Παρέμβαση στην ελληνοτουρκική κρίση έκανε ο Ιταλός Πτέραρχος Mario Arpino, πρώην Α/ΓΕΑ από το 1995 έως το 1999 και στη συνέχεια υπαρχηγός του Ιταλικού ΓΕΕΔ μέχρι το 2000 με βια βαρυσήμαντη συνέντευξη με την οποία δηλώνει ο Ερντογάν έχει δύο λύσεις είτε την διαπραγμάτευση είτε κάποιας μορφής στρατιωτικό επεισόδιο βάζοντας "φωτιά" σε ολόκληρη την Μεσόγειο, ενώ ΗΠΑ-ΕΕ κινούνται απελπιστικά αργά.
Ερώτηση: Σας ευχαριστώ που διαθέσατε χρόνο για να μας μιλήσετε για την κατάσταση στη Μεσόγειο. Οι τουρκικές θωρακισμένες δυνάμεις και το αυτοκινούμενο πυροβολικό κινούνται στο ευρωπαϊκό τμήμα της Τουρκίας, προς Ανδριανούπολη. Ο Ερντογάν που ήταν στην Κωνσταντινούπολη, στο πλαίσιο μιας πολιτικής εκδήλωσης εξέφρασε απειλητικές φράσεις προς την Ελλάδα. Πρέπει να ανησυχούμε;
«Στοιχεία ανησυχίας υπάρχουν και αυτά αυξάνονται καθημερινά, ακόμη και αν στο δυτικό πεδίο (ας θυμηθούμε ότι είμαστε μάρτυρες μιας διαμάχης μεταξύ« συμμάχων ») φαίνεται ότι όλα είναι ασήμαντα. Αλλά δεν είναι έτσι. Ο τόπος, η κατάσταση,καθώς και άλλα γεγονότα στην περιοχή, όπως ο γεωπολιτικός μετασχηματισμός που λαμβάνει χώρα, είναι παρελκυστικά στοιχεία, ακόμη και αν αυτή τη στιγμή μια μεταφορά ΤΟΜΑ μεταφράζεται ως μια συνηθισμένη εθνική άσκηση.
Η παράλληλη τουρκική αεροναυτική άσκηση, που ξεκίνησε κοντά στην Κύπρο με δηλωμένο στόχο της «βελτίωσης της συνεργασίας» με τις τουρκοκυπριακές δυνάμεις της ΤΔΒΚ (παράνομη, αναγνωρισμένη μόνο από την Τουρκία που την δημιούργησε), πήρε το ατυχές όνομα "Μεσογειακή καταιγίδα".
Η ομιλία του Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη ήταν γεμάτη απειλές όπως «η Τουρκία και ο τουρκικός λαός είναι προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο και συνέπεια».
Ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος δείχνοντας την Ελλάδα τόνισε ότι, "... είτε καταλαβαίνουν με τη διπλωματία και την πολιτική, είτε θα τους κάνουμε να το καταλάβουν επιτόπου, και αυτό θα είναι πολύ οδυνηρό για αυτούς …", μας προδικάζει κάποιες εξελίξεις στην περιοχή.
Παρακολουθούμε τη διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για περίπου εκατό χρόνια. Ωστόσο, με τον Ερντογάν, η τουρκική αλαζονεία φαίνεται να μην έχει όρια. Πόλεμος στη Μεσόγειο; Ποιος είναι ο πυρήνας της διαφοράς;
"Στην πραγματικότητα, πιθανόν η βαρύτητα της ομιλίας του Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη να αποσκοπούσε να δράσει ως ναρκωτικό κατά των δυσαρεστημένων μαζών, αλλά παρόλα αυτά και αυτό είναι πραγματικά κάτι δυσάρεστο.
Βλέπουμε μια αλαζονεία που φαίνεται να μην έχει όρια. Την ίδια στιγμή έχουμε κάποιες απόπειρες διαμεσολάβησης στην Ευρώπη, αλλά δεν είναι πολύ πειστικές.
Κανείς δεν θέλει πόλεμο, ούτε καν η Τουρκία, αλλά όταν παίζουμε με τα όπλα, το ατύχημα δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί.
Ειδικά αν αυτοί που απειλούν το κάνουν υπό την πίεση μιας εσωτερικής δυσαρέσκειας που, μαζί με μια καταστροφική οικονομική-χρηματοοικονομική κατάσταση, μπορεί να είναι η άμεση αιτία αυτού του νέου κύματος επιθετικότητας.
Εκτός από αυτό, η επακόλουθη ανάγκη εύρεσης πόρων με οποιονδήποτε τρόπο, μας δείχνει τις γεωπολιτικές αιτίες της τουρκικής στάσης.
