Η Ισλαμική Τουρκία του Τούρκου προέδρου Ερντογάν απειλεί από τη Συρία και το Ιράκ, μέχρι την Λιβύη και την Σομαλία, βρίσκοντας ευκαιρία μετά τα γεγονότα στο Αφγανιστάν.
Πριν μερικές ημέρες ο πρόεδρος της Τουρκίας Χαλίφης-Ερντογάν στράφηκε ξανά προς στους τζιχαντιστές (ειδικά μετά την κατάληψη ολόκληρου του Αφγανιστάν), απαγγέλλοντας ένα ποίημα που περιγράφει τον τουρκικό στρατό ως τον τελευταίο στρατό του Ισλάμ, ζητώντας ταυτόχρονα από τους μαθητές στρατιωτικής σχολής, σε τελετή αποφοίτησης του στρατιωτικού σχολείου, να προστατεύσουν τη Ραμπία, ένα σύμβολο που δανείστηκε από την Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου.
Ουρλιάζοντας ο ίδιος, μιλά για ένα έθνος, ένα στρατό, μία σημαία, ένα κράτος.
Ο χαιρετισμός αυτός του Ερντογάν δεν στοχεύει πάντως μόνοι στο εσωτερικό ακροατήριο. Τα τελευταία χρόνια το τουρκικό ισλαμικό κράτος επιδιώκει να εδραιωθεί ως τρίτος πόλος του ισλαμικού κόσμου, όπου μέχρι σήμερα κυριαρχούσαν η Σαουδική Αραβία και εν μέρει η Αίγυπτος, στον δε σιιτικό κόσμο το Ιράν.
Το τουρκικό στρατιωτικό ίχνος είναι τόσο επεκταμένο, που θυμίζει τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Το τουρκικό κράτος υπό την ηγεσία του Ερντογάν, έχει στρατιωτική παρουσία σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Κατάρ, Σομαλία, Κέρας της Αφρικής, στην Κύπρο ως δύναμη κατοχής ,στο Αφγανιστάν, στο Σουδάν και στο Αζερμπαϊτζάν, και σε λίγο στο μακρινό Αφγανιστάν.
Αυτό που οφείλει και απασχολεί την ελληνική πλευρά είναι το γεγονός ότι το στρατιωτικό δόγμα που έχει καθιερώσει η Άγκυρα, δίνει την δυνατότητα στις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να επεμβαίνουν στρατιωτικά μονομερώς με μόνο κριτήριο τον τουρκικό εθνικό όρκο και τα σχέδια της ηγεσίας στην Άγκυρα.
Η Τουρκία και το Πακιστάν πίσω από την κατάληψη στο Panjshir
Τουρκία και Πακιστάν συνεργάστηκαν στενά για να κτυπήσουν του χιλιάδες μαχητές της αφγανικής αντίστασης, ενώ αποκαλύφθηκε ότι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα και του Μετώπου Αλ-Νούσρα από τη Συρία, το Ιράκ (αραβόφωνοι)είχαν ενταχθεί στους Ταλιμπάν κατά την επίθεση της ομάδας στην κοιλάδα Παντζσίρ.
Πληροφορίες μη επιβεβαιωμένες φέρουν 3000 Πακιστανούς στρατιώτες να ευρίσκονται στο αφγανικό έδαφος, ενώ η πολεμική αεροπορία του Πακιστάν στον αέρα βοηθά τους Ταλιμπάν στον πόλεμο του Panjshir εναντίον των μαχητών της Βόρειας συμμαχίας.
Από τους 100 από τους Ταλιμπάν μαχητές που έχουν αιχμαλωτιστεί στο Παντζσίρ το 30% είναι Πακιστανοί, το 40% είναι μέλη της Αλ Κάιντα και Αλ-Νούσρα, και μόνο το 30% είναι μαχητές των Ταλιμπάν.
Όλα αυτά δείχνουν ένα άψογα οργανωμένο σχέδιο επέκτασης του Ισλάμ από την Ασία έως την Μ.Ανατολή και τα Βαλκάνια, με πρωτεργάτη την Τουρκία, το Κατάρ και το Πακιστάν.
Το κυρίαρχο δόγμα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής διαβλέπει παντού απίστους-εχθρούς, ενώ στοχοποιεί πολλές χώρες της δύσης με προεξάρχουσα την Αμερική.
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η Ελλάδα αποτελεί το κυριότερο εμπόδιο στα επεκτατικά σχέδια των Τούρκων προς δυσμάς, για αυτό και η τουρκική πολεμική μηχανή καθώς και άλλοι τουρκικοί εσωτερικοί μηχανισμοί έχουν στρέψει την προσοχή τους στην χώρας σχεδόν ολοκληρωτικά.