Η κυβέρνηση Μπάϊντεν αναμένεται στις 20 Ιανουαρίου 2021 να αναλάβει και επισήμως τα καθήκοντά της και όπως είναι φυσικό έχει να αντιμετωπίσει σωρεία περιφερειακών προβλημάτων εξωτερικής πολιτικής, για τα οποία θα κληθεί να δώσει λύσεις.
Ένα σημαντικό πρόβλημα που καλείται να διαχειριστεί, είναι η συμμόρφωση της Τουρκίας και η επιστροφή της στη Δύση, αφού στην παρούσα φάση η εν λόγω χώρα μόνο τυπικά ανήκει σε αυτήν.
Ουσιαστικά έχει χαράξει έναν δικό της δρόμο, ο οποίος σε πολλά σημεία μάλιστα, σχεδόν ταυτίζεται με την εξυπηρέτηση των Ρωσικών συμφερόντων.
Η συμπεριφορά της δεν είναι σε καμία περίπτωση συμπεριφορά συμμαχικής χώρας που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Δύσης.
Η κυβέρνηση Μπάϊντεν καλείται πλέον να διαχειριστεί μια αυταρχική Τουρκία, η οποία εκπροσωπείται από τον Ερντογάν, ο οποίος με την ανοχή και τη στήριξη του Τράμπ καταπάτησε το Διεθνές Δίκαιο και εφάρμοσε και εφαρμόζει μια άκρως επιθετική στάση στο Διεθνή περίγυρό της, αγνοώντας κατάφορα Συνθήκες, Διεθνείς Οργανισμούς και τους δυτικούς συμμάχους.
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με την Τουρκία αναμένεται να ακολουθήσει την τακτική του "καρότου και του μαστίγιου".
Κοινώς οι ΗΠΑ θέλουν την Τουρκία, αλλά δεν θέλουν τον Ερντογάν, τουλάχιστον όπως είναι τώρα.
Οι κινήσεις στις οποίες αναμένεται να προβούν οι ΗΠΑ θα εμπεριέχουν σαφή δείγματα καλής θελήσεως προς τον Ερντογάν, αλλά παράλληλα θα έχουν το χαρακτήρα της αναμονής ανταποδοτικής κίνησης από τον Τούρκο Πρόεδρο.
Σε αυτές τις κινήσεις οι ΗΠΑ δεν θέλουν να προβούν μόνες τους, αλλά σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Συνεπώς οι ΗΠΑ αλλά και η Γερμανία, της οποίας η Προεδρία της ΕΕ λήγει την 1/1/2021, θα θελήσουν να δώσουν μια ακόμη ευκαιρία στον Ερντογάν, ωθώντας τις χώρες της ΕΕ να μην ψηφίσουν κυρώσεις άμεσα εφαρμόσιμες σε βάρος της Τουρκίας στη Σύνοδο των ηγετών της ΕΕ του Δεκεμβρίου.
Ωστόσο υπάρχει πιθανότητα μετά από πιέσεις της Γαλλίας-Κύπρου και Ελλάδας, να ψηφιστούν μέτρα των οποίων να προβλέπεται η άμεση εφαρμογή τους στην περίπτωση που η Τουρκία εξακολουθήσει την προκλητική και επιθετική της στάση.
Έτσι αν ο Τούρκος Πρόεδρος δείχνει να συμμορφώνεται, τότε σταδιακά θα προχωρά και η αποκατάσταση των Αμερικανοτουρκικών σχέσεων και Ευρωτουρκικών σχέσεων, οι οποίες δεν πρόκειται να γίνουν σύντομα, αφού η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους έχει κλονιστεί πάρα πολύ.
Αν πάλι ο Ερντογάν θελήσει να τραβήξει το δικό του δρόμο, τότε οι ΗΠΑ-ΕΕ θα επιβάλλουν στην Τουρκία, αλλά και στον ίδιο σοβαρές κυρώσεις, αρχικά οικονομικής φύσεως, μεγιστοποιώντας τα ήδη υπάρχοντα τεράστια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Στη συνέχεια και ενώ η λαϊκή δυσαρέσκεια θα φουντώσει, υπάρχει πολύ σοβαρό ενδεχόμενο αρκετοί βουλευτές του ΑΚΡ να στραφούν προς τον Νταβούτογλου και τον Μπαμπατσάν, αίροντας την υποστήριξή τους προς τον Ερντογάν και ρίχνοντας την κυβέρνηση και προκαλώντας πρόωρες εκλογές.
Μία πρόγευση πήρε ο Ερντογάν πρόσφατα, όταν 40 βουλευτές του κόμματός του απαίτησαν την παραίτηση του Μπαϊράκ, άλλως πώς θα αίρουν την στήριξή τους στον Τούρκο Πρόεδρο.
Επίσης ο ρόλος των γκρίζων λύκων του ΜΗΡ του Μπαχτσελί που στηρίζουν μέχρι τώρα τον Ερντογάν, σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, αναμένεται να διαφοροποιηθεί, μηδέ αποκλειομένης της σύμπραξης τους με την λύκαινα Ασκενέρ.
Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι πλέον ο Ερντογάν θα πρέπει να συμμορφωθεί με τις επιταγές των ΗΠΑ-ΕΕ, γιατί σε άλλη περίπτωση οι εξελίξεις για τον ίδιο και την Τουρκία φαντάζουν πολύ δυσοίωνες.
Η περίοδος της ασυλίας που έχαιρε ο Ερντογάν από τις ΗΠΑ, λόγω του Τράμπ, πέρασε ανεπιστρεπτί.
