Η τουρκική οπτική για τις εξελίξεις αναφορικά με την αντιπαλότητα ΗΠΑ-Ρωσίας σε Μαύρη θάλασσα και Μεσόγειο, η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ως επακόλουθο την απόσυρση στήριξης των ΗΠΑ στον East-Med, αποτυπώνεται σε άρθρο φιλοερτνογανικού ΜΜΕ
Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής:
"Με αφορμή τις ταραχές που ξέσπασαν στο Καζακστάν αρκετοί ηγέτες γειτονικών χωρών άρχισαν να κάνουν δηλώσεις όπως ;oti «αποκρούστηκε το πραξικόπημα» , ο ένας μετά τον άλλο.
Τα γεγονότα στο Καζακστάν
Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να θεωρηθούν τα γεγονότα που ξεκίνησαν στο Καζακστάν στις 2 Ιανουαρίου και κορυφώθηκαν στις 5-6 Ιανουαρίου, ως προγραμματισμένη εξέγερση αφού μέχρι τώρα δεν υπάρχουν αποδείξεις περί τούτου
Υπήρξε ένα ξέσπασμα οργής στο οποίο δεν υπάρχει ξεκάθαρη ηγεσία, όπου η "σταγόνα ξεχείλισε το ποτήρι", με την αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου.
Ο κύριος λόγος για την λαϊκή οργή, ήταν ότι οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να πάρουν μερίδιο από τους πλούσιους πόρους της χώρας, ενώ όλος ο πλούτος αυτός πήγαινε στην κυρίαρχη ολιγαρχία.
Ο Nursultan Nazarbayev, ο μεγαλύτερος αδερφός του "τουρκικού κόσμου", ο οποίος υποτίθεται ότι αποσύρθηκε και άφησε την προεδρία στον Kasım Cömert Tokayev το 2019, επέστρεψε στη σκηνή ως επικεφαλής της Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας αυτή τη φορά. Το παιχνίδι συνεπώς αλλάζει.
Επιπλέον, αυτή η αλλαγή παιχνιδιού έγινε μετά την έκκληση της κυβέρνησης του Καζακστάν για ρωσικά στρατεύματα με τη συμβολική υποστήριξη άλλων χωρών του Οργανισμού Συλλογικής Συνθήκης Ασφάλειας.
Στη Μαύρη Θάλασσα και στη Μεσόγειο ΗΠΑ και Ρωσία συγκρούονται
Όταν ο Οργανισμός Τουρκικών Κρατών πραγματοποίησε βιντεοσύσκεψη σε επίπεδο Υπουργών Εξωτερικών στις 11 Ιανουαρίου, η κατάσταση άρχισε να ηρεμεί στο Καζακστάν, μια από τις κρίσιμες χώρες της Ευρασίας, έναν γίγαντα της ενέργειας, της γεωργίας και της βιομηχανίας.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε ήδη κερδίσει σε μικρό χρονικό διάστημα μάλιστα
Στη συνάντηση ΝΑΤΟ-Ρωσίας που πραγματοποιήθηκε στις 12 Ιανουαρίου, η Ρωσία έριξε το βάρος της στο τραπέζι.
Η Μόσχα έστειλε το τελεσίγραφο να μην γίνει η Ουκρανία μέλος του ΝΑΤΟ. Αν και η Ρωσία δεν έκρυψε ποτέ την απροκάλυπτη υποστήριξή του στους φιλορώσους αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία, το υπονοούμενο ήταν σαφές, ότι δηλαδή το ζήτημα μπορεί να καταλήξει με προσάρτηση των ανωτέρω εδαφών όπως έγινε και με την Κριμαία.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ άρχισε τότε να μιλά για τον κίνδυνο πολέμου στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ ωστόσο φαινόταν καθαρά ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντ δεν είχε διάθεση να πολεμήσει με τη Ρωσία για την Ουκρανία.
Οι ΗΠΑ προσπαθούν να συγκρατήσουν τη Ρωσία αναφορικά με την Ουκρανία, με την παρουσία τους μέσω του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα.
