Το καθεστώς Ερντογάν συνεχίζει το κυνηγητό κατά αντιπάλων του, με προσαγωγές και συλλήψεις στρατιωτικών ως Γκιουλενιστές 5 χρόνια μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου 2016.
Συγκεκριμένα η τουρκική αστυνομία συνέλαβε 26 πρώην Ευέλπιδες στρατιωτικών σχολών στο πλαίσιο επιχείρησης που στοχεύει σε φερόμενους οπαδούς του κινήματος του Γκουλέν, ανέφεραν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Αστυνομικές επιδρομές πραγματοποιήθηκαν σε 12 επαρχίες στο πλαίσιο της έρευνας. Σύμφωνα με δήλωση του Γενικού Εισαγγελέα της Άγκυρας, εκδόθηκαν εντάλματα κράτησης για 40 πρώην στρατιωτικούς με κατηγορίες ότι είχαν επικοινωνήσει με φερόμενα μέλη του κινήματος του Γκουλέν μέσω τηλεφωνικών συσκευών για να αποφύγουν τον εντοπισμό τους
Από αυτούς συνελήφθησαν 26 , ενώ οι υπόλοιποι 14 ύποπτοι δεν βρέθηκαν στις διευθύνσεις τους.
Οι Ευέλπιδες εκδιώχθηκαν από τον τουρκικό στρατό μετά από ένα αποτυχημένο πραξικόπημα το 2016, στο πλαίσιο της καταστολής που είχε η κυβέρνηση για το κίνημα του Gülen.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στοχεύει τους οπαδούς του κινήματος του Γκιουλέν, εμπνευσμένο από τον Τούρκο μουσουλμάνο κληρικό Fethullah Gülen με έδρα τις ΗΠΑ, μετά από τις έρευνες διαφθοράς της 17-25 Δεκεμβρίου 2013, οι οποίες είχαν εμπλέξει τον τότε πρωθυπουργό Ερντογάν, τα μέλη της οικογένειάς του και τον εσωτερικό του κύκλο.
Απορρίπτοντας τις έρευνες ως πραξικόπημα εναντίον της κυβέρνησής του, ο Ερντογάν χαρακτήρισε το κίνημα ως τρομοκρατική οργάνωση και άρχισε να στοχεύει τα μέλη του. Ενέτεινε την καταστολή του κινήματος μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016, όπου κατηγόρησε τον Gülen ως εγκέφαλο. Ο Gülen και το κίνημα αρνούνται έντονα τη συμμετοχή στην απόπειρα πραξικοπήματος ή σε οποιαδήποτε τρομοκρατική δραστηριότητα.
Οι λεγόμενες "έρευνες για τα τηλέφωνα" βασίζονται σε αρχεία κλήσεων. Οι εισαγγελείς υποθέτουν ότι ένα μέλος του κινήματος Gülen χρησιμοποίησε το ίδιο τηλέφωνο για να καλέσει όλες τις επαφές του διαδοχικά. Με βάση αυτήν την υπόθεση, όταν ένα υποτιθέμενο μέλος του κινήματος βρίσκεται σε αρχεία κλήσεων, θεωρείται ότι άλλοι αριθμοί που κλήθηκαν ακριβώς πριν ή μετά την κλήση ανήκουν επίσης σε άτομα με συνδέσμους με το κίνημα Gülen. Η τακτική της λήψης κλήσεων από ένα καρτοκινητό τηλέφωνο θεωρείται επίσης κόκκινη σημαία.
Ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Süleyman Soylu δήλωσε στις 20 Φεβρουαρίου, ότι συνολικά 622.646 άτομα έχουν υποβληθεί σε έρευνα και 301.932 έχουν τεθεί υπό κράτηση, ενώ 96.000 άλλοι έχουν φυλακιστεί λόγω φερόμενων δεσμών με το κίνημα του Γιούλεν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. Ο υπουργός είπε ότι επί του παρόντος υπάρχουν 25.467 άτομα στις φυλακές της Τουρκίας που φυλακίστηκαν για φερόμενους δεσμούς με το κίνημα.
Η κυβέρνηση απομάκρυνε επίσης περισσότερους από 130.000 δημόσιους υπαλλήλους από τη δουλειά τους ως φερόμενους συνδέσμους του Γκουλέν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος.
