Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα επιδιώκει να γίνει ένα κράτος, στο οποίο έγιναν στρατιωτικές επενδύσεις στο πλαίσιο της νέας γεωπολιτικής εξίσωσης στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, χρησιμοποιώντας τις επιδεινούμενες σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ και ΕΕ τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα, την οποία οι ΗΠΑ έχουν προσδιορίσει ως έναν από τους σταθμούς που διαταράσσουν τα έργα της Κίνας Belt-Road και της Ρωσίας, είναι επίσης κατάλληλη περιφερειακή χώρα για την επέκταση της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Παρόλο που οι ΗΠΑ και η Γαλλία πραγματοποίησαν μια γεωπολιτική επένδυση στην Ελλάδα, πρέπει να σημειωθεί ότι και οι δύο χώρες δεν ενήργησαν μαζί. Προς το παρόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ενοχλούνται από τις πωλήσεις όπλων της Γαλλίας στην Ελλάδα. Αλλά η Ελλάδα, δεν θα χάσει ούτε την αγορά όπλων της από τη Γαλλία. Σε αυτό το σημείο, είναι πιθανό ότι οι ΗΠΑ ίσως δουν ευνοϊκά τη ζήτηση της Τουρκίας για F-16.
Όπως φαίνεται, η «περικύκλωση» της Τουρκίας, η οποία έχει σημαντικό ρόλο στα κινεζικά και ρωσικά σχέδια, γίνεται από τις ΗΠΑ, μέσω της Ελλάδας αφού υπολογίζεται ως γεωπολιτική κίνηση χαμηλού κόστους, προκειμένου να αποτύχει ( η Τουρκία ) σε αυτά τα έργα.
Θεωρώντας την Τουρκία ως το μεγαλύτερο εμπόδιο μπροστά στο άνοιγμα της Ανατολικής Μεσογείου, η Γαλλία θεωρεί επίσης, ότι η Τουρκία πρέπει να περιοριστεί. Η Ελλάδα όχι μόνο γίνεται χώρα φυλάκιο, με τις στρατιωτικές βάσεις που προσφέρει στη χρήση των ΗΠΑ και της Γαλλίας, αλλά και στρατιωτικοποιεί γρήγορα την εξωτερική της πολιτική με τα όπλα, τα συστήματα και τις πλατφόρμες που προμηθεύεται από αυτές τις χώρες.
Όταν λαμβάνονται υπόψη και οι δύο καταστάσεις, φαίνεται ότι η Ελλάδα καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια να μετατοπίσει την ισορροπία δυνάμεων στη Μεσόγειο στο δικό της κέντρο, με τη στρατιωτική συνεργασία που έχει αναπτύξει με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
Εκμεταλλευόμενη την ευκαιρία απομάκρυνσης της Τουρκίας από το πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών F35, η Ελλάδα πέρασε το 2021, με εξοπλισμό και διμερείς συμφωνίες αμυντικής/στρατιωτικής συνεργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα υπέγραψε για πρώτη φορά συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με τη Γαλλία τον Ιανουάριο του 2021, αγοράζοντας 18 μαχητικά αεροσκάφη Rafale από αυτήν τη χώρα, αυξάνοντας στη συνέχεια τον αριθμό αυτό σε 24.
Στο πρώτο στάδιο, 12 Rafales, τα οποία βρίσκονται στην απογραφή της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας και χρησιμοποιούνται, θα παραδοθούν στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Προβλέπεται ότι τα υπόλοιπα 12 αεροσκάφη, θα είναι νέας παραγωγής και θα παραδοθούν στην Ελλάδα σταδιακά από φέτος, μετά την παραγωγή τους από την Dassault, και θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2023. Με μια νέα συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας τον Σεπτέμβριο του 2021, το πεδίο εφαρμογής της πρώτης συμφωνίας διευρύνθηκε.
Έτσι, η Ελλάδα θέλει να κάνει ένα βήμα που θα μπορούσε να διαταράξει την ισορροπία της στρατιωτικής δύναμης στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, αγοράζοντας από τη Γαλλία, αέρος, ναυτικές πλατφόρμες, συστήματα και πυρομαχικά αξίας 5,5 ευρώ. Από την άλλη πλευρά, η συμφωνία περιλαμβάνει επίσης το θέμα της αμοιβαίας στρατιωτικής βοήθειας, σε επιχειρησιακούς όρους μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νέα “μαχαιριά” ΗΠΑ σε Αθήνα! Mε το ζόρι η Τουρκία στην δύση”- Με ποιο ελληνικό κόστος;
Παράλληλα η Ελλάδα, επέκτεινε τη Διμερή Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας, η οποία λήγει στις 6 Νοεμβρίου. Στο πλαίσιο της συμφωνίας που υπέγραψαν οι Υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Ελλάδας και παρατάθηκε για 5 χρόνια, προσφέρονται στη χρήση του αμερικανικού στρατού ορισμένες χερσαίες, αεροπορικές και ναυτικές βάσεις από τη Θράκη έως την Κρήτη. Επί του παρόντος, η Χερσαία Βάση στην Αλεξανδρούπολη, η Αεροπορική Βάση στη Λάρισα, η Αεροπορική Βάση Αράξου, η Αεροπορική Βάση Σκύρου και η Αεροπορική και Ναυτική Σούδα στην Κρήτη, χρησιμοποιούνται από τις ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα, η οποία ελπίζει να λάβει το F35 από τις ΗΠΑ, ενδιαφέρεται κυρίως για τη δημιουργία αμερικανικού στρατιωτικού μετώπου εναντίον της Τουρκίας.