Η υποστήριξη της Τουρκίας είναι ζωτικής σημασίας από αυτή την άποψη. ενώ η συμμαχία της με την Ουκρανία ενοχλεί τη Ρωσία.
Ένα άλλο θέμα που ενοχλεί τη Ρωσία είναι η άσκηση του ΝΑΤΟ που έγινε στην Ελλάδα ενάντια στη ρωσική παρουσία στα Βαλκάνια.
Εκείνη τη στιγμή, οι ΗΠΑ απέσυραν την υποστήριξή τους για τον East-med στην Ανατολική Μεσόγειο στα οποία βασίστηκαν η ελληνική και η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση.
Η ισορροπία Μαύρης Θάλασσας - Μεσογείου αποκαταστάθηκε με αυτόν τον τρόπο
Η αλλαγή του παιχνιδιού
Η Ελλάδα στενοχωρήθηκε πολύ από αυτήν την εξέλιξη .
Η Αθήνα δεν μπορούσε να καταλάβει ότι το κύριο μέλημα των ΗΠΑ δεν ήταν η Τουρκία, αλλά να σταματήσουν την ισχυροποίηση της Ρωσίας στη Μεσόγειο λόγω της Συρίας, ενώ προετοιμάζονταν για τον πραγματικό αγώνα με την Κίνα.
Η ισορροπία Μαύρης Θάλασσας-Μεσόγειου ήταν απαραίτητη τόσο για αυτόν τον λόγο όσο και για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Η ενθάρρυνση της Τουρκίας να μαλακώσει τη στάση της με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και άλλες χώρες "παίκτες" στη Μέση Ανατολή θα ήταν μια πολύ πιο λογική και χωρίς κινδύνους μέθοδος.
Για παράδειγμα, η από κοινού δράση στη Λιβύη ήταν ένα καλό παράδειγμα ενθάρρυνσης.
Η απελευθέρωση των εδαφών του Αζερμπαϊτζάν υπό την αρμενική κατοχή ήταν επίσης μια εξέλιξη που άλλαξε το παιχνίδι στην περιοχή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Απάντηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τον EastMed: Υποστηρίζουμε το σχήμα περιφερειακής συνεργασίας 3+1
Η Τουρκία ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του Αζερμπαϊτζάν σε αυτόν τον πόλεμο. Άλλοι υποστηρικτές ήταν το Ισραήλ και το Πακιστάν. Όταν το Αζερμπαϊτζάν ξεκίνησε την επιχείρηση, ήταν σημαντικό ότι η Ρωσία δεν υποστήριξε την Αρμενία και ενθάρρυνε τον πρωθυπουργό Νικόλ Πασινιάν να συμμετάσχει σε απευθείας συνομιλίες με την Τουρκία. Η πρώτη από αυτές τις συνομιλίες διεξήχθη στις 14 Ιανουαρίου, στη Μόσχα.
ΗΠΑ κατά Ρωσίας-Κίνας σε Καύκασο και Ειρηνικό
Ενώ οι ισορροπίες αποκαταστάθηκαν στον Καύκασο, η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν ήταν ο πρώτος κρίκος στην αλυσίδα της αλλαγής στην Κεντρική Ασία.
Η Κίνα παρατηρεί τι συμβαίνει στην Κεντρική Ασία, την αυλή της. Θα πρέπει να θεωρηθεί σωστό βήμα για τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου να πάει στο Πεκίνο και να συναντηθεί με τον Γουάνγκ Γι κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
Αλλά η Κίνα προετοιμάζεται επίσης για τον πραγματικό της αγώνα με τις ΗΠΑ στον Ειρηνικό, μια μάχη που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα.
Η Κίνα ενεργεί με τη Ρωσία σε αυτό το μέρος στον Καύκασο και η Ρωσία ενεργεί με την Κίνα στον Ειρηνικό.
Η στάση της ΕΕ έναντι της Ρωσίας και η αναβάθμιση της Τουρκίας έναντι των ΗΠΑ
Ωστόσο, παρά τη συμμαχία του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ δεν μπορούν να βρουν την υποστήριξη που περιμένουν από την ΕΕ έναντι της Ρωσίας.