Η διαφορά είναι ότι ενώ η Ελλάδα (κατέχει πάνω από 220 κατοικημένα νησιά) είχε υπογράψει διεθνή ψηφίσματα για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ, που εκτείνεται έως και 200 μίλια και ενώ η ακτογραμμή της ετοιμάζεται να επεκταθεί 6 στα 12 μίλια), συγκεκριμένα αφορά την σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι (10 Δεκεμβρίου 1982) και η Συμφωνία Εφαρμογής (29 Ιουλίου 1994), η Τουρκία, που βρίσκεται σε γεωγραφικό μειονέκτημα λόγω των νησιών, ενώ δεν έχει υπογράψει ποτέ τίποτα.
Ως εκ τούτου, είναι ελεύθερη να υπογράφει συμφωνίες με οποιονδήποτε κράτος, όπως συνέβη με τη Λιβύη του Σαράτζ και με την αυτοανακυρηγμένη (Τουρκική Δημοκρατία της Κύπρου).
Δεδομένου όμως ότι η Τουρκία είναι παράνομη ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου, εάν θέλει να αποκτήσει υποθαλάσσια κοιτάσματα έχει μόνο δύο δυνατότητες: είτε συμφωνία με την Ελλάδα, είτε την χρήση βίας.
Υπάρχει επίσης μια τρίτη δυνατότητα, η οποία αφορά την ανεξέλεγκτη ροή μεταναστών για παράδειγμα, που είναι ένα όπλο τόσο κακό όσο είναι ισχυρό».
Δεν φαίνεται περίεργη κατάσταση, στην οποία δύο μέλη του ΝΑΤΟ κινδυνεύουν να βρεθούν σε δεινή θέση, ενώ ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορούν να ξεπεράσουν το επίπεδο των γραφειοκρατικών συστάσεων ;
Επίσης οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι απασχολημένες αλλού και η Ρωσία του Πούτιν κάθεται περιμένει που θα γείρει η πλάστιγγα ;
«Δεν είναι καθόλου περίεργο, συμβαίνει πραγματικά, ακριβώς μπροστά στα μάτια μας. Στις διεθνείς σχέσεις είναι μια μοναδική περίπτωση, να συμβαίνει κάτι μεταξύ των μελών μιας Συμμαχίας χωρίς η συμμαχία να αντιδρά.
Είναι κατανοητό όταν αυτό συμβαίνει μεταξύ «εχθρών» όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βόρεια Κορέα, οι οποίες συνεχίζουν να εκβιάζουν η μία την άλλη. Εδώ όμως τον "εκβιασμό", που είναι μια μισητή λέξη δεν θα ήθελα να την προφέρω τον υλοποιεί χώρα της ίδιας συμμαχίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, επί του παρόντος υπό γερμανική ηγεσία, με τρία εκατομμύρια Τούρκους που κατοικούν στην χώρα δεν μπορεί να κινηθεί όπως θα ήθελε.
Η Γαλλία το πράττει και έχει παρακινήσει και την απρόθυμη Ιταλία, η οποία το 2018 άφησε τους Τούρκους να κυνηγήσουν ένα πλοίο της Eni από μια περιοχή που προηγουμένως της είχε δοθεί μέσω συμφωνίας με την νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου.
Αλλά η Γαλλία, όπως γνωρίζουμε, θέλει να διαδραματίσει το ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο, διότι οι ΗΠΑ είναι απασχολημένες αλλού.
Η Ρωσία του Πούτιν δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να κινηθεί, είναι εντάξει, εκμεταλλεύεται ότι μπορεί χωρίς να συμβιβάζεται.
Αλλά τότε, θα μπορέσει ο Ερντογάν να κάνει ότι θέλει για πάντα;
«Προς το παρόν, δυστυχώς, η απάντηση είναι πολύ πικρή, ναι. Δεν μπορούμε να δούμε αυτή τη στιγμή ένα Ευρωπαϊκό μέτωπο που θα λανσάρει μια επίδειξη ισχύος.
Μέχρι πότε όμως ο Ερντογάν, θα παίζει με την υπομονή μας. Οι υπόλοιποι περιμένουν τις ΗΠΑ να τελειώσουν με το εκλογικό τους ζήτημα και ίσως, μετά, κάτι να κινηθεί. Ένα πρώτο σήμα για τις κινήσεις κατά της Άγκυρας έγινε μέσω της Κύπρου από τον Ντόναλντ Τραμπ, με την άρση του εμπάργκο όπλων”, κατέληξε ο ίδιος.
Αν επιβεβαιωθεί μέσα σε όλα αυτά, και η μετακίνηση ισχυρών τουρκικών δυνάμεων στον Έβρο, τότε θα έχουμε πιθανότατα εξελίξεις άκρως επικίνδυνες σε ολόκληρη την γραμμή των ελληνοτουρκικών συνόρων.
Το εσωτερικό της Τουρκίας πάντως όπως και να έχει θα δώσει την ώθηση των όποιων εξελίξεων στην κρίση με την Ελλάδα.