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, διαθέτει συνολικά 228 πολεμικά αεροσκάφη (153 F-16 C/D Block, 42 Mirage, 33 F-4E), ενώ η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει 293 (245 F-16 C/D Block και 48 F -4Ε).
Επειδή η τουρκική Πολεμική Αεροπορία, είναι πολύ απασχολημένη λόγω των στρατιωτικών δραστηριοτήτων της στο βόρειο Ιράκ, τα σύνορα της Συρίας, τη Μεσόγειο και τη Λιβύη, αυτή η πυκνότητα φέρνει περισσότερο βάρος στην τουρκική αεροπορία σε σύγκριση με την ελληνική αεροπορία.
Αυτή η κατάσταση ενισχύει τη δυνατότητα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, να αποκτήσει επιχειρησιακή υπεροχή στις συχνές συναντήσεις των δύο χωρών στον εναέριο χώρο του Αιγαίου και της Μεσογείου. Λαμβάνοντας υπόψη το εύρος των συμφωνιών, αμυντικής/στρατιωτικής συνεργασίας Γαλλίας-Ελλάδας και ΗΠΑ-Ελλάδας, μπορεί να εκτιμηθεί, ότι η Ελλάδα μπορεί να επιχειρήσει να αμφισβητήσει την Τουρκία το επόμενο διάστημα, ειδικά μέσω του εναέριου χώρου της, στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, βάσει αυτών των συμφωνιών.
Παρόλο που τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Γαλλία, έχουν πραγματοποιήσει γεωπολιτικές επενδύσεις στην Ελλάδα, πρέπει να σημειωθεί ότι και οι δύο χώρες δεν ενεργούν μαζί. Μπορεί επίσης να ειπωθεί, ότι η γαλλο-αμερικανική αντιπαλότητα δίνει μια υπερβολική γεωπολιτική αξία στην Ελλάδα.
Σε αυτό το σημείο, είναι πιθανό ότι οι ΗΠΑ θα δουν ευνοϊκά τη ζήτηση της Τουρκίας για F-16 επειδή, μπορεί να εκτιμηθεί ότι θα θελήσουν (ΗΠΑ), να διατηρήσουν την επιχειρησιακή απόδοση της αεροπορίας της Τουρκίας με F-16, ως εξισορρόπηση της γεωπολιτικής στρατηγικής επέκτασης της Γαλλίας.
Από την άλλη πλευρά, μπορεί να ειπωθεί ότι οι ΗΠΑ μπορούν να δουν θετικά αυτήν την προσφορά, προκειμένου να αποτρέψουν την Τουρκία να στραφεί σε άλλες πηγές εφοδιασμού. Ωστόσο, λόγω των πολιτικών προσεγγίσεων των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία, είναι πιθανό αυτή η απαίτηση να έχει αρνητικά αποτελέσματα. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορούν να αναφερθούν τέσσερα πιθανά σενάρια.
Καθυστέρηση στις προμήθειες: Οι ΗΠΑ ενδέχεται να καθυστερήσουν τις προμήθειες μέχρι το επόμενο εκλογικό αποτέλεσμα, ελπίζοντας ότι ο πρόεδρος Ερντογάν θα χάσει.
Απόρριψη του αιτήματος οριστικά: Αυτή η επιλογή μπορεί να ωθήσει την Τουρκία, να αναζητήσει νέες εναλλακτικές λύσεις. Η Τουρκία μπορεί να επιλέξει να προμηθευτεί F-16 από άλλες πηγές, όπως έκανε η Κροατία.
Πλήρης έγκριση του αιτήματος. Αυτή η επιλογή μπορεί να θεωρηθεί πιο κατάλληλη, για να περιορίσει (ή τουλάχιστον να αντισταθμίσει) την επιθυμία της Γαλλίας, να δημιουργήσει έναν εναλλακτικό ευρωπαϊκό στρατό στο ΝΑΤΟ.
Μερική αποδοχή, μερική απόρριψη: Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μπορούν να αρνηθούν την πώληση 40 αεροσκαφών F-16V, αλλά μπορούν να εγκρίνουν την πώληση 80 κιτ εκσυγχρονισμού. Έτσι, ενώ δίνει το σήμα για να αμβλύνει τη σχέση της με την Τουρκία, από την άλλη πλευρά, μπορεί να επιθυμεί να υπενθυμίσει την εξάρτησή της στον κλάδο των αερομεταφορών.
Φαίνεται ότι η Τουρκία, έχει χάσει την ελπίδα να επιστρέψει στο πρόγραμμα F-35 και ενέτεινε τις προσπάθειές της για την ανάπτυξη ενός εθνικού αεροσκάφους μάχης (TFX). Σύμφωνα με τις προβλέψεις, εκτιμάται ότι το TFX μπορεί να μπει στην απογραφή της Πολεμικής Αεροπορίας το 2030-2032 στην καλύτερη περίπτωση.
Σε αυτή την περίπτωση, η πιο ορθολογική τεχνική επιλογή για τη Τουρκία, είναι να διατηρήσει την περιφερειακή επιχειρησιακή υπεροχή της βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, και να εκσυγχρονίσει τα υπάρχοντα και παλιά F-16 της, και να προμηθευτεί νέες διαμορφώσεις από τα ίδια αεροσκάφη όπως απαιτείται. Αυτή η αγορά που ζήτησε η Τουρκία από τις ΗΠΑ, δοκιμάζει επίσης πολιτικά την αμερικανική διοίκηση. Είναι αναμενόμενο, ότι η απάντηση σε αυτό το αίτημα θα δώσει επίσης κατεύθυνση στις διεθνείς πολιτικές επιλογές της Τουρκίας.