Οι ευρωπαϊκές χώρες φοβούνται ειλικρινά τη Ρωσία, όχι μόνο από την άποψη του στρατού αλλά και της εξάρτησης από το φυσικό αέριο από την ενέργεια.
Είναι πλέον σαφές ότι η συγκεκριμένη πολιτική κυρώσεων του 19ου αιώνα των διοικήσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ , δεν λειτουργούν.
Η σημασία της Τουρκίας για τις ΗΠΑ αυξάνεται ξανά λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Οι απώλειες της Τουρκίας μπορούν να μετατραπούν σε κέρδη εάν η Τουρκία μπορέσει να αλλάξει την «εξωτερική της πολιτική λιανικής, όπως χρησιμοποίησε ο καθηγητής Δρ Ilter Turan σε πρόσφατο διαδικτυακό σεμινάριο, με ολιστική άποψη. Θα ωφελήσει και την οικονομία.
Διαφορετικά θα συνεχίζουμε να καυχιόμαστε για την «πολύτιμη μοναξιά μας».
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από την παραπάνω τουρκική οπτική διαφαίνονται τα εξής:
Οι Τούρκοι αισθάνονται πολυ ικανοποιημένοι από την απόσυρση της στήριξης των ΗΠΑ στην κατασκευή του East-Med δίνοντας ως εξήγηση ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν ως κύριο μέλημα την Τουρκία, αλλά το πως να σταματήσουν την ισχυροποίηση της Ρωσίας στη Μεσόγειο λόγω της Συρίας, την ώρα που προετοιμάζονταν για τον πραγματικό αγώνα με την Κίνα.
Εμμέσως πλήν σαφώς οι Τούρκοι "βλέπουν" ότι οι ΗΠΑ δεν ήθελαν να ρθούν σε αντιπαράθεση μαζί τους για τον East-Med την ώρα που βρίσκονται σε τόσο μεγάλη "κόντρα" με τη Ρωσία, ενώ υποστηρίζουν ότι υπήρχε ενθάρρυνση της χώρας τους να μαλακώσει τη στάση της με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και άλλες χώρες "παίκτες" στη Μέση Ανατολή, κάτι που θα ήταν μια πολύ πιο λογική και χωρίς κινδύνους για στρατιωτική ανάφλεξη στην περιοχή , λύση.
Εδώ κατά την εκτίμησή μας υπάρχει επιπλέον και μια άλλη εξήγηση για την απόσυρση της υποστήριξης των ΗΠΑ από τον East-Med.
Ο εν λόγω αγωγός εφόσον κατασκευαζόταν θα έλυνε σε σημαντικό βαθμό το ενεργειακό πρόβλημα της ΕΕ, ανεξαρτητοποιώντας της ενεργειακά από την Ρωσία ,αλλά και από το υγροποιημένο αέριο το οποίο με πλοία μέσω λιμανιών θα την εφοδίαζαν Αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες, είτε από την Αίγυπτο η οποία δεν ανήκει στην ΕΕ, είτε από αυτές τις ίδιες τις ΗΠΑ, όπως έπραξαν πρόσφατα .
Η άρση της στήριξης των ΗΠΑ προε τον East-Med εξάλλου , είχε διαφανεί νωρίτερα, λόγω της ενεργειακής ώσμωσης Αιγύπτου-Ιορδανίας-Λιβάνου και Αιγύπτου-Ισραήλ, την οποία πατρονάρουν οι ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ δεν θέλουν όπως και η Ρωσία μια ανεξάρτητη ενεργειακά ΕΕ και αυτός είναι ο βασικότερος ίσως λόγος απόσυρσης της στήριξης τους στον East-Med, με δεύτερο την μη διασάλευση της ειρήνης στη ΝΑ Μεσόγειο μεταξύ Τουρκίας -Ελλάδας-Κύπρου λόγω της κατασκευής του υπόψιν αγωγού.
