάρ κλπ) ούτε σε αεροπορικές βάσεις, αλλά ούτε και σε κάποια ειδική διαδικασία ελέγχου του αριθμού των στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων.
Ρηματικά μάλιστα αναφέρει ότι "Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των δια την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζονται επιτόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον πρός την εφ΄ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσα τοιαύτην". (άρθρο 13)
3. Δωδεκάνησα (Συνθήκη Παρισίων 1947)
Σύμφωνα με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάννης, “Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου”.
Περαιτέρω, το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10.12.1947) προβλέπει: «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λειψών, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας».
Η Τουρκία δεν ήταν διάδικο μέλος στη Συνθήκη των Παρισίων.
Τέλος η Ελλάδα επικαλείται το άρθρο 51 του Χάρτη του ΟΗΕ, όπως είπαμε, με το οποίο επικαλείται το δικαίωμα της στη νόμιμη άμυνα και για αυτόν το λόγο προέβη στις αναγκαίες αμυντικές προπαρασκευές της στα νησιά της που θα της επιτρέψουν να ασκήσει το δικαίωμα της της νόμιμης αυτοάμυνας, αφού απέναντι της βρίσκεται μια ολόκληρη Στρατιά , η Στρατιά Αιγαίου , με τεράστιο αποβατικό στόλο, ελικόπτερα, UAV, μαχτικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία
Αλήθεια, μπορούν να μας πούν οι Τούρκοι ποιός είναι ο σκοπός ύπαρξης και οι αποστολές των Σχηματισμών της Στρατιάς Αιγαίου;
Έχουν ή δεν έχουν ως αποστολή την κατάληψη νησιών μας στο Αιγαίο;
Η διακλαδική τουρκική άσκηση "EFES" που γίνεται για δεκαετίες στην περιοχή Seferihisar-Doganbey, στα μικρασιατικά παράλια βορείως Σάμου, και που στην τελική φάση της περιλαμβάνει τη δημιουργία προγεφυρώματος και αεροπρογεφυρώματος , εναντίον τίνος στρέφεται με τα σενάρια και τα αντικείμενα που εξετάζει;
Μπορούν να μας αιτιολογήσουν πως στα Ελληνικά νησιά οι Τούρκοι έχουν δώσει τουρκικά ονόματα, πως τα έχουν εντάξει σε επαρχίες και νομούς τους διοικητικά εδώ και χρόνια, και πως το Παγκοσμίως γνωστό σε όλους από τα πανάρχαια χρόνια Αιγαίο, το αποκαλούν Τούρκοι επίσημοι ως "η θάλασσα των νησιών";
Μήπως θα προτιμούσαν οι Τούρκοι να φύγει ο στρατός μας από τα νησιά, προκειμένου να τα καταλάβουν όλα σε 24 ώρες, όπως ονειρεύονται;
Η Συμφωνία για την οριοθέτηση των ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο και οι συμμαχίες μας με άλλες χώρες ενοχλούν την Τουρκία.
Οι Τούρκοι θέτουν σε γνώση του ΟΗΕ το ολοκληρωμένο πακέτο των διεκδικήσεών τους , το οποίο περιλαμβάνει και την οριοθέτηση των ΑΟΖ , την υφαλοκρηπίδα, το εύρος των χωρικών υδάτων και του εθνικού εναέριου χώρου, την κυριαρχία νησιών, νησίδων και βράχων που δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα μέσω έγκυρων διεθνών συνθηκών, την παραβίαση του αποστρατιωτικοποιημένου καθεστώτος στα Νησιά Αιγαίου του ανατολικού Αιγαίου από την Ελλάδα και το θέμα των περιοχών εξυπηρέτησης (FIR, SAR και NAVTEX).
Κοινώς τα θέλουν όλα οι Τούρκοι, και δεν αναγνωρίζουν ως μόνο ζήτημα προς διευθέτηση αυτό της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ.