Εκτός από τις χιλιάδες που φυλακίστηκαν, αρκετοί άλλοι οπαδοί του Gülen εγκατέλειψαν την Τουρκία για να αποφύγουν την καταστολή της κυβέρνησης.
Το εντυπωσιακό της όλης υπόθεσης συνίσταται σε δύο πράγματα.
Το πρώτο είναι η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται από την τουρκική αστυνομία προκειμένου μέσω των τηλεφωνικών κλήσεων που έκανε κάποιος, να λογίζεται ως οπαδός του Γκιουλέν ή όχι. Αυτό νομικά είναι παντελώς ανυπόστατο.
Το δεύτερο είναι ότι 5 χρόνια μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016 σε βάρος του Ερντογάν, το καθεστώς του "ανακαλύπτει" ακόμη πραξικοπηματίες!
Σε αυτό υπάρχει και μια άλλη διάσταση πολύ σοβαρή για την άμυνα της Τουρκίας, η οποία ακουμπάει και τη χώρας μας.
Κατά πόσο υπάρχει ή όχι συνοχή στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ), μετά τις τόσες αποστρατείες, φυλακίσεις που συνεχίζουν να πραγματοποιούνται;
Εδώ δεν θα πρέπει να βιαστεί κάποιος να απαντήσει, με την έννοια, ότι εντάξει κάποιοι αποστρατεύθηκαν ή φυλακίστηκαν και οι επόμενοι στην επετηρίδα τους αναπλήρωσαν έστω και σταδιακά και πως οι όποιες αναταράξεις στην αλυσίδα της Ιεραρχίας στις ΤΕΔ, σταμάτησαν μετά πάροδο 1-2 ετών από την απόπειρα του πραξικοπήματος και εντεύθεν.
Ο λόγος είναι ότι υπάρχει ένα κλίμα καχυποψίας και φόβου στις τάξεις των Τούρκων στρατιωτικών, αφού δεν ξέρουν όταν φεύγουν από το σπίτι τους για να πάνε στη Μονάδα, αν θα επιστρέψουν σε αυτό, ή εάν θα κατηγορηθούν δίκαια ή άδικα από τον οποιονδήποτε ως Γκιουλενιστές και καταλήξουν σε κάποιο κρατητήριο ή και φυλακή.
Επίσης όλοι οι στρατιωτικοί λίγο πολύ γνωρίζονται μεταξύ τους από τη θητεία τους στις παραγωγικές σχολές, αλλά και από τους τόπους που έχουν υπηρετήσει με μεταθέσεις. Αυτό δημιουργεί πέραν όλων των άλλων και ισχυρές διαπροσωπικές σχέσεις και φιλίες, οι οποίες τους ακολουθούν για μια ζωή.
Συνεπώς ποιο είναι το ηθικό του προσωπικού στις ΤΕΔ, όταν ο φίλος κάποιου έχει αποστρατευθεί ή φυλακιστεί; Πως βλέπει ο ίδιος μετά από αυτό τους ανωτέρους του και το στράτευμα γενικότερα; Πώς αντιμετωπίζετε η οικογένεια του συναδέλφου του από την πολιτεία και πως από την οικογένεια του ίδιου, αφού τα μέλη τους είχαν αναπτύξει φιλικές σχέσεις μεταξύ τους;
Κλείνουμε επισημαίνοντας ότι στράτευμα χωρίς ηθικό είναι καταδικασμένο σε ήττα στο πεδίο της μάχης, οποιαδήποτε μέσα και αν διαθέτει, αφού αυτό αποτελεί σημαντικότατο πολλαπλασιαστή στρατιωτικής ισχύος.
Τελικά καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η υιοθέτηση του δόγματος διεξαγωγής πολεμικών επιχειρήσεων από πλευράς Τουρκίας σε Συρία-Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ , προέκυψε και για λόγους "αναγκαιότητας", αφού ενέπλεκε με τον εχθρό είτε μισθοφόρους, είτε ειδικές δυνάμεις οι οποίες είναι επαγγελματίες στρατιώτες και όχι κληρωτοί, αφού η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι διάχυτη μεταξύ των Τούρκων στρατιωτικών.
